๐ = ๐ ประสานใจ ๐ = ๐

แดดเช้า

ดิน 
เขายังคงมั่นคง ... อยู่คงที่
ไม่ว่าดี-ชั่ว-ชัง-รัก หวัง ไหว
เขามั่นนิ่งไม่ติงเคลื่อนเหมือนไร้ใจ
แต่คงไว้ความงดงามแห่งความรัก
เขายังคงมั่นคง ... ไม่หลงฝัน
ค่อยค่อยมั่นค่อยค่อยสร้างอย่างแน่นหลัก
ปูพื้นผืนยืนยงสร้างดงรัก
สิ่งประจักษ์ชัดแจ้งแห่งไพรพฤกษ์
พุ่มไสวไกวเขียวเรียวรวงข้าว
สะท้อนวาวใสน้ำค้างพร่างผลึก
มีเพียงเขาผู้เฝ้าดูอยู่เบื้องลึก
ความเป็นไปผนึกเร้นเป็นรักแท้
นั่นคือเขาดินดอน อ่อน ร่อน เหนียว
โคลนริมฝั่งน้ำเชี่ยวหญ้าเขียวแพร่
ทรายซับกรวดอวดลวยลายคล้ายดูแล
ให้โลกแผ่ความงดงามแห่งความรัก.
 น้ำ
เธอเรื่อยไหลใสใสใจรู้รับ
รู้แปรปรับสีสันบันดาลผลัก
ผันหมุนเวียนเปลี่ยนกาลไม่นานนัก
แสงสะท้อนทายทักรักแดดฟ้า
เธอยังคงเป็นเธอ ... ล้นเอ่อไหล
หลั่งน้ำใจใสสะอาดหยาดคุณค่า
หลายครั้งเธอเผลอโถมโลมโลกลา
ด้วยน้ำตาแห่งเธอเอ่อทำลาย
ดับแรงร้อนผ่อนเย็นดับเข็ญทุกข์
สายน้ำฉ่ำปลอบปลุกทุกความหมาย
เถิด ... ทิ้งร้าวคราวโศกลงน้ำพราย
ทิ้งรักร้ายเปลี่ยนเป็นรักเย็นใจ
เธอเรื่อยไหลใสใสไปเช่นนั้น
แม้โลกผันตามจันทร์แรม-เพ็ญแวมใส
คลื่นกระทบซบฝั่งหลั่งความนัย
ยังหลั่งไหลตามกาลครวญขานรับ
 ลม
คุณยังคงเป็นสายลมห่อห้อมฝัน
ในคืนอันสุข-โศก โลกหมุนกลับ
พลิ้วเพียงพรมพายพัดซัดสาดซับ
แลัวเททับกล่อมเห่แกว่งเปลไกว
คุณยังคงโปรยรักมาทักทาย
ยามแดดฉายเช้าชื่นคืนหวั่นไหว
หนาว-ฝนหล่นพ้นมรสุมรุมห้วงใจ
ปลอบปลุกได้ดั่งเสกมนต์มาดลทรวง
คุณยังเป็นเย็นลมห้อมห่มชื่น
หรือเป็นคลื่นพายุปะทุท่วง
มุ่งทำลายคล้ายพริบตามาถามทวง
จวบคืนล่วงกลับชื่นเย็นเหมือนเช่นเคย
คุณยังคงเป็นสายลมห่มใจฉัน
เสรีอันกวัดไกวไม่เคยเฉย
ยิ้มพริ้มแดดแสดระยิบพริบใจเชย
แล้วเพียงเผยเอ่ยบอกรัก ... ทักดอกไม้.
 ไฟ
ฉันคือไฟใสแสดคล้ายแดดอุ่น
เพื่อสร้างฝันละมุนคุ้นใจไหว
สรรค์เสกสิ่งผิงอุ่นยามวุ่นใจ
หนาวหรือไรฉันคลายเหน็บ ... อย่าเจ็บเลย
ไฟเปลวดวงพวงระย้าสว่างไสว
ฉัน .. เพียงไฟทำหน้าที่ที่เปิดเผย
สิ่งจริงปลอมหลอมไว้ได้ชื่นเชย
หรือสังเวยวายวอดความบอดดำ
ฉันเป็นไฟใสใสคล้ายสร้างสรรค์
เพื่อผลักดันพลังใหม่ให้งามขำ
หรือทำลายหลายสิ่งสมดุลนำ
เพื่อภาพล้ำสรรพสิ่ง ... สู่จริงกาล.
 ประสานรัก
ประสานรัก เขากับเธอ เลิศเลอนัก
ดินน้ำทักซึมซับรับประสาน
ลุ่มลึกซึ้งหนึ่งใจไว้เนิ่นนาน
พริ้มภาพหวานซ่านกาลผ่านน้ำ-ดิน
ประสานรัก เขากับคุณ หนุนคุณค่า
ลมโลมดินเกิดป่ามหาสินธุ์
เอื้อใบพลิ้วปลิวไหวได้ยลยิน
ราวเสียงพิณพัดไกวในเวลา
ประสานรัก เขากับฉัน นั่นคมกริบ
ดินกระพริบพราวแสงแห่งแดดกล้า
อุ่นยามหนาวได้ผิงอิงแอบมา
โอบดินล้าโรยเหน็บยามเจ็บร้าว
ประสานรัก ฉันกับคุณ อุ่นท่วงท่า
แสดแดดจ้าสายลมอุ่นละมุนขาว
หมอกจางจางสว่างลางน้ำค้างพราว
ภาพแห่งรักสลักวาววามวับใจ
ประสานรัก ฉันกับเธอ เอ่อล้นฝั่ง
ประดับหลั่งระยิบพรายประกายใส
สะท้อนซบแสดคลื่นยืนยันนัย
กระทบน้ำฉ่ำไหวในใจเธอ
ประสานรัก ภาพฝันหากสั่นพร่า
ทุกตรึงตราสมดุลอุ่นเสมอ
พิมพ์ภาพเพริศเกิดก่อทอฝันเลอ
แจ่มฤๅเบลอย่อมงดงามตามเป็นไป.