คณิตศาสตร์

วาทิพย์

คณิตศาสตร์ยิ่งใหญ่ไฉนหรือ	          มั่นยึดถือเทิดไว้ให้สูงส่ง
อะตอมเล็ก-จักรวาลใหญ่ใช่มั่นคง	          แต่คณิตศาสตร์ยืนยงคู่เวลา
ทว่าสมการใดในคณิตศาสตร์	          ก็มิอาจบ่งบรรยายใจของข้า
ที่เจ็บปวดรวดร้าวเศร้าทรมา	          ตรอมอุราชีวินแทบภินท์พัง
ฤาดวงใจแหลกสลายเป็นเศษส่วน	       กับจำนวนหยาดน้ำตาที่ไหลหลั่ง
คือจำนวนตรรกยะที่คับคั่ง	                              ไร้ที่สุด-เวิ้งว้างระหว่างเวลา
ฤาความคิดจิตใจความใฝ่ฝัน	          ที่สะบั้นขาดลงไม่เป็นท่า
คือฟังก์ชันไม่ต่อเนื่องในอาณา	          บริเวณแห่งคุณค่าที่โยงใย
ฤาที่ใจดวงน้อยคอยตระหนัก	          กับความรักความหวังดีที่มีให้
หมดสิ้นค่ากลายเป็นศูนย์ในทันใด	          ทุกสิ่งพลันสิ้นไร้ในทันที
แม้ว่าใจของข้าจะลาญแหลก		 เป็นอนุพันธ์ย่อยแปลกแยกในทุกที่
ได้แต่หวังว่าสักวันจะคงมี		          โอกาสที่อินทิเกรตย้อนกลับคืน
อินทิเกรตพลังใจที่สูญสิ้น		          น้ำตารินหลั่งไหลให้ย้อนฝืน
จะเฝ้ารอมุ่งมั่นทุกวันคืน		          จะเฝ้ายืนหยัดสู้ไม่ท้อถอย
หวังพลังยิ่งใหญ่ในคณิตศาสตร์	       ใจมุ่งมาดปรารถนาช่วยข้าหน่อย
ข้าจะคงเฝ้าหวังตั้งตาคอย		          ก่อนที่ใจดวงน้อย...จะดับไป