แสงธรรมเอ๋ย ข้ามา ข้าเห็น ข้าเรียนรู้ ข้าอยู่ ข้าจาก ข้าคำนึง ข้านึกถึง จุดนิ่ง เหนือจุดเปลี่ยน เจ้าปรับเปลี่ยน ตามกาล อย่างช้าเชื่อง แต่ใช่เรื่อง สำคัญ ควรคิดถึง ข้านึกรัก จุดนิ่ง ที่ตราตรึง ข้านึกถึง จุดยืน แห่งแสงธรรม เป็นสำนัก ปรัชญา มีแก่นสาร เจ้าเฝ้าขาน ความคิด ที่แตกต่าง เจ้าเฝ้าสอน ให้รู้คิด รู้จักวาง รู้ลบล้าง ความคิด ผิดตรรกะ สอนให้ข้า มีหลักธรรม ประจำจิต มีแนวคิด เทวศาสตร์ ตามหลักฐาน เพื่อจะได้ มีความเชื่อ มีหลักการ เพื่อจะได้ เล่าขาน ตามหลักวิชา เจ้ายังย้ำ ให้ลึกซึ้ง ถึงชีวิต ว่าหลักวิทย์ หลักตรรกะ จะไร้ค่า ถ้าข้าไม่ เรียนรู้ ด้วยวิญญาณ์ ไม่ประสา ประสม เป็นชีวิตจริง เจ้ายังสอน ให้ข้า รู้จักรัก รู้รักพระ รักเพื่อน รักผองชน รู้พากเพียร รู้ฝึกฝน อุทิศตน รู้ค่าคน รู้คำนึง ถึงแสงธรรม
30 ธันวาคม 2544 20:30 น. - comment id 28000
ก็ไม่รู้จะติอะไรนี่คะ เพราะเป็นบทกวีที่มาจากความคิดอิสระไร้บรรทัดฐานกฎและกรอบของกลอน มาในแนวใหม่แหวกกฎเกณท์เก่าๆ แต่เนื้อเรื่องคือลึกซึ้งถึงธรรมะเข้าเส้น
31 ธันวาคม 2544 01:27 น. - comment id 28024
มาชมจ้า.... ให้กำลังใจด้วยจ้า.... แหะๆ