*** ชีวิตโหด อยากโดดให้ รถไฟทับ บดขมับ บี้ขมอง กองขยุย ก็หัวใจ ร้าวแหลก แตกกระจุย ใจชุ่ยชุ่ย ยื่นให้ใคร ก็ไม่เอา *** แต่ปางก่อน คงทำ กรรมชั่วแยะ จึงเป็นแพะ รับบาป อาบกรรมเก่า หน้าขี้ริ้ว ราวปีศาจ บาดใจเรา ฐานะเล่า ก็ต่ำต้อย ด้อยทุกทาง *** แบ๊งค์ร้อย เป็นอย่างไร ไม่เคยจับ เคยแต่นับ แบ๊งค์ยี่สิบ เหรียญสิบบ้าง บางมื้ออิ่ม หลายมื้ออด หมดหนทาง คนเคียงข้าง ในชีวี ไม่มีเลย *** เสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม นั้นยากหา แต่น้ำตา กับเหงื่อ มากเหลือเอ่ย นอนเอามือ ก่ายหน้าผาก ทั้งปีเอย ท้อแล้วเหวย ที่ต้องสู้ ไม่รู้วาย *** ชีวิตโหด ขอโดดให้ รถไฟทับ หลับตานับ หนึ่ง..สอง.. ปองชีพหมาย เสียงล้อเหล็ก บดราง มาข้างกาย วูบสุดท้าย ยินสำเนียง เสียงร้อง คัท..!!" :-))
คนป่าฯ 30 ก.ย. 2548 21:05 น. - ID 81777 
1337
5
0
30 กันยายน 2548 21:23 น. - comment id 521706
.. ...
30 กันยายน 2548 21:27 น. - comment id 521709
30 กันยายน 2548 21:43 น. - comment id 521716
โธ่ๆๆๆ อุตส่าห์ลุ้นอ่านจนจบ ฮาๆๆๆ
30 กันยายน 2548 22:28 น. - comment id 521739
ดี จัง ได้อ่านบทภาพยนต์ เยี่ยมยอดคับป๋ม
1 ตุลาคม 2548 08:42 น. - comment id 521794
โถ ชีวิต 55555 คัท
1 ตุลาคม 2548 09:11 น. - comment id 521799
โหหหหห...พี่....คิดได้ไงคับ..เจ๋งอะ
1 ตุลาคม 2548 11:33 น. - comment id 521848
หลอกให้สงสารตั้งนาน ฮึ่มๆๆๆฮ่าๆๆๆๆ
1 ตุลาคม 2548 12:13 น. - comment id 521862
หน้าส่วนตัว
.....สุดยอดเลยครับพี่......
Good...Idea
1 ตุลาคม 2548 20:49 น. - comment id 521924
??? -- จะให้เรียกว่า เครื่องหมายคำถามสามอันก็คงจะยาวไปนะครับ เด็กอยากศิลป์ -- เป็นความอยากที่สวยงามดีจัง ศิลป์คืออาหารใจและอารมณ์...เยี่ยม... แดดเช้า -- แดดที่มีเวลาส่องฟ้ายามค่ำคืน ไรไก่ -- ที่บ้านคนป่าฯก็มีเยอะเลยครับ เพราะเลี้ยงไก่.. เพียงพลิ้ว -- พลิ้วทั้งลีลาและสำนวนกลอนเลย ร้อยแปดพันเก้า -- ฟังชื่อแล้วให้ความรู้สึกว่าชีวิตและโลกกว้างขวางไม่คับแคบ ดีจังครับ คนเมืองลิง -- มาเยี่ยมกันประจำเป็นญาติสนิทไปแล้วเนี่ย.. ลุ่มน้ำตาปี -- ยินดีเชื่อมสายน้ำเข้าด้วยกันครับกับลุ่มน้ำยม... ขอขอบคุณกัลยาณมิตรทั้งแปดโดยพร้อมเพรียงกันครับ .......
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
