ริมธาราฝั่งธารสีเขียวหม่น น้ำเอ่อล้นขอบตลิ่งนิ่งและไหว ฉันนั่งลงค้นและคิดในจิตใจ นั่นภาพใครเธอหรือไม่ในธารา ฟ้าสีฟ้าในวันนี้เป็นสีเทา ด้วยใจเหงาว้าว้างและร้างรัก เหมือนอัมพรโศกาอาดุลย์นัก หรือฉันจักไม่ลืมเธอเลยหรือไร ฉันนั่งอยู่ริมสายชลที่ฝนพรำ ตอกและย้ำโลกภายในให้จำจด จะลบเธอเลือนลางไปจนหมด หรือจักจำจดไว้ให้ช้ำใจ