เริ่มวันใหม่ใจท่องสู่คลองหนาว คิดถึงคราวยังเล็กเด็กช่างฝัน มองใบไม้ไหววับรับตะวัน มองลมสั่นพู่แดงแกว่งดอกงิ้ว ถึงศาลาท่าน้ำลมฉ่ำชื่น ระลอกคลื่นรับเลื่อมกระเพื่อมผิว เรือเทียบชมร่มไผ่ปลิดใบปลิว จากยอดทิวสู่ธารละลานตา ใกล้เรือนแม่แคร่เก่าที่เรานั่ง มีความหลังทำนองผองปักษา นั่งฟังเสียงเคียงอกของนกกา ใต้พุทราลูกดกตกเกลื่อนเต็ม จากไปนานผ่านเรือนเหมือนจะลืม มัวหลงปลื้มเปล่าเปลืองเมืองไฟเข้ม ลืมกลิ่นเกลือเหงื่อหยาดรสชาติเค็ม กว่ายุ้งเต็มกองข้าวกี่ก้าวใคร พ่อและแม่หลังแข็งแกร่งเกินงาน เพื่อเราสานเติมต่อก่อฝันใหม่ ใช่เราหลงดงแสงเมืองแห่งไฟ ลืมว่าใครยังยากลำบากลำบน กลับมากราบทาบตักบอกรักแม่ เก็บรวงแคดอกแดงที่แต่งต้น กลับมาคลุกปลุกดินเริ่มดิ้นรน ฝึกอดทนจากท้อระย่อทาง
29 กันยายน 2548 13:57 น. - comment id 520971
29 กันยายน 2548 13:58 น. - comment id 520972
ที่บ้านสวนมีบ่อปลา..ชอบใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่นั่นเวลากลับบ้าน...
29 กันยายน 2548 14:26 น. - comment id 520992
อ่านแล้วคิดถึงแม่อ่า พี่เก๋ขาคิดถึงแม่จัง
29 กันยายน 2548 14:32 น. - comment id 520997
กลับไปเยี่ยมบ้านมาหรือค่ะ น้องเก๋ สนุกมากไหมจ๊ะ มองเห็นเป้นบ้านเรือนไทยโบราณจริง น่านั่งเล่นที่แคร่ท่าทางสบายดีจัง
29 กันยายน 2548 18:32 น. - comment id 521123
อ่านกลอนของน้องเก๋ แล้วสบายใจที่สุดเลย มีอารมณ์ ชีวิต วิญญาณ และการเลื่อนไหลอยู่ในนั้น : )
29 กันยายน 2548 18:34 น. - comment id 521124
ดีครับ มาติดตามอ่าน มาเป็นกำลังใจ
29 กันยายน 2548 19:06 น. - comment id 521134
มาอ่านครับ..เขียนได้ดีนะครับ..
29 กันยายน 2548 19:09 น. - comment id 521137
รื้อเรื่องราวยังเยาว์ที่เฝ้าฝัน..ราว-เยาว์-เฝ้า.. เป็นสระเสียงสั้น-ยาว..เวลาอ่านจะสะดุด นั่งฟังเสียงจำเรียงเคียงนกกา เช่นกันวรรคนี้ ถ้าต้นวรรค..นั่งฟังเสียง.. จับคำสัมผัส..ควรหลบ.สระ เอียง.. กว่ายุ้งเต็มทองข้าวกี่ก้าวใคร ตรงนี้ น่าจะพิมพ์ผิด..กองข้าว.. เมืองไฟเข้ม..เมืองแฝงไฟ...ความหมายมันต่างกัน...การผูกเรื่องใช้คำ ต้องระมัดระวังส่วนนี้ไว้ ลืมความไร้ยามยากลำบากลำบน ลืมความไร้...ต้องทำความเข้าใจมากเกินไป.ควรหาคำและความหมายที่ง่ายกว่านี้.. เก็บดอกแคดวงแดงที่แต่งต้น ดวงแดง..ดอกแค..ไม่น่าจะเป็นดวง..แม้จะเป็นการเล่นคำเปรียบเทียบ..ถ้าใช้ สีแดงซะเลย..น่าจะชัดกว่า คุณเขียนกลอนได้ดีอยู่แล้ว..ปลีกย่อยเล็กน้อยแก้ไขไม่ยาก.. (แทนพี่ชายของคุณ)
29 กันยายน 2548 21:08 น. - comment id 521168
ชายคิดถึงบ้านนอก ที่เชิงเขาทิลิส สวิสเซอร์แลนด์ อยากนอนหนุนตักแม่ที่แคร่ใต้ต้นพุทรา% อยากกินแกงส้มดอกแคด้วย ผ่านมากวนนิดอย่าคิดโกรธ ด้วยเนื้อกลอนมันทู๊กจายที่ซู๊ด
29 กันยายน 2548 21:25 น. - comment id 521178
บ้านแม่ก็บ้านเรามิใช่หรือ ไม่อยากให้เป็นแค่บ้านแม่เนาะ อบอุ่นจัง..เราห่างเหินพ่อแม่นะคนรุ่นใหม่มักจะได้ทำงานไกลบ้าน ถ้าเป็นไปได้ชลกานต์หางานที่ใกล้ ๆ บ้านสิเหมือนครูใหญ่ ม่ใกล้ไม่ไกล ไปมาได้สะดวก ไม่ต้องคิดถึงบ้านไงล่ะ
30 กันยายน 2548 04:07 น. - comment id 521267
ขอทำหน้าที่ตอนนี้ก่อน เมื่อสำเร็จจะกลับไปอยู่กับแม่ค่ะ
30 กันยายน 2548 08:19 น. - comment id 521306
บ้านแม่ แคร่ไม้ คิดถึงบ้านจัง บ้านเรา
30 กันยายน 2548 13:50 น. - comment id 521514
สวัสดีค่าคุณแม่จิตร ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มและดอกไม้กำลังใจค่ะ สวัสดีค่ะพี่บินเดี่ยว ดีจังเลยนะคะที่พี่มีบ่อปลาในสวน คงจะร่มรื่นน่าอยู่น่านั่งมากเลย แต่สวนหลังบ้านนู๋มีบ่อปลาเหมือนกัน แต่ยุงชุมมาก ไปนั่งเล่นนอนเล่นไม่ไหวค่ะ สวัสดีจ้าน้องแอนน่ารัก พี่ก็คิดถึงคุณแม่เช่นเดียวกันค่ะ ไม่เอาน่าอย่าร้องไห้ไปอายเค้า โตแล้วนะ สวัสดีค่าพี่ไรไก่นู๋เก๋ก็ไม่ได้กลับไปเยี่ยมบ้านหรอกคะ เพราะก็อยู่บ้านทุกวัน อิอิ แต่ที่เขียนเพราะนึกถึงบ้านอีกหลังนึงเป็นบ้านของคุณยาย ซึ่งเก๋มักคิดว่าเป็นบ้านแม่ เพราะแม่เป็นลูกยาย แหะๆ ทุกวันนี้อยู่บ้านพ่อค่ะ อิอิ สวัสดีค่ะพี่แดดที่รัก น้องเก๋ก็ชอบอ่านกลอนพี่แดดที่รักเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่มีพี่แดดเนี้ย ได้เรียนรู้อะไรขึ้นมากมายเลยนะคะ วันที่ผ่านไปไม่ผ่านเปล่าเลย สวัสดีค่าคุณธรรม ขอบคุณค่ะที่ยังให้กำลังใจกันเสมอๆ อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนเสียก่อนนะคะ สวัสดีค่ะคุณ dark side of mind ไม่เห็นชื่อคุณเสียนาน วันนี้ผ่านมาทางนี้ดีใจนะคะที่ยังแวะมาอ่านกัน ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ สวัสดีค่ะ คุณครูผู้เฒ่า ขอบคุณมากๆนะคะที่ช่วยดูงานให้ และชี้ให้เห็นสิ่งที่ต้องแก้ไข ตอนนี้ก็แก้ไปแล้วนะคะ หวังว่าจะดีขึ้น ถ้าไม่มีคุณครูผู้เฒ่าแนะนำเนี้ย ก็คงดูไม่รู้เรื่องเลยค่ะว่าตรงไหนเป็นยังไง ขอบคุณจริงๆนะคะ อย่างไรก็ดี กลอนบทหน้าหากคุณครูผู้เฒ่าพอจะว่าง และจะกรุณา ก็อย่าลืมแวะมาดูและชี้แนะอีกครั้งนะคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะพี่ชายเฉิ่ม ขอบคุณนะคะที่ช่วยหาครูให้อีกคนหนึ่ง จะว่าไปแล้วถ้าไม่มีพี่ชายช่วยแนะนำเรื่องกลอนก็คงไม่ได้เรื่องไม่ได้ราวเท่าไหร่ จริงๆขอโทษด้วยนะคะ ที่ยังผิดซ้ำเรื่องเสียง ทั้งที่เคยแนะนำไปแล้วครั้งก่อน เรื่องเสียงสั้นยาว คราวนี้จะพยายามไม่ลืมแล้วค่ะ อิอิ สวัสดีค่ะคุณครูใหญ่ เป็นอย่างไรบ้างค่ะ สบายดีไหม พักนี้ฝนตกหนักทุกวันเลย ฟ้ามืดมัวๆ แถมอากาศค่อนข้างเย็นมากด้วย ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ จริงๆแล้ว ข้าพเจ้าเองก็ไม่ได้ไกลบ้านหรอกค่ะ เพียงแต่ มีช่วงหนึ่งของชีวิตที่ไปห่างบ้าน และเกิดความรู้สึกคิดถึงบ้าน มากมายเหลือเกิน พอได้กลับมาอยู่บ้าน จึงย้อนความรู้สึกวันนั้นมาเขียน ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมเสมือนให้กำลังใจสวัสดีค่ะคุณยังเยาว์ ทุกคนต่างมีภาระต่างมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบด้วยกันะคะ แม้บางทีเราต้องห่างเหินจากบ้านมาไกลแสน แต่บ้านก็ยังคือสถานที่แห่งความรักแท้จริงที่รอเราเสมอค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณเพียงพริ้ว อย่างเพิ่งเหงาไปนะคะ บางทีความคิดถึงทำให้เราอยู่ได้ด้วยความหวังที่มีความสุขค่ะ
2 ตุลาคม 2548 17:44 น. - comment id 522114
แวะอ่านครับ... น่าหวนคำนึงถึงชีวิตเรือกสวนไร่นา ยิ่งยามโพล้เพล้ริมคลอง ... ชีวิตคนบ้านนอกสงบดีนะ.......
4 ตุลาคม 2548 19:04 น. - comment id 522899
คิดถึงย่าที่ต่างจังหวัดจัง กลอนเพราะจังเลยคะ
5 ตุลาคม 2548 18:55 น. - comment id 523554
แง้ๆๆ มะยอมนะมาทำให้เราคิดถึงบ้าน ทามมมายเนี่ย!เพราะดีค่ะ
21 ตุลาคม 2548 14:51 น. - comment id 528652
กว่ายุ้งเต็มทองข้าวกี่ก้าวใคร ตรงนี้ น่าจะพิมพ์ผิด..กองข้าว.. จากคุณ ผู้เฒ่า ชลกานต์ อาจหมายถึงก่องข้าวก็ได้ระครับ.. มาไล่เรียง ตามอ่านครับ คุยกับพี่เวทย์ พยายามนะครับ คุณน่าจะมีอนาคตหากไม่ท้อไปก่อน