เรารักกันมาแต่ไหนใครใครรู้ เราหวังสู่ขอกันมิหวั่นไหว แต่คำตอบของพ่อท้อดวงใจ คือว่าไม่เมื่อเขาขอพ่อเดือดดัน เราทำตามประเพณีนี้ทุกอย่าง พ่อขัดขวางลูกถึงจึงคิดสั้น ด้วยไม่อยากทำชั่วช้าอย่างว่านั้น จึงคิดบั่นชีวิตตน..พ้นโลกมา.
27 กันยายน 2548 10:43 น. - comment id 519647
เศร้าจริงๆค่ะ แล้วทำไมพ่อถึงไม่ให้ล่ะคะ? อืมมมม น่าจะลองคุยกันดีๆก่อน พ่อเขาอาจจะอยากให้เจ้าหนุ่มของลูกสาวพิสูจน์ตัวเองว่ารักจริงก่อนก็ได้มั้ง
27 กันยายน 2548 11:07 น. - comment id 519665
มาเป็นกำลังใจให้อีกครั้งนะคะ สู้ๆ..สู้ตาย
27 กันยายน 2548 11:42 น. - comment id 519698
เศร้าจังค่ะคุณแก้ว ...มามอบช่อดอกไม้ให้เช่นเคยค่ะ
27 กันยายน 2548 11:48 น. - comment id 519702
พ่อใจร้าย....เอ๊ะหรือพ่อเขามีเหตุผลของเขาคะ
27 กันยายน 2548 12:08 น. - comment id 519723
หากรู้รักเย็นรักเป็น ไร้จับจองต้องครองครอบ ก็จักไม่พบโศกนาฏกรรมเช่นเฉกนี้นะคะ มาอ่านเอาอุทาหรณค่ะ ด้วยรักนะคะ
27 กันยายน 2548 12:16 น. - comment id 519737
27 กันยายน 2548 13:15 น. - comment id 519800
เศร้า...พูดได้คำเดียวเศร้ามากครับ
27 กันยายน 2548 14:16 น. - comment id 519835
ว่าแล้วก็เศร้าอ่ะ....แต่ต่างจากเรานิดนึง เราอายุก็ปาเข้าไป 30 แล้ว เริ่มคบกับแฟนเก่ารวมแต่งงานปีนี้เป็นปีที่ 4 แต่งงานกันตอนปี 46 ส่วนแฟนหลังจากแต่งงานก็เอาแต่ทำงาน ไม่เคยมีเวลาใส่ใจเราเหมือนเมื่อก่อน ว่างเมื่อไหร่ก็มีแต่โทรศัพท์เรื่องงาน ขับรถไปเที่ยวก็เอาแต่โทรศัพท์ แรก ๆ ก็ยอมรับได้ แต่หนักเข้าเราก็รู้สึกไม่ไหว แต่เราไม่เคยบอกพ่อให้รับรู้เลย ได้แต่นิ่งตลอดเวลา ส่วนกับแฟนเราก็พูดกับเขาจนเหนื่อยใจว่าไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลยนะ เจอหน้ากันวันนึงไม่ถึงชั่วโมงจนเข้ามาจนถึงปีนี้ และเริ่มมีปัญหากันเรื่อยมา หนักเข้าเราก็ทะเลาะถึงขั้นเลิกกัน และแฟนก็กลับไปอยู่บ้านพ่อแม่เขาเกือบ 3 เดือน โดยที่พ่อแม่แฟนเก่าก็ไม่รู้ และทางพ่อเราก็ไม่รู้เหมือนกันคือทั้งเราและแฟนเก่าตอนนั้นอยากให้เรื่องมันเงียบหายไปเอง แล้วเราก็ได้มาเจอผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งในระหว่างนั้นเขาดูแลใส่ใจเราทุกอย่าง เราก็บอกเขาก่อนนะว่าเราแต่งงานแล้วเพิ่งเลิกคบกัน ส่วนตัวเขาเองก็มีปัญหาเหมือนกันแฟนเขาก็โดนพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายคนอื่นที่มีฐานะดีกว่าเขาทั้งที่เขากับแฟนก็คบกันมา 3 ปีแล้ว เราสองคนก็เริ่มรู้สึกดีต่อกันและคบกันหาเรื่อยมาอีก 2 เดือน พอแฟนเรารู้ว่าเรามีคนใหม่ เค้าก็เกิดอาการหวงก้างขึ้นมาทันที โกรธเราเป็นฟืนเป็นไฟ ด่าว่าเราต่าง ๆ นานา พูดจาหยาบคายใส่เราทุกอย่าง หาว่าเรามีชู้บ้าง และใช้ทุกวิถีทางร่วมกับพ่อของเรา ซึ่งพ่อของเราก็ไม่ยอมให้เราเลิกกับแฟนเก่าเหมือนกัน และเกลียดหน้าแฟนใหม่เราทั้งที่ยังไม่เคยรู้จักหน้าและนิสัยด้วยซ้ำไป ตอนแรกเราคิดจะหนีไปอยู่ที่บ้านแม่ของแฟนใหม่ซักพัก แต่ทำไม่ได้ เพราะพ่อคาดคั้นเอาข้อมูลจากน้องสาวจนรู้ว่าเขาทำงานที่หน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง จึงส่งคนไปสืบเรื่องราวของเขาทั้งหมดและรู้แล้วว่าเขาทำงานที่ไหน บ้านที่ซื้อไว้อยู่ชื่อหมู่บ้านอะไร และส่งคนคอยติดตามดูเขาตลอดเวลา จนถึงขั้นจะตามไปเอาเรื่องร้องเรียนที่หน่วยงานที่เขาทำงานอยู่ เรื่องชู้สาว จนแฟนใหม่เราเขามีอาการเครียดมากเพราะไม่รู้จะตั้งรับยังไงดีทั้งทางที่ทำงาน และซ้ำยังต้องระวังตัวเอง และมีคนคอยจับตาดูว่าเราจะนัดเจอกับเขาที่ไหนหรือเปล่า ถ้าเห็นว่าเรานัดเจอกับเขา แฟนเก่าเราจะส่งคนไปเก็บเขา และส่ง msg ส่งไปขู่แฟนใหม่เราต่าง ๆ นานา เราเป็นห่วงเขามากตอนนี้เราได้แต่คุยกันทางโทรศัพท์ ทำอะไรนอกจากนี้ไม่ได้ เพราะเราก็ออกจากบ้านไม่ได้เหมือนกัน ส่วนเขาก็ถูกจับตามองอยู่ตลอดเวลาเหมือนกัน มันเจ็บนะ ที่อยู่ดี ๆ เรากับเขาก็ถูกจับแยกกันโดยไร้ซึ่งเหตุผล เราพยายามบอกพ่อเราว่าเราเลิกกับแฟนเก่าแล้ว และแฟนเก่าเราก็ขนเสื้อผ้าข้าวของกลับไปอยู่กับแม่เขานานแล้ว แต่แฟนเก่าเราเขาไม่ยอมบอกแบบนั้น เราเหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้ที่เป็นเหมือนของสักอย่างที่เขาจะเลือกหรือไม่เลือกก็ได้ เราตกลงทำข้อสัญญากับแฟนเก่าต่อหน้าพ่อของเรา ซึ่งเขายอมตกลงว่า ภายใน 1 ปีนี้จนถึงเดือนตุลาคมปีหน้า และถ้าเราไม่ไปไหน และไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครเขาจะปล่อยเราเป็นอิสระ แต่ถ้าไม่เป็นตามนั้นทั้งคนที่บ้านและแฟนเก่าเราจะไม่มีใครได้เห็นหน้าเราอีกเลยตลอดไป เราบอกกับพ่อและคนที่บ้านของเราไว้อย่างนั้น แต่เรากับแฟนเก่าจะไม่นอนห้องเดียวกัน ตอนแรกพ่อเราไม่ยอมแต่กลัวว่าเราจะหนีไปอีก เราเคยหนีไปอยู่บ้านเพื่อนเรามา 3 ครั้ง และกลับมาเพื่อเคลียร์ปัญหานี้ไม่ได้เลยทั้ง 3 ครั้งเหมือนกัน ก็เลยต้องยอม เหมือนกับว่าเขาต้องการครอบครอง หรือรู้สึกว่าเสียหน้ามากกว่า เพราะทุกคำที่เขาพูดกับพ่อของเรา เขาย้ำนักย้ำหนาว่า เขาเป็นสามีที่แต่งงานกับเราอย่างมีหน้ามีตานะ แต่ยังดีที่เรากับแฟนเก่าไม่ได้จดทะเบียนกัน เราก็ไม่รู้ว่าแฟนใหม่เราเขาจะรอเราหรือเปล่าในตลอดระยะเวลานี้ ส่วนเราก็ทำใจไว้แล้วเหมือนกันว่าเขาคงจะไม่รอเราหรอก เราไม่อยากคาดหวังอะไรอีกแล้ว ทุกวันนี้แฟนเก่าเราพยายามเอาใจเราทุกอย่าง แต่มันก็ไม่รู้สินะ เราคงหมดใจไปแล้วอ่ะ แล้วยิ่งมาเจอแบบนี้ด้วย ความรู้สึกดีดีมันเลยหายไปหมดเลย ขอโทษนะที่มาระบายในกระทู้แทนที่จะให้กำลังใจเหมือนคนอื่น ตอนนี้ก็กำลังกลุ้มใจอยู่มาก ๆ เลย แต่ยังไงก็ขอให้ความรักที่กำลังร้าย ๆ เกิดขึ้นกับคุณตอนนี้ ผ่านไปด้วยดีนะคะ ขอให้สมหวังในความรักนะคะ จะพยายามเอาใจช่วยค่ะ
27 กันยายน 2548 15:27 น. - comment id 519871
เป็นรักที่แสนเศร้าจนพูดไม่ออกค่ะ คราวหน้าค่อยแจมกลอนคุณนะคะ
27 กันยายน 2548 15:27 น. - comment id 519872
สวัสดีค่ะคุณMaimao ....คุณsodasasa...คุณดอกไม้ป่า..คุณน้องน้ำฝน...คุณพุด...คุณคนเมืองลิง...คุณเศร้าและสวัสดีค่ะคุณ เมฆสีหม่น ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ
27 กันยายน 2548 15:40 น. - comment id 519889
ฝากความคิดเห็นนะคะคุณ เมฆสีหม่น เราคิดว่าถ้าเป็นเราเราอาจจะคืนดีกับคนรักเก่านะคะด้วยเหตุพลที่ว่าเรากับเขาก็แต่งงานกันแล้วและที่สำคัญทั้งพ่อเราญาติเราต่างก็ไม่ต้องการให้เราเลิกรากันโดยเฉพาะคุณก็เป็นคนบอกเองว่า ....ทุกวันนี้แฟนเก่าเราพยายามเอาใจเราทุกอย่าง แต่มันก็ไม่รู้สินะ เราคงหมดใจไปแล้วอ่ะ แล้วยิ่งมาเจอแบบนี้ด้วย ความรู้สึกดีดีมันเลยหายไปหมดเลย...ฉนั้นเราคิดว่าอะไรอะไรมันไม่น่าจะสายเกินไปนะ...แต่อย่างไรก็ตามเราคิดว่าเจ้าตัวรู้ดีที่สุดค่ะว่าอะไรดีไม่ดีคนอื่นคงเป็นแค่กระจกเงาสะท้อนเท่านั้นค่ะ...เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ
27 กันยายน 2548 15:52 น. - comment id 519900
สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว....
9 พฤษภาคม 2550 09:08 น. - comment id 692879
ขออนุญาตนำบทกลอน.....รักที่แสนเศร้า....ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953 นะคะ เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว กลางไพร เอง ค่ะ ......ขอนุญาต ค่ะ