* เหงา *

เสียงหรีดหริ่งเรไรซ้องร้องประสาน
ราตรีกาลดาวกระจ่างกลางเวหา
สายลมโชยโรยระรื่นชื่นอุรา
โสมส่องหล้านภาพราวสกาวนวล
ธรรมชาติยามราตรีมีมนต์ขลัง
เสียงลมสั่งพัดกระโชกวิโยคหวน
เสียงหริ่งหรีดเรไรร้องก้องรัญจวน
คิดถึงนวลคนที่รักเขาจากไกล

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

นิรนาม / แก้ว กลางไพร 26 ก.ย. 2548 01:00 น. - ID 81557

1174

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/81557 ที่มา: นิรนาม / แก้ว กลางไพร

comments powered by Disqus

โป๊ยเซียน

26 กันยายน 2548 09:53 น. - comment id 519072

หรีดหริ่งเรไรร่ำร้องก้องไพรสนท์
เหมือนดั่งคนครวญคร่ำพร่ำเพรียกหา
นวลที่รักยอดขวัญกัลยา
โปรดกลับมารับขวัญ..ฉันรักเธอ

น้ำตานาง

26 กันยายน 2548 11:11 น. - comment id 519110

  ได้อ่านแต่เมื่อคืนแล้ว ได้ยินเสียงหริ่งหรีดเรไรเชียวล่ะ แต่ด้วยง่วงจัด ผล็อยหลับมิรู้ตัว

 ดีใจได้รู้จักเพื่อนแก้ว

...............

นิรนาม / แก้ว กลางไพร

26 กันยายน 2548 19:42 น. - comment id 519354

สวัสดีค่ะคุณโป๊ยเซียน ...สวัสดีค่ะคุณน้ำตานางยินดีรู้จักทุกท่านค่ะ

เพียงพลิ้ว

27 กันยายน 2548 09:15 น. - comment id 519611

คิดถึงนวล....
อ่านคำนี้แล้วนึกนึงใครคนหนึ่งค่ะ

นิรนาม / แก้ว กลางไพร

27 กันยายน 2548 09:50 น. - comment id 519623

สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว...ดีใจค่ะที่คุรเพียงพลิ้วแวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ

นิรนาม / แก้ว กลางไพร

27 กันยายน 2548 09:53 น. - comment id 519626



ร้อยอักษรเป็นคำกลอนวอนไปถึง
ใครคนหนึ่ง...อยู่บ่อพลอย...ฉันคอยหา
ด้วยคารมคมคายนักปักอุรา
ด้วยภาษา...วิจิตร...ประดิษฐ์ความ

ทั้งสำนวนชวนให้ซึ้งตรึงดวงจิตร
อยากเป็นมิตรกับคนไกลใจวาบหวาม
อยากรู้จักทักทายได้ทุกยาม
นิรนาม...เพื่อนนักกลอน...วอนถึงเธอ.

แก้ว กลางไพร

9 พฤษภาคม 2550 09:05 น. - comment id 692876

ขออนุญาตนำบทกลอน.....เหงา....ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953  นะคะ  เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว   กลางไพร เอง ค่ะ ......ขอนุญาต ค่ะ