ยามตะวันแลง ฟ้าแดงฉานยามสายัณห์ หมู่นกกาพากันบินกลับรัง เงาดวงจันทร์ผันกายเข้ามาแทน ลำแสงส่องสะท้อนลับกับเหลี่ยมเขา ภาพพร่าเงาทอดยาวสาวเป็นแกน เส้นดำ ขาว เหลือง ส้ม แสด แดง เป็นวงแหวนแวดวนกับเชิงเขา ต้นกล้ากลางทุ่งนาพากันหลับ ใบหญ้าพับกลับม้วนตัวเหมือนกับเฉา กลีบดอกไม้หุบหลบใบบางเบา ใบบานเช้าเบ่งบานยามพรุ่งนี้ ยามเย็นยามตะวันแลง สายแดดแดงแผดรัศมี ระยับไหวในท้องนภาธาตรี ยามสุรีย์เย็นย่ำค่ำสนธยา.
25 กันยายน 2548 03:00 น. - comment id 518789
มีอะไรกับดวงตะเว็นหรือเปล่าน้อ....เฝ้าแต่รอแหงนเบิ่งแต่เทิงฟ้า..... เขาว่าคนขี้เหงานะครับ....พี่เจ้ย หมวกแดง ไฮไก่
25 กันยายน 2548 16:54 น. - comment id 518925
แต่งได้ดีครับ แก้วประเสริฐ.
25 กันยายน 2548 19:56 น. - comment id 518945
ชอบกลอนบทนี้นะคะ เห็นภาพธรรมชาติตามที่เขียนเลย คืนนี้พี่ไรไก่ฝันดีนะคะ
25 กันยายน 2548 20:39 น. - comment id 518956
ตะวันแดงยามแลงสาดแสงเดือน รินรินเขื่องแก้วกิ้งกระดิ่งซูน เบียร์สดสดรสเริศเริศเพลิดจำรูญ มานั่งซูนแก้วกันตะวันลา ฟ้าจะหม่นเดือนจะดับลับไปมั่ง ก็ฟ้าช่างหรือนกบินในเวหา อะไรจะยังไงจะอย่างไรมันก็เรื่องของฟ้า เราจะมาซูนแก้วก้อมล้อมวง ดีกรีหนักเรายิ่งหนักคมปากกา คำยิ่งกล้าใจยิ่งแกล้วเจตน์ไป่หลง อุดมคิดยิ่งแจ่มจิตเจตน์จำนงค์ เราจะคงเคียงแก้งกอดคอกัน
25 กันยายน 2548 23:50 น. - comment id 519004
บรรยายได้เห็นภาพงาม นางชอบฟ้าแดงฉานตอนพระอาทิตย์ลับขุนเขาได้ดี คิดถึงบ้าน ...............