จะจริงบ้างเท็จบ้างก็ช่างเถอะ ขอใจเจอะแต่เศร้าผ่อนเพลาบ้าง ขอหยดความจริงใจเพียงเจือจาง ให้พอเห็นระยะห่างความเดียวดาย อาจเงยหน้ามองโลกอีกสักครั้ง ก่อนจะยอมหันหลังเพราะเหนื่อยหน่าย ก่อนดวงไฟในฝันจะทันวาย ก่อนรู้สึกสุดท้าย-ก่อนปลายทาง เหมือนหัดเดินบนโลกนี้อีกครั้ง หลบตะวันหันหลังยังคงสว่าง พอปรับความมืดมนเป็นเลือนลาง เป็นเพื่อนสุขทุกข์บ้างภายในใจ เย็นสายลมร่วมทางคืนข้างแรม บนฟ้าสิ้นดาวแจ่มจำรัสใส ดั่งยอมทนหนเดียวอยู่ต่อไป อะไรคงคลี่คลายไปวันวัน จะจริงบ้างเท็จบ้างก็ช่างเถอะ ขอเวลานัดเจอะกับความฝัน อาจหนทางต่างใจไม่ต่างกัน อาจต่างส่วนสำคัญคือสัญญา มิตรภาพจากใจดั่งสายลม อย่าพัดพรมผ่านไปเพียงภาษา หากวันนี้ใจสมัครรักอักษรา ระยะห่างเพียงใต้ฟ้าผืนเดียวกัน .............................................. 23/09/48 ที่บ้าน
24 กันยายน 2548 23:45 น. - comment id 517711
ฟ้าฟากหรือมิอาจกั้นกาดกาวี เราก็หนึ่งผู้มีดนตรีสรรค์ หากฟ้าพรากจากใต้ไม่ต่างกัน ทุกคำขันยังคะนองประคองความ เติบได้ใต้ฟ้าสุธาโลกย์ ทั้งทุกข์โศกคำคิดถึงรำพึงหวาม เพราะใจรักร้อยเรียบในความงาม จะเรียงความคิดถึงหากห่างไกล ไกลฟากฟ้ากั้นบ่กั้นแสง ยังปริ่มเปรมอกสำแดงไม่หวาดไหว เราคือหนึ่งกวีผู้วิไล จากห่างไกลเกลียวอักษรจะเชื่อมกาล
24 กันยายน 2548 13:16 น. - comment id 518536
24 กันยายน 2548 15:08 น. - comment id 518585
ระยะห่างเท่าไรจึงจะพอ ที่จะขอให้รู้ดูแน่ชัด เงยหน้ามองตรองดูให้ถนัด ระยะวัดของหัวใจใช้ใจเล็ง
24 กันยายน 2548 16:55 น. - comment id 518617
เพราะจังเลยค่ะ
25 กันยายน 2548 01:51 น. - comment id 518779
บางครั้ง..ระยะห่าง...ทำให้การสื่อทาง..\"อักษรา\"...แปรความหมายผิดไปนะค่ะ... งานงามและสื่อความหมายดีมากค่ะ...
25 กันยายน 2548 11:41 น. - comment id 518854
ด้วยมิตรภาพและคำขอบคุณจากใจครับ
5 ตุลาคม 2548 09:27 น. - comment id 523216
ระยะห่างบางเวลาน่าสนใจ อ่านแล้วเกิดแววไหวๆในตาเศร้า ยังมีเพื่อนร่วมทางไปกับเรา คนเงาเหงาเหงาขอบคุณเจ้าของกลอน