ยืนมองเธอทั้งน้ำตา รับฟังคำเอ่ยลา...ที่เธอมาบอกฉัน เหมือนจะยืนไม่ไหว...หัวใจมันสั่น อยากให้คำพูดที่ได้ยินนั้น...มันไม่จริง ไม่อยากจะเชื่อว่า...เธอจะเอ่ยลา เชื่อมั่นคำสัญญาที่เธอเคยบอกว่า...จะไม่ทอดทิ้ง วันนี้กลายเป็นคำปลอบใจ...ที่บอกให้ยอมรับความจริง อดทนให้ไหวกับทุก ๆ สิ่งที่กำลังเปลี่ยนไป รู้ว่าเธอคงไม่อยากเห็นน้ำตา แต่ฉันเจ็บร้าวเกินกว่า...จะทำให้เธอเข้าใจว่าทนไหว ความรู้สึกมันพังทลายหมดแล้วทั้งหัวใจ ตอนนี้ฉันยังทำอะไรไม่ได้....นอกจากร้องไห้ต่อหน้าเธอ
28 ธันวาคม 2544 22:26 น. - comment id 27800
อ่านแล้วเศร้ามาก อยากจะร้องไห้ตามแน่ะ ทำไมช่างเขียนได้กรีดแทงความรู้สึกได้ขนาดนี้จ๊ะ mono
29 ธันวาคม 2544 03:32 น. - comment id 27838
อย่าเสียใจเลยนะ... นะนะนะ
3 มกราคม 2545 00:25 น. - comment id 28465
ความรู้สึกที่เขียนนี่ ถ่ายทอดออกมาจากความรู้สึกเลยหรือเปล่า.....อ่านแล้วเศร้ามากเลย
4 มกราคม 2545 22:19 น. - comment id 28736
....T_T....รู้สึกอย่างนี้เลยล่ะ....
10 มกราคม 2545 15:30 น. - comment id 29651
ขอบคุณทุกคนมากเลยค่ะ