+ + + ระยะห่างระหว่างใจ - ระยะห่างที่ต่างกัน + + +

แดดเช้า

มีนิยายคล้ายฝันสรรมาเล่า
เรื่องไม่เก่าเท่าไรคล้ายเคยเห็น
สองหนุ่มสาวความผูกพันนั้นซ่อนเร้น
ความจำเป็นแห่งฝันต่างกันไป
"คุณรักฉันบ้างไหม ... ใคร่อยากฟัง"
ฉันคงนั่งอึ้งคิดจิตตรองไตร่
ไม่อยากตอบมอบความหวังจึงชั่งใจ
นานเท่าไรที่เธอถามค้นความจริง
"ฉันห่วงใยเธอนักเธอจักรู้"
ฉันมองดูเธอเพ้ออย่างเก้อนิ่ง
ชีวิตฉันมั่นอิสระไม่พึ่งพิง
ไม่อยากให้บางสิ่งมาอิงใจ
เห็นน้ำตาเธอพร่าพรายเป็นสายน้ำ
ฉันเห็นใจเธอชอกช้ำกระหน่ำไหว
ยังคงเฉยเลยละผละจากไป
เธอคงไม่ละความเพียรเวียนวนมา
"ทานข้าวแล้วหรือคะ ... อยากจะรู้
ตอนนี้อยู่ที่ไหน-ห่วง ทุกท่วงท่า
ขอนัดพบอย่าหลบหายจากสายตา
เมื่อไรมาหาสักหน นะคนดี"
เสียงกริ๊งกร๊างโทรศัพท์ ... รับใจสั่น
เธอรำพันระบายรักเต็มล้นปรี่
ทั้งสงสารรำคาญใจหลายหลากมี
ฉันอยากหนีไปไกลไกลไม่พบเจอ
"ทำไมคุณเหินห่างไปอย่างนี้
ฉันคงมีความห่วงใยให้เสมอ
บอกหลายทีที่ฉันมั่นพบเธอ
ต้องรอเก้ออย่างนั้นทุกวันไป"
เธอตัดพ้อต่อว่าน้ำตานอง
ฉันคงต้องถอยอีกก้าวเธอร้าวไหว
ความอึดอัดซัดสาดปราดภายใน
เกินเก็บไว้วุ่นวายนัก ...อยากจากลา
"ฉันอยากให้คุณใกล้ฉันมากกว่านี้"
"ฉันเพียงรู้สึกดีที่เห็นหน้า"
"แค่นั้นหรือที่คุณคิดเสมอมา"
แล้วน้ำตาของเธอก็เอ่อริน
สุดอึดอัดหนักอกเกินยกออก
อยากจะบอกความนัยให้หมดสิ้น
แต่กลัวใจเธอไหวหวั่นพลันได้ยิน
ความเจ็บคงกัดกินหัวใจเรา
"คุณไปไหนไยไม่ชวนไม่หวนหา
ฉันตั้งตารอคอยอย่างหงอยเหงา"
ยินเสียงเธอเพ้อพร่ำทำสั่นเทา
รู้สึกเศร้าหนักจิตระอิดใจ
อิสระทางจิตที่คิดฝัน
ถูกผูกมั่นด้วยความรัก อยากผลักไส
รอเวลาเสรีภาพอาบภายใน
ฉันจะได้ปลดเปลื้องเรื่องรักรัก
ชีวิตฉันมั่นคงเพียงตนเอง
ไม่ใช่เก่งเลิศเลอเธอตระหนัก
แต่เธอยังฝังค่าครวญเฝ้าหวนทัก
อยากรู้จักฉันมากกว่าค่าฉันเป็น
"ตกลงว่าระหว่างเราเป็นอย่างไร"
เธอถามไถ่ในวันหนึ่งซึ่งพบเห็น
ฉันคงปลอบตอบคำตามจำเป็น
"ไม่อยากเร้นฉันไม่พร้อมยอมรับรัก"
เธอปล่อยโฮ ... ร่ำไห้อย่างไม่ยั้ง
น้ำตาพรั่งหลั่งไหลเกินใจหัก
แต่ฉันยังนั่งนิ่งไม่ติงทัก
โล่งใจราวสิ่งหนักหลุดจากใจ
เธอระบายความในใจไหลหลั่งมา
จนเหนื่อยล้าอ่อนเพลียเธอหยุดได้
ฉันเบาโล่งโปร่งจิตเกินคำใด
ความสัมพันธ์จะได้จุดลงตัว
 ระยะห่างระหว่างใจระหว่างกัน
ระยะฝันระหว่างคืนชื่น-สลัว
ระยะหวังพรั่งพรูระหว่างกลัว
ระหว่างความไหวทั่วของหัวใจ
ย่อมแตกต่างห่างแผกจนแปลกนัก
ค่าความรักแต่ละคนที่ทนไหว
รักของฉันเพียงวางที่ว่างไว้
อย่าล่วงล้ำเข้าใกล้เส้นใจนี้
ระยะห่างระหว่างใจในบุคคล
ย่อมเกิดผลนาฏกรรมช้ำทุกที่
เพียงเปิดกว้างความห่างใจให้ดีดี
อย่าล้ำล่วงเกินกว่าที่ "คนมีใจ".
[ไส้ในระหว่าง ความหวัง กับ ความกลัว นั้น เท่ากัน : สุภาษิตตะวันตก]