.....ฉันเดินทาง มาแสนไกล ให้เหนื่อยล้า เพื่อตามหา คนที่รัก ร่วมสร้างฝัน เมื่อพบเธอ ก่อห้วงรัก ปักสัมพันธ์ อุปสรรค กลับขวางกัน มิอาจครอง .....เกิดชาตินี้ ฉันบุญน้อย ด้อยวาสนา โหสิที่ ทำอุรา เธอหม่นหมอง ไม่อยากพราก แต่จำใจ หักใจปอง ไว้เราสอง เจอบนทาง ช้างเผือกเทอญ
16 กันยายน 2548 08:18 น. - comment id 515757
ฉันบุญน้อย ด้อยนัก กับรักนี้ ไม่อาจร่วม ทางที่มี อย่างที่ฝัน แต่อย่างไร ชาติใหม่ ในทุกวัน เราพบกัน แน่นอน อย่าร้อนใจ กลอนเศร้าจัง คิดถึงคุณนะค่ะ
16 กันยายน 2548 22:21 น. - comment id 516187
เราพบกันช้าเกินไปใช่ไหม หัวใจเธอมีคนแนบสนอง ใจฉันรักเธอหวังเคียงครอง หม่นหมองมองรักที่อัปปาง เราพบเพื่อรักพร้อมจากในเวลาเดียวกัน
17 กันยายน 2548 11:13 น. - comment id 516280
เศร้าจังค่ะ ... แม้วันนี้เราสองมิครองคู่ แต่ให้รู้ว่ารักเธอเสมอหนา แม้วันนี้ฉันเองต้องจำลา มีน้ำตาเดินจากเธอด้วยฝืนใจ ขอให้เธอจงลืมฉันนะคนดี ฉันคนนี้ไม่อยากให้เธอต้องอ่อนไหว อย่าเลยนะกลับน้ำตาความเสียใจ อย่าร้องไห้เลยคนดีฉันขอเธอ