ได้ยินเสียงความเงียบยะเยียบผ่าน ผันตำนานสานสรรพสดับไหว หวั่นโลกร้าวร้างโรยโหยดวงใจ จิตสนั่นเพียงไร .. ไม่รู้เลย ล่องลอยลู่สู่หนตำบลไกล กลิ่นกรุ่นไออบคำร่ำเพียงเผย เผลอผูกพันเพียงเสียงสำเนียงเอย อกจะเฉยเสียงเงียบเหยียบย่างมา หม่นภายในใจเงียบเยียบสะทก ท้อเพียงยกย้ำคำคุ้นครองค่า คราวหลังฝนคนทุกข์สุขล้นพา เพียงเวลาเงียบย่างแตกต่างใจ จุดประกายฉายเงียบเยียบเย็นนัก นึกรู้จักเงียบงันวันหวั่นไหว หวิวหว่างแว่วแล้วผ่านซ่านภายใน นิ่งเพื่อให้เงียบซ่านแล้วผ่านปลิว เปรยคำเงียบเปรียบเป็นเช่นเสียงคิด ครู่สงัดเพียงนิดจิตยังหวิว หวั่นสดับเสียงเงียบเทียบรอยริ้ว รอลิ้มรสสิ่งไหวในโลกนี้.
แดดเช้า 15 ก.ย. 2548 00:41 น. - ID 81080 
796
7
0
15 กันยายน 2548 11:35 น. - comment id 515330
ในความเงียบเปรียบไปจะได้เห็น สิ่งหลีกเร้นภายในดวงใจไหว มีคำหนึ่งพึ่งสดับกับดวงใจ ว่าจริงใจใช่ไก่กาคราพบคุณกลอนไพเราะมากเลยค่ะ
15 กันยายน 2548 01:52 น. - comment id 515373
เพียงความเงียบที่พัดผ่านสะท้านไหว เพราะว่าไร้เวลามาขับขาน ใช่ความเงียบเพราะแตกต่างอย่างร้าวราน เธอ..ขอวานอย่าด่วนสรุปฟุบทรวงใน รอบกายมีเพียงเสียงสายฝน...
15 กันยายน 2548 08:42 น. - comment id 515417
ยินเสียงเรียกจากความเงียบเปรียบเพื่อนขาน ยิ้มหน้าบานวิ่งตามเงาเข้าไปหา มีความมืดมาเยี่ยมเยือนเป็นเพื่อนยา สุขอุราสองเพื่อนมาเยือนเรา ชอบนั่งอยู่ในความมืดความเงียบสักพักหนึ่ง ก่อนนอนค่ะ ไม่รู้คิดอะไร แต่สุขใจดีนะคะ
15 กันยายน 2548 08:45 น. - comment id 515420
และความเงียบเฉียบผ่านคลานมาหา ไม่นำพาว่าหัวใจทุกข์ระทมสักเพียงไหน ทั้งทั้งที่มีผู้คนวนเวียนอยู่มากมายมิใกล้ไกล แต่ทำไมใจอ้างว้างหว้าเหว่เห่อาดูร แวะมาทักทาย แจมด้วยแต่อักษรไม่สวยอ๊ะ
15 กันยายน 2548 09:29 น. - comment id 515453
แก้วประเสริฐ.
15 กันยายน 2548 09:56 น. - comment id 515471
จุ๊กกรู๊ .... ได้ยินเสียงนกไหมคะ
15 กันยายน 2548 10:22 น. - comment id 515485
เอ.. วันนี้ท่าทางจะเป็นวันสงบสงบๆ นะคะ
15 กันยายน 2548 13:38 น. - comment id 515529
เคาะสัญญาณผ่านอารมณ์จมความคิด พลุ่งพล่านจิตร้ายดีที่รู้เห็น กายสงบทำได้ไม่ยากเย็น ปิดเสียงเร้นแห่งคิดปิดยากเอย
15 กันยายน 2548 17:21 น. - comment id 515657
เก๋ดีจังเลยคะ เสียงความเงียบ
15 กันยายน 2548 20:38 น. - comment id 515743
อือ ไม่ได้ยิน ก็เสียงแห่งความเงียบนี่นา
15 กันยายน 2548 20:44 น. - comment id 515744
เดินทางคนเดียวเที่ยวโลกกว้าง รายทางทิศร้างรู้เปล่าเปลี่ยว สงัดเงียบเหงาในลมเปรียว เฉลียวนึกรู้ในเสียงลม ใจเงียบแล้วยินว่าไม่เงียบ โลกมีผู้เปรียบได้เหมาะสม ใบไม้ลอยน้ำค่อยค่อยจม เสียงลมจมน้ำและเสียงลอย ฟังเสียงเคลื่อนไหวอยู่ในโลก เคลื่อนสุขเคลื่อนโศกอยู่ค่อยค่อย สะท้อนชีวิตทีละน้อย รู้สู้รู้ถอยอยู่ในที... .. เอามาฝากก่อนนะคะ เดี๋ยวไม่อยู่อีกหลายวัน อิอิ ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
