แต่ก่อนนั้นเราเคยเคียงชิดใกล้ แม้ที่ไหนหรือแห่งหนตำบลใด จะมีเธอคู่ใจเคียงข้างดังเป็นเงา สองเราจะเคียงข้างไม่ห่างกัน แต่เวลามักวนเวียน-เปลี่ยนผัน เมื่อเธอ-ฉันมีอันต้องแยกจาก สองเรามาถึงวันต้องพรัดพราก ต้องแยกจากกันไปสุดไกลตา เธอบอกให้ฉันนั้นอย่าคิดมาก แค่สองเราแยกจากใช่เลิกรา เธอสัญญาจะกลับมาเคียงเป็นเงา ฉันต้องเหงาขาดเงาของชีวิต ชีวิตฉันเลยเหมือนไร้เข็มทิศ หลงเส้นทางของชีวิตคิดผกผัน รอเพียงเธอกลับมาเป็นเงาให้กัน ถึงตอนนั้นฉันคงไม่หลงทาง
15 กันยายน 2548 09:48 น. - comment id 515466
ฉันไล่เงาคุณ... คุณไล่เงาใคร.... ไม่เป็นไรหรอกค่ะแค่เงาหายเอง
15 กันยายน 2548 12:56 น. - comment id 515517
ต้องไร้เงาใครเขาเฝ้าเคียงคู่ แถมรับรู้อยู่เดียวเปลี่ยวอ้างว้าง เดินทุกหนบนถนนและหนทาง ยามก้าวย่างแสนเปล่าเปลี่ยวเดินเดียวดาย ไร้เงาเหมือนกันค่ะ อิอิ