รวีลับฟ้า

14 กันยายน 2548 17:57 น. - comment id 515268

ฝนตกพรำพรำ  เลยพร่ำผ่านฝน
ฝากบอกถึงคน   ว่ายังคนรอคอย

แทนคุณแทนไท

15 กันยายน 2548 11:17 น. - comment id 515352

ฉันเพ้อ...อย่าง...

ส่วนเธอพร่ำอีกอย่าง...

รวีลับฟ้า.... แสดงว่าฟ้าจะลาแสงแล้วซินะ...

ความหมายดีครับ

อัลมิตรา

15 กันยายน 2548 09:03 น. - comment id 515439

หากเธอเพ้อ ฉันจะพร่ำเป็นลำนำหวาน

ผู้หญิงไร้เงา

15 กันยายน 2548 13:00 น. - comment id 515522

ฉันเพ้อเธอพร่ำไม่ช้ำชื่น
ขอคืนเธอพร่ำคำห่วงหา
ฉันจะเพ้อพร่ำพรรณา
ให้เธอสุขอุรา...นะคนดี

กลอนน่ารักมากเลยค่ะ

คนไม่ค่อยรู้เรื่องกลอน

15 กันยายน 2548 16:45 น. - comment id 515633

รวีลับฟ้า

16 กันยายน 2548 17:43 น. - comment id 516111

พี่อัลมิ...
    หากเธอเหงา  ฉันจะเพียรเล่านิทาน
    เพื่อความสุขยืนนานของเหล่าชน

คุณ แทนคุณแทนไท...
   ขอบคุณที่แวะมา
   ถึงจแม้จะลับฟ้า
   แต่ว่ายังคงอยู่

 คุณผู้หญิงไร้เงา...
   ฉันเพ้อ เธอพร่ำ เราฉ่ำชื่น
   ฉันยืน เธอยัน ไม่ผันหนี
   ฉันบอก เธอรับ รู้สึกดี
   ฉันมีเธออยู่เป็นคู่กัน..

คนไม่ค่อยรู้เรื่องกลอน...
  รวีก็ไม่รู้เรื่องกลอน แค่เอาความรู้สึกประสบการณ์มาบรรยาย

สลักเสลา

17 กันยายน 2548 13:36 น. - comment id 516333

ฉันเพ้อวันลาน้ำตาไหล
รินท่วมใจเอ่นท้นจนล้นหลาม
เธอพร่ำปลอบขวัญหมั่นติดตาม
ให้วาบหวามในจิตคิดคำนึง......

รวีลับฟ้า

19 กันยายน 2548 08:25 น. - comment id 516631

คุณสลักเสลา...
ฉันเพ้อเธอลาน้ำตาหล่น
แอบเศร้าเงาปนเพ้อบ่นถึง
ไม่อาจจะหยุดยั้งหรือรั้งดึง
ได้แต่เฝ้ารำพึงอยู่หนึ่งเดียว...
...แอบมาเหงา เศร้า เคล้าน้ำตา
   เผื่อว่าจะมีคนเห็นใจ..