ฉันไม่อาจเข้าใจ

ธรรม ทัพบูรพา

ไม่เข้าใจเวลา การลาจาก
ไม่เหลือความพลัดพรากอันโหดร้าย
ไม่เห็นใจดวงเดิมโดนทำลาย
ต่อด้วยหมดความหมายในชีวิต
พยายามอยู่นะ..จะเข้าใจ
ว่าอะไรเป็นอะไรควรมีสิทธ์
ขอพื้นที่ว่างว่างระหว่างคิด
หันมาฟัง สักนิด ก่อนจะไป
สุขที่หวนกลับมาคราลาจาก
จะยังความลำบากกับสิ่งใหม่
หนึ่งใจร้าวสุดซึ้ง กับหนึ่งใจ
ที่ไม่เหลือเยื่อใยความภักดี
ฉันถามหาเหตุผลที่เธอมา
ก่อนการเอ่ยคำลาอย่างถ้วนถี่
อย่างที่เห็น อย่างเป็น ที่เห็นมี
อย่างที่หวัง ไมตรี ที่ควรเป็น
.เหมือนฟ้าแบ่งสองฟากแล้วฟากฟ้า
ฉันไม่เหลือศรัทธาจะมองเห็น
ทุกทุกอย่าง อย่างนี้ ..อยู่เช้าเย็น
ทุกทุกอย่าง เยียบเย็น ..อยู่ยินยอม
...............
 
11/08/48				
comments powered by Disqus
  • เจลใส

    12 กันยายน 2548 15:34 น. - comment id 514455

    ขอบคุณสำหรับงานเขียนที่ไพเราะค่ะ
    
    ชอบงานของคุณมากๆเลยค่ะ11.gif
  • แดดเช้า

    12 กันยายน 2548 17:20 น. - comment id 514521

    เรามิอาจเข้าใจใครทั้งโลก
    ความสุข-โศกธรรมดาน่าสงสาร
    เรามิอาจเข้าใจในตำนาน
    เรื่องราวผ่านหลากหลายไม่เข้าใจ
    
    เรามิอาจเข้าใจในเวลา
    เรื่องเกินกว่าจะค้นคิดผิดถูกได้
    มีหลายเรื่องที่เหนือกว่าความเป็นไป
    ขอเพียงให้มองสิ่งเป็นเท่าเป็นมา
    
    ทักทายค่ะ : )
  • ชลกานต์

    12 กันยายน 2548 17:59 น. - comment id 514533

    6.gif  ฉันก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันนะ ....
    บางทีก็ยังงง กะชีวิตอยู่เลย
  • ธรรม ทัพบูรพา

    15 กันยายน 2548 15:31 น. - comment id 515595

    บางครั้งบางอย่างก็ไม่ยุติธรรมเลย
    
    บางครั้งสิ่งดีๆก็ไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างที่คนเราต้องการเสมอไป
    
    บางครั้งที่เหนื่อยล้าก็สับสนจนไม่เข้าใจในชีวิตและจุดมุ่งหมาย
    
    บางครั้งก็เหมือนจะตายเพราะความเหงา
    
    บางครั้งก็เหมือนทุเลาและเข้าใจโลก
    
    บางครั้งก็ไม่เข้าใจว่าจะก้าวไปข้างหน้าเพื่ออะไร
    
    ชีวิตนี้จึงมีอะไรที่น่าสนใจ มากกว่าใจจะซับได้ทั้งหมด
    
    มีความทุกข์ ความเหงา ความเจ็บปวดไว้ให้เราจ้องมองเสมอ
    
    
    \"ขอบคุณเพื่อน ทุกคนครับ\"
    36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน