๑๐๘-๑๐๐๙

12 กันยายน 2548 08:14 น. - comment id 514334

คนทะเล

12 กันยายน 2548 08:29 น. - comment id 514338

แดดเช้า

12 กันยายน 2548 08:35 น. - comment id 514342

หายไปสองวันนะคะ คุณอัลมิตรา 

คิดถึง 

หนอนดุ๊กดิ๊ก

12 กันยายน 2548 11:09 น. - comment id 514375

กรณีนี่นี้..........................อนุมาน
คนหยาบโดยสันดาน.......ดอดร้าย
คนหวานอ่อนบ่พาล.........พยาบาท
คนชั่วย่อมสุดท้าย...........บ่พ้นเบาะแส

เพชรพรรณราย

12 กันยายน 2548 11:52 น. - comment id 514387

............

ดอกข้าว

12 กันยายน 2548 12:30 น. - comment id 514398

ไม่ค่อยได้เยี่ยมอย่าคิดว่ามิตรภาพจะจืดจางสิครับ 

ผมคนหนึ่งล่ะที่นับถือคุณอัลมิตรา

ครูดอยไกลแสนไกล

12 กันยายน 2548 14:04 น. - comment id 514425

สวัสดีครับพี่อัลมินตรา....
แวะมาให้กำลังใจครับพี่
ผมทริปทัวร์หลวงพระบางสนใจไหมครับ
รัก พี่

ธรรม ทัพบูรพา

12 กันยายน 2548 14:28 น. - comment id 514433

ชื่อบทกวี แรงไปนิดครับ

แต่ก็เขียนดีครับ ชื่นชม

พระรอง

12 กันยายน 2548 15:02 น. - comment id 514438

อ่านบทกลอนลำนำดั่งคำร้อง
เราพระรองรับรู้ผู้โศกศัลย์
ถ้อยความเจ้ารันทดจรดรำพัน
คงอัดอั้นล้นอุราจึงมาครวญ

พ้อว่ามิตรห่างหายกลายเป็นอื่น
เจ้าขมขื่นชอกช้ำจึงกำศรวล
มิตรภาพสิ้นแล้วแผ่วรัญจวน
ทุกข์หลากล้วนเผชิญไปคล้ายเอกา

รอบกายเจ้าไร้มิตรมาชิดเชื้อ
ปราศจากคนกูลเกื้อเมื่อพร่ำหา
เพียงจิตเจ้ามั่นไว้ในศรัทธา
อย่าโศกาแม้ใครไม่เหลียวแล

เทียบเนื้อแท้ทองคำล้ำพิสุทธิ์
แล้ววิมุติละสงสัยในกระแส
ตราบสิ้นฟ้าระลึกไว้ไม่ผันแปร
แม้นย่ำแย่เจียนตายให้อดทน

จงปรับตัวปรับใจให้แกร่งกล้า
เล่ห์ใครแฝงร้ายมาอย่าไปสน
จะหมื่นแสนคนพาลผลาญผจญ
เราหนึ่งคนยังผูกจิตไม่คิดเลือน

ยามที่เจ้าพลาดพลั้งในครั้งนี้
เคยมากมีสหายให้กลาดเกลื่อน
เปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาสบังอาจเตือน
คำว่าเพื่อนเจ้ารู้ได้ว่าใครจริง

อัลมิตรา

12 กันยายน 2548 16:38 น. - comment id 514498

คุณร้อยแปดพันเก้า .. ขอบคุณค่ะ :)

คุณคนทะเล .. ขอบคุณค่ะ ชอบรูปของคุณจัง

คุณแดดเช้า ..
ว๊าว .. ความคิดถึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี จากนั้น..เราก็ ..(อั่นแน่..)

คุณหนอนดุ๊กดิ๊ก .. อัลมิตราชอบข้อความข้างล่างจังค่ะ
..อะไรที่ไม่เป็นไปตามที่ควรยุติธรรมสำหรับเรา
..เหมือนเราได้เป็นเจ้าหนี้ เขาจะกลายเป็นลูกหนี้
..ไม่ต้องคิดมาก อย่ากังวล
..ไว้รับคืนพร้อมดอกผล

ความยิ่งใหญ่ที่แท้..............คือหากรู้จักแพ้
ชนะได้โดยศานติ์ ๚

คุณเพชรพรรณราย .. ขอบคุณค่ะ

คุณดอกข้าว .. 
อัลมิตราช่วงนี้ไล่อ่านนิราศค่ะ ของท่านสุนทรภู่ 
มีบางชุดที่กล่าวถึงโชคชะตาซึ่งเราต่างก็รู้แจ้งว่า 
ท่านสุนทรภู่ผ่านวิกฤติในสมัยผลัดแผ่นดิน 
จากที่เคยเป็นกวีที่เคยได้รับการอุปถัมท์ และทรงโปรด .. 
ชะตาก็ผกผันจนท่านสุนทรภู่ก็ต้องลี้ภัยออกจากเมืองหลวง 
เช่นกัน .. ในช่วงชีวิตของคนเรา 
ก็เหมือนเส้นกร๊าฟ มีรุ่ง มีดับ ตามกาล ค่ะ

คุณครูดอยไกลแสนไกล ..
สนใจค่ะ  ต้องทำอย่างไรบ้างคะ 
แต่ช่วงเดือน-สองเดือนนี้ มีวันที่ว่างไม่กี่วันเองค่ะ
ช่วงนี้ก็เดินทางตลอด อยากไปนะ หลวงพระบาง .. 

คุณธรรม ..
ตอนแรกว่าจะตั้งชื่อ กำศรวลอัลมิตรา .. 
แต่อ่านชื่อแล้ว จี้เส้นแปร่ง ๆ นี่ก็ยังไม่ลงตัวอยู่เลย
หลายหนนะ เขียนกลอนเสร็จ แล้วก็มานั่งคิด
 เอารูปอะไรประกอบดีว๊า แล้วชื่อกลอนอะไรดีน๊า

คุณพระรอง ..
โอ้โห ยาว ๖ บท 
แต่อัลมิตรามีเวลาไม่มากพอ ขออนุญาตติดไว้ก่อนนะคะ
บทสุดท้ายให้ความหมายที่ตรงกับความคิดของอัลมิตราค่ะ
จากวิกฤตนี้ 
เราจะรู้ซึ้งถึงธาตุแท้ในน้ำใจของแต่ละคน นับว่า.. คุ้มทีเดียวค่ะ

..๏ มิตรภาพตราบสิ้น.................ดินฤๅ ฟ้าฤๅ 
เปรยเปรียบจากโอษฐ์หรือ.........ชัดแจ้ง 
สัมพันธ์มิตรยึดถือ.....................แนบแน่น 
แต่หากมีเสแสร้ง.......................มิตรแท้แสดงไฉน ? ๚

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..

ก.กุ้ง

12 กันยายน 2548 17:05 น. - comment id 514514

ไม่ได้ละเลยสักกะติ๊ดนึงเลยน่ะ...แอบร้องไห้ตามทุกทีเลย..(แล้วจะว่าลำพังได้ไงอ่ะ)

จอเปียกเลยเข้ามาไม่ได้..อิอิ (มั่วนิ่ม)

idaho

12 กันยายน 2548 17:18 น. - comment id 514519

น้ำท่วม(ปาก)หรอ 

sodasasa

12 กันยายน 2548 17:54 น. - comment id 514531

รุ่นแรงและหนักแน่นจังเลยค่ะ  ถ่ายทอดอารมณ์ได้สุดยอดเลยค่ะ

ชลกานต์

12 กันยายน 2548 18:01 น. - comment id 514535

แวะมาอ่านสวัสดีคุณอิมตอนเย็นๆค่ะ
คุณอิมแต่งกลอนได้ดีจริงๆ ไม่ผิดหวังเลยค่ะ 

ราชิกา

12 กันยายน 2548 19:10 น. - comment id 514545

ยังหนักแน่น..เช่นคุณอิม..คนเดิมค่ะ..แวะมาเยี่ยมนะคะ

ร้อยฝัน

12 กันยายน 2548 21:12 น. - comment id 514560

นึกถึง ขบถคิด  คิดขบถ  ของใครก็ไม่รู้จำไม่ได้  งานเยี่ยมเหมือนเดิม  อิอิ

อัลมิตรา

12 กันยายน 2548 22:23 น. - comment id 514574

คุณกุ้งหนามแดง .. แหะ รำ พังเป็นแถบ ๆจ้า

ไอซ์ .. น้ำหมากหรือน้ำลายก็ไม่รู้ กระฉอกแล้วล่ะ

คุณsodasasa .. อารมณ์รันทดยิ่งนักค่ะ

คุณชลกานต์ .. อย่าเอ็ดไป อาจารย์หมีรมย์อ่านแล้วต้องขำแน่ คราวนี้อัลมิตราเขียนแบบหาที่จบไม่ลงค่ะ

คุณราชิกา .. หนัก 55 กก. เหมือนเดิม แต่ไม่แน่ใจเรื่องความแน่นแล้วค่ะ 555

คุณร้อยฝัน .. ของใครก็ไม่รู้ งั้นต้องให้การบ้านแล้วล่ะ

atm

12 กันยายน 2548 22:25 น. - comment id 514575

ใช้คำชัดมากเลยค่ะ...

อัลมิตรา

12 กันยายน 2548 23:54 น. - comment id 514592

คุณatm .. :) ขอบคุณมากค่ะ ป๊ะ ไปนอนกัน ..

สุญญะกาศ ขาดล็อคออน

13 กันยายน 2548 00:08 น. - comment id 514597

    สวัสดีขอรับคุณอัลมิตรา ^_-
    ไม่แน่ใจว่า ความอ่อนไหวทางอารมณ์ที่มีบ้างของกระผม จะคิดถูกหรือเปล่า ที่ยลแล้วเหมือนหนึ่งประทุมาจากความจริงใจโดยแท้ของสุภาพสตรีท่านหนึ่ง ที่ออกมาเป็นเสมือนภาพ และอักษรา 
    มาเป็นกำลังใจให้ขอรับ

ท่องเมฆา

13 กันยายน 2548 01:06 น. - comment id 514613

มาเป็นกำลังใจให้คุณอัลมิตรา...
ใครนะทำคุณอัลมิตราได้....

ภูวดินทร์

13 กันยายน 2548 01:15 น. - comment id 514614

มรสุมรุมคิดติดในทุกข์
ไม่สนุกเฮฮาดั่งก่อนเก่า
อัลมิตราเข้มแข็งแรงไม่เบา
กลับต้องเศร้าคราวชะตากันยายน


อย่าเศร้าเหงาใจไปเลยเนาะ.....

อัลมิตรา

13 กันยายน 2548 07:52 น. - comment id 514643

คุณสุญญะกาศ ..
hmm.. อารมณ์เป็นหนึ่งในส่วนผสมของงานชิ้นนี้
การที่กลั่นอารมณ์ให้เป็นตัวอักษรที่แสดงความรู้สึกที่มีอยู่
บางคราว ยาก... 
ทั้งที่ไม่น่าจะเป็นสิ่งที่ยากสำหรับการเขียนที่เป็นไปอย่างปกติ
ความยากที่บอก คือ ..ยากตรงที่ไม่รู้จะสื่ออย่างไร ให้ตรงกับใจที่สุดค่ะ

คุณท่องเมฆา .. ขอบคุณค่ะ วันนี้ฝนตกตอนเช้า อารมณ์ดีค่ะ

คุณภูวดินทร์ .. ขอบคุณค่ะ :)
ความเป็นจริงที่ซ่อนตอนโศกเศร้า
ดั่งขุนเขาโยกสั่นสนั่นไหว
จนลาวาที่ปะทุคุข้างใน
หลั่งล้นไหลท่วมสิ้นธรณินนอง

บินเดี่ยวหมื่นลี้

13 กันยายน 2548 08:45 น. - comment id 514665

เอ..รู้สึกกลอนนี้เขียนไว้ตั้งนานแล้วนี่
แล้วทำไมพึ่งละหละครับ...

อัลมิตรา

13 กันยายน 2548 11:08 น. - comment id 514711

คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ..

ก็กะว่า รอให้น้ำหนุนจากแม่ปิงมาก่อนค่ะ :)

แม่จิตร

13 กันยายน 2548 13:36 น. - comment id 514754

น้ำใจกวีศักดิ์สิทธิ์กว่าครับ สำหรับผม

ความอาจไม่กิน ขอกินใจแล้วกัน?

อัลมิตรา

14 กันยายน 2548 10:13 น. - comment id 515002

คุณแม่จิตร .. ไว้เราไปชนแก้วโค๊ก กัน นะ