หน้าส่วนตัว
จดหมายน้อยใบนี้ที่พี่อ่าน
คงไม่หวานเหมือนครั้งเก่าเศร้านักหนา
เป็นจดหมายใบสุดท้ายได้ส่งมา
ขอพี่อย่าเข้าใจผิดคิดหวาดกลัว
น้องยังรักพี่อยู่รู้ไว้เถิด
แต่โลกเกิดสับสนจนเวียนหัว
ใช่ว่าน้องมีจิตคิดเมามัว
ใช่ว่าชั่วมีสองใจนี้ไม่เคย
ด้วยเขามาสู่ขอกับพ่อแม่
ใช่พูดแก้เบือนความผิดจิตเฉลย
แต่บุญคุณพ่อแม่มากยากเอื้อนเอ่ย
น้องก็เลยจำต้องครองคู่กัน
ขอพี่อย่าขึ้งเครียดหรือเหยียดหยาม
ใช่เลวทรามอย่างที่พี่เย้ยหยัน
พูดไม่ออกบอกไม่ได้อยู่ไปวัน
ขอพี่นั้นเข้าใจด้วยช่วยเมตตา
ขอให้พี่ลืมความหลังครั้งก่อนเก่า
อย่านั่งเศร้าดวงจิตคิดครวญหา
ขอจงคิดน้องนี้พรากจากโลกมา
จงคิดว่าน้องตายไปใช่หลอกลวง
จดหมายน้อยใบนี้ที่พี่อ่าน
คงสมานความเข้าใจครั้งใหญ่หลวง
มิใช่น้องมีจิตคิดหลอกลวง
ทุกถ้อยถ่วงเขียนมาน้ำตาริน.
นิรนาม / แก้ว กลางไพร 9 ก.ย. 2548 18:16 น. - ID 80865 
770
6
0
10 กันยายน 2548 10:55 น. - comment id 513926
เคยตั้งใจจะเขียนจดหมายถึงใครบางคนเป็นฉบับสุดท้ายเหมือนกันค่ะ
10 กันยายน 2548 21:18 น. - comment id 514072
ทำไมจะทำใจไม่ได้ ให้ลืมเขา.ความรัก.ความจริงใจของเรามีค่า..มากกว่าคนไร้หัวใจอย่างเขานัก...ให้ใจมันเจ็บปวดสุดขีด.ปล่อยให้มันรักและห่วงโหยหาเขา.ให้น้ำตาไหลรินลงมาให้หัวใจมันเจ็บสุดขีด.แล้วมันจะค่อย ๆ ทำใจกลับมาได้เอง...อย่างชืนชา.
11 กันยายน 2548 10:17 น. - comment id 514137
มีคนเคยฝากจดหมายฉบับนี่ค่ะ ไว้ในงาน*เจ้านกไพรในใจนวล* ที่พุดพัดชารจนาไว้ค่ะ มาพลีให้อ่านนะคะ
20 กันยายน 2548 07:12 น. - comment id 517021
*** ซองจดหมายสีชมพู *** เสียงบุรุษไปรษณีย์ที่หน้าบ้าน ร้องเรียกขานพี่ครับรับจดหมาย เขายื่นซองสีชมพูดูลวดลาย เป็นเส้นสายดอกดวงพวงมาลา อักษรเขียนบรรจงลงจ่าหน้า จำได้ว่าเป็นเธอพี่เพ้อหา ให้รู้สึกยินดีแสนปรีดา เปิดซองมาอ่านดูรู้ใจความ ในจดหมายใบนี้บอกพี่ว่า คุณพี่ขาอย่าขึ้งเครียดหรือเหยียดหยาม ว่าน้องนี้เป็นคนเหลวหรือเลวทราม ด้วยน้องตามใจท่านอันมีคุณ ด้วยเขามาสู่ขอกับพ่อแม่ ใช่พูดแก้บิดผันทำหันหุน ขอให้พี่มีเมตตาและการุณ อย่าเคืองขุ่นว่าน้องคนสองใจ อ่านจดหมายเธอจบพี่ซบหน้า หยาดน้ำตาของพี่นี้ล่วงไหล น้องมีคู่ที่ดีเป็นศรีไป ไม่ว่าไรหรอกน้องอย่างหมองตรม เพราะตัวพี่นี้จนขาดคนรัก พี่จะหักใจไว้เมื่อไม่สม ขอให้น้องครองคู่อยู่รื่นรมย์ พี่ระทม...ก็จะให้...อภัยเธอ. จาก ก. กวีศิลป์
20 กันยายน 2548 07:14 น. - comment id 517023
หน้ากระดาษเป็นงี้ได้ไงครับ
22 กันยายน 2548 06:52 น. - comment id 517666
สวัสดีค่ะคุณคนทะเล...สวัสดีค่ะคุณจัน....สวัสดีค่ะคุณพุฒิ...สวัสดีค่ะคุณ ก. กวีศิลป์...ยินดีรู้จักทุกท่านค่ะ
22 กันยายน 2548 06:53 น. - comment id 517667
สวัสดีคะ...พี่พี่...ที่ทายทัก ขอบคุณนัก...ที่ทักทาย...พอคลายเหงา เป็นนักกลอน...น้องใหม่...หนอตัวเรา พึ่งจะเข้า...มาไม่นาน...เพียงผ่านมา ด้วยใจรัก...อักษร...จึงอ้อนตอบ ด้วยแก้วชอบ...บทกลอน...อ้อนภาษา เพียงเดินผ่าน...เห็นเว๊ปกลอน...แก้วแวะมา ร่วมสร้างสรรค์...เฮฮา...ประสาเรา
22 กันยายน 2548 06:54 น. - comment id 517668
อยากรู้จัก...พี่พี่...ที่นี่นัก ขอสมัคร...เป็นน้องใหม่...ได้ไหมพี่ ด้วยใจรัก...อักษร...อ้อนพาที วอนพี่พี่...ช่วยแนะนำ....แก้วทำตาม
8 พฤษภาคม 2550 22:51 น. - comment id 692735
ขออนุญาตนำบทกลอน....@ จดหมายใบสุดท้าย @......ไปโพสถ์ใหม่ที่.....http://www.thaipoem.com/forever/my_home.php?mid = 22953 นะคะ เพื่อเป็นการรวมบ้านของ แก้ว กลางไพร เอง ค่ะ ...ขอนุญาต ค่ะ
29 ตุลาคม 2550 07:31 น. - comment id 778841
มอบให้...จากใจจริง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
