อะไรก็ได้
แดนไพร
แม้ไม่เป็นซากุระที่สะสวย ก็สลวยสวยชื่นแบบอื่นได้
แม้ไม่เป็นเขาฟูจิศิวิไล ก็พอใจเป็นภูผาที่น่ามอง
แม้ไม่เป็นซามูไรก็ไม่เศร้า สมุนเล่าก็เป็นได้ไม่เศร้าหมอง
แม้ไม่เป็นกัปตันอันเรืองรอง เป็นลูกน้องลูกเรือก็เหลือกิน
แม้ไม่อาจเป็นถนนบนโลกนี้ บาทวิถีก็เป็นได้ไม่สูญสิ้น
แม้ไม่มีอำนาจมาดระบิล จะหากินด้วยวิถีที่จริงใจ
แม้ไม่เป็นดวงอาทิตย์ที่ฤทธิ์ร้อน ไม่เง้างอนจะเป็นดาวสกาวใส
แม้ไม่เกิดเป็นเจ้าเป็นนายใคร ก็พอใจเป็นคนที่ติดดิน
เป็นอะไรก็ได้จะไม่บ่น รู้ว่าตนเป็นคนดีก็มีหวัง
เพราะไม่ไร้ความดีที่จีรัง สุขทั้งวันทั้งคืนเช่นนี้..เอย