.............................................. ตรงสุสานหินอ่อน ณ ตอนนี้ เหมือนว่ามีมนตราพาใจฝัน มาเยี่ยมเยียนคนรักรู้จักกัน ความทรงจำอดีตนั้นพลันกลับมา . .. ... ภาพวันแรกที่พบประสบพักตร์ หัวใจเต้นตึกตักเป็นหนักหนา รอยยิ้มแย้มแก้มนวลชวนชักตา ลิ้วเหล่มาหยุดนิ่งมิกลิ้งไกว แล้วค่อยค่อยถักทอสานต่อเชื่อม เกิดเงาเลื่อมภาพรักสลักใส จากเอียงอายข่วยเขินเหลือเกินใจ จนเริ่มได้อิงแอบเดินแนบกาย ทั้งหยอกล้อยื้อแย่งแกล้งกันเล่น ยังชัดเจนย้ำเตือนมิเลือนหาย ที่สองเราดูดาวพร่างพราวพราย มีจันทร์ฉายขับกล่อมพร้อมดนตรี อ้อมกอดกายอบอุ่นของคุณนั้น สัมผัสมันติดใจไปทุกที่ ยิ่งแววตาออดอ้อนวอนโดนตี มิเคยมีสักวันจะพลันเลือน . .. ... แล้วภาพเริ่มมัวพร่ามาแปรเปลี่ยน จิตวาดเขียนเรื่องราวคราวเชือดเฉือน วันแห่งความโศกเศร้าเข้ามาเยือน วันที่เขื่อนน้ำตามาแสดง... ในอ้อมกอดของฉันเริ่มสั่นไหว เพราะดวงใจใกล้ลับก่อนดับแสง ลมหายใจรวยรินหมดสิ้นแรง คือเหตุแจ้งคุณต้องจากพรากนิรันดร์ มิสามารถฉุดรั้งยั้งชีวิต พรหมลิขิตกำหนดบทสวรรค์ พิษโรคร้ายโจมตีชีวีพลัน จนร่างนั้นย่ำแย่อ่อนแอมาก ก่อนหัวใจหลับตาสู่ปรภพ คุณสบถสั่งไว้ใช่เราจาก อยู่เบื้องหลังเป็นพลังอีกฝั่งฟาก มิเคยพรากสถิตย์อยู่คู่ฤทัย ขอจงอยู่ต่อไปในวันนี้ ขอคนดีสัญญาอย่าอ่อนไหว อยู่เพื่อฉัน..เพื่อคนอื่น..เพื่อชื่นใจ จงอย่าได้ทำร้ายร่างกายตน พอสิ้นคำดวงตาก็พร่าปิด ดวงชีวิตดับสลายสู่สายฝน น้ำตาเริ่มเอ่อไหลในบัดดล กอดกายคุณดั่งคน...ใจแหลกราญ . .. ... ตรงสุสานหินอ่อน ณ ตอนนี้ คุณคนดีเห็นไหมในวันผ่าน สัจจะที่มั่นหมายเมื่อปลายกาล คำสาบานให้ไว้...ไม่เคยลืม ................ ....ชีวิตฉันใช้ค่าเหมือนฟ้างาม ....สัญญาความคงมั่น...เพราะรักคุณ ........................................................................ เมจิคเชี่ยนได้มีโอกาสภาพยนตร์เรื่องหนึ่งเป็นหนังญี่ปุ่น เป็นเรื่องราวความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่ง ซึ่งทั้งคู่มาพบกันด้วย ความบังเอิญ... และความบังเอิญนี่เองทำให้เกิดเรื่องราวของความรัก ที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งปนไปด้วยความซาบซึ้งใจ ความสนุกสนาน ...สุดท้ายจบงด้วยความเศร้า... ***พระเอกของเราเป็นชายหนุ่มผู้ซึ่งเกลียดชิงชังความรักเป็นที่สุด ไม่เคยสนใจไยดีกับใคร เว้นแต่น้องสาวอายุ7 ขวบของเขา เท่านั้น.... แต่อยู่มาวันหนึ่งเขาได้พบกับหญิงสาวที่ทำให้หัวใจของเขา ยอมสยบลงได้... ***นางเอกของเราเป็นหญิงสาวห้าวที่ไม่ค่อยจะกลัวกับ ใครสักเท่าไร ไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆ จนวันนึง เธอได้ไปพบ กับเหตุการณ์ที่เธอเห็นแล้วรับไม่ได้ จึงได้เข้าไปช่วยเหลือ... เพี๊ยะ ! เธอได้ตบหน้าชายหนุ่มคนหนึ่ง... พร้อมกับสบถถ้อยคำต่อว่า จนชายหนุ่มคนนั้นละอาใจตนเอง และนั่นแหละขอรับ เป็นการพบกันครั้งแรกของเขาและเธอ ..... ขี้เกียจเล่าแหละขอรับ อิอิ
7 กันยายน 2548 06:29 น. - comment id 512383
.. รักนี้ชั่วนิรันดร์.. ขัดกับประโยคที่ว่า.. ข้อความฝากถึง ความรักของผม มันตายไปตั้งแต่วันที่คนรักของผมจากไปแล้ว ไม่มีอะไรต้องพูดแล้ว ... ประโยคเด็ดขอรับ .. สวัสดี4501
7 กันยายน 2548 08:03 น. - comment id 512389
7 กันยายน 2548 08:49 น. - comment id 512405
หายไปนานเลยนะ..กลับมาพร้อมกลอนสวยเลยนะครับ...
7 กันยายน 2548 09:52 น. - comment id 512425
ความรักไม่ว่าจะจบลงในรูปแบบไหนก็งดงามเสมอ เพราะความรักยังเป็นความรักคู่โลกใบนี้ หายไปนานแต่งานเขียนกลอนยังเจ๋งนะคะ อิอิ
7 กันยายน 2548 11:18 น. - comment id 512446
ภาพวันแรกปรากฎไม่มดเท็จ เบ็ดเตล็ดทั้งนั้นที่ฉันเห็น แต่วันนี้ที่พบประสบเป็น กลับโดดเด่นความเศร้าเคล้าน้ำตา สุดยอดจังน้องชาย แต่งได้ดีจ๊ะ มาชื่นชมในผลงาน แต่เอ เล่าแล้วไม่เล่าให้จบ คนอ่านนึกภาพต่อไปไม่ออกนะ จะบอกให้ อิอิ
7 กันยายน 2548 12:06 น. - comment id 512468
*รักนี้ชั่วนิรันดร์... อยากให้ความรักของฉันเป็นดั่งคำนี้...แต่ลำบากแสน...
7 กันยายน 2548 14:11 น. - comment id 512557
ตั้งอีกชื่อหนึ่งว่า ตราไว้...ในดวงจิต ก็คงได้นะ... คิดถึงใครสักคนที่เรารักมาก กำลังต้องตายไปในอ้อมกอด ต่อหน้าต่อตาของเรา มันเศร้ามากๆ นะ... กลอนนี้ของคุณไม่เฝื่อนเลย พี่ชอบค่ะ.. สวัสดีค่ะ
7 กันยายน 2548 20:28 น. - comment id 512646
ไม่มาชมแต่มาอ่าน สวัสดี เฮีย สบายดีเปล่า?
7 กันยายน 2548 20:47 น. - comment id 512654
ซึ้งจังเลย... อุอุ...
8 กันยายน 2548 07:43 น. - comment id 512746
มาเจอะกันทีไร ไม่ต้องตีตั๋วไปชมหนังให้ยาก แค่บรรยายก็ซึ้งแล้วครับ หนังแบบบี้ต้องไปดูอีกรอบ อย่าลืมพ่วงสาว ๆ เข้าไปดูด้วยนะครับ
8 กันยายน 2548 20:44 น. - comment id 513130
.เรนอยากฟังต่อจัง ....น่า นะ.. อิอิอิ แว้ปป ..
8 กันยายน 2548 21:44 น. - comment id 513149
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาทักทายขอรับ .... Ps. เปลี่ยนชื่อเรื่องเป็นตามที่เจ๊กอกกบอกแล้วขอรับ ขอคุณมากขอรับผม สวัสดีขอรับ