ยามที่โลกเปลี่ยน

แดนไกล ไลบีเรีย

ยามทะเลถาโถมโหมเข้าฝั่ง
แทรกพลังมฤตยูดูเกรงขาม
ท้องฟ้าแผดเสียงดังฟังคำราม
ความชั่วร้ายเลวทรามคุกคามเรา
      ณ ตอนนี้ ตรงนี้ เวลานี้
เทคโนโลยีก้าวหน้ากว่าขุนเขา
แต่ก่อนนั้นธรรมชาติให้คุณเรา
บัดนี้เล่าเราทำลายสลายไป
      ยามธรรมชาติบ้าคลั่งกำลังโกรธ
พายุโหดพัดพาที่อาศัย
ยามแม่น้ำเหือดแห้งแล้งน้ำไป
แต่ดีกว่าน้ำใจใครบางคน
      ยามป่าไม้เริ่มหายจากพิภพ
ยามเมื่อนภไร้ปักษาไร้หยาดฝน
ยามเมื่อสัตว์พลัดถิ่นแผ่นดินตน
ยามเมื่อคนเลวทรามตามสังคม
     ยามนทีปั่นป่วนรวนเรนัก
ยามเมื่อรักละลายกลายเป็นขม
ยามเมื่อใจแปรเปลี่ยนเลี่ยนอารมณ์
ยามเมื่อตมเต็มอยู่ในฤทัยเรา
      เมื่อยามนั้นวันสิ้นโลกจะปรากฏ
สุริยศทอแดดคอยแผดเผา
อีกสายน้ำวิปลาศมิอาจเดา
มนุษย์อย่างเราเราคงสิ้นไป				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน