สายตาที่ชาเย็น กลับบ้านนาหาหวังรังรักเก่า จากนงเยาว์ห่างไกลใช่หลบหนี้ เฝ้ารอวันฝันหาทุกนาที พบวันนี้สายตากลับชาเย็น มีหนุ่มใหม่ใกล้เจ้าคอยเย้าหยอก แสดงออกนอกหน้าวันมาเห็น มองดูนางหมางใจให้ลำเค็ญ รักกระเด็นหยุดเนื่องทุกเรื่องราว เธอไม่เป็นเช่นเดิมเริ่มว้าวุ่น ไฟรักกรุ่นมอดดับรับความหนาว เฝ้าฝากทรวงห่วงหามากับดาว เจ็บปวดร้าวฤดีไม่มีแวว เคยวาดหวังพังสิ้นถิ่นแดนสรวง ใบไม้ร่วงระทมลมพริ้วแผ่ว เนตรหลับลงปลงฝันอันเพริศแพรว เข้าใจแล้วสายตาที่ชาเย็นฯ
5 กันยายน 2548 14:17 น. - comment id 511757
ไม่เคยเจอสายตาที่ชาเย็นนะ...แต่กลัวเวลาค้อนขวับอะ...อิอิ.. ***แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับผม
5 กันยายน 2548 14:47 น. - comment id 511769
หนุ่มชิดใกล้ในวันที่พี่ได้เห็น ขอบอกเน้นเขาแค่เพื่อนย้ำเตือนไว้ เพราะความจริงมั่นในรักปักหทัย มอบไว้ให้พี่คนดีนี้คนเดียว อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ
5 กันยายน 2548 20:52 น. - comment id 511879
ชมใครไม่เป็นด้วย มาอ่านครับ