ความทุกข์ท้อต่อชีวิตลิขิตเปลี่ยน ทั้งบทเรียนอันปวดร้าวเมื่อคราวหลัง ภาพอดีตที่กรีดใจให้พ่ายพัง ฝันที่พังยังไม่หายวายจากใจ ความทุกข์นี้ฝังลึกลงตรงห้วงจิต ในความคิดติดในฝันให้หวั่นไหว แม้เวลาพาหมุนหนุนนำไป เจ็บปวดใจไม่เลือนลบจบสักครา ทุกความท้อต่อชะตาพาให้เหงา ทุกข์ความเศร้าเราร่ำไห้ใจโหยหา ทุกความเจ็บเก็บในใจเสมอมา ด้วยมิกล้าวาจาพร่ำว่าช้ำตรม ความผิดพลาดประกาศไปใครรับรู้ เหล่าศัตรูคงเย้ยหยันฉันขื่นขม คงประนามหยามเหยียบซ้ำย้ำให้จม เก็บระบมตรมตรอมนี้เพียงลำพัง จึงขีดเขียนบนกลอนสุนทรท้อ เฝ้าตัดพ้อต่อชะพาค่าความหวัง เพื่อระบายความความเหงาเศร้าประดัง ในความหลังฝังใจไม่เคยคลาย นามปากกาพาสมมติชุดอักษร ในบทกลอนตอนหลังดังมุ่งหมาย สลักไว้ใช้ชื่อ เพชรพรรณราย ใช้ระบายคลายทุกข์ท้อต่อชะตา
4 กันยายน 2548 17:07 น. - comment id 511451
ก็ได้แค่พูดพร่ำระบายให้คนรู้..... ได้แค่นั้นครับ.... เหนื่อยจริง ๆ กับชิวิตที่เป็นอยู่... มันท้อจน....เฮ้อ.. แต่ก้ต้องขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้ครับ
4 กันยายน 2548 18:18 น. - comment id 511460
พร้อมจะเป็นกำลังใจในชีวิต แม้ห่างไกลคนละทิศใช่คิดหนี มิอาจกั้นความจริงใจในชีวี บอกคนดีขออย่าท้อต่อชะตา โอกาสหน้ายังมีหวังทางสดใส ขอเธอจงก้าวไปอย่าได้ล้า แล้วสุดท้ายจะประสบพบชีวา สวยเลิศค่าแถมพบชัยในชีวี ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้คุณก้าวไปสู่ชัยที่สมหวัง หมดสิ้นความทุกข์ท้อใด ๆ ทั้งสิ้นในชีวิตค่ะ
4 กันยายน 2548 19:33 น. - comment id 511490
สู้ต่อแล้วกันนะ ไชโย เส้นชัยไม่ไกลเกิน
5 กันยายน 2548 00:01 น. - comment id 511595
เทียบเมฆฝนบนนภามาลิ่วล่อง ข้าถูกทุกข์ครอบครองหมองยิ่งกว่า ปราศผู้คนเข้าใจนัยพรรณนา ตัวคนเดียวเหว่ว้ามาลำพัง อั้นไว้ก่อนค่ะ คุณเพฃรพรรณราย ที่รออยู่ข้างหน้า อาจหนักหนากว่านี้นัก อดทนไว้ อดทนไว้ ...
5 กันยายน 2548 14:18 น. - comment id 511758
เข้ามาเยี่ยมชมครั้งใดไม่เคยผิดหวัง