http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4258.html (ณ..วันนี้ ) .................... ผม..พาตัวเองมาที่นี่.. เมืองงามในท่ามกลางฤดู..ฟ้าฉ่ำฝน ที่ผมเหงากมล... เสียจน..ต้องตัดสินใจเดินทางรอนแรมมาจนถึงนี่ *เมืองวังเวียง * เมืองที่ต้องจับเครื่องบินมาลงที่เวียงจันทร์ และขึ้นรถมาทางเหนือหลวงพระบาง อีกเป็นระยะทางกว่าร้อยกิโลเมตร และ... ที่นี่แหละครับ ที่จะมีเมืองเล็กๆซ่อนตัวอยู่ในวงล้อมของภูผาและสายน้ำ และ... หากคุณสงสัยว่าวังเวียงงามอย่างไร และด้วยเหตุใดผมจึงต้องดั้นด้นมาถึงนี่ คุณก็ลองไปใช้ชีวีแสนเรียบง่าย ที่เมืองปาย แม่ฮ่องสอน เมืองในหุบเขาเช่นเฉกเดียวกัน ที่มีบรรยากาศเหมือน เสียจนคนฝรั่งต่างชาติพากันขนานนามว่า เป็นเมืองแฝดพี่เมืองน้อง เมืองที่ยังมีมนตรา โรยหวานด้วยม่านหมอก หยอกล้อรวงเรียวข้าวเขียวขจี... ให้น่าหลงใหลในมนต์ขลัง ที่ยังมีวิถีสุขสงบงามอย่างแสนเรียบง่ายสมถะ และ ยังมีแม่น้ำพาดผ่านให้ได้ล่องเรือคายัค ใช้ชีวิตในวันหยุดอย่างแสนสนุกมีสีสันไปอีกแบบ หากทว่า.. สำหรับผม ที่มาที่นี่ เพราะ... ผมแค่อยากหนีมาให้ไกลจากความเคยชิน และ... จากเมืองศิวิไลซ์มากมายมากมีวัตถุ มิรู้สิ้นรู้จบรายรอบ ให้ผมได้มากอบกำเกี่ยวเก็บบรรยากาศ เพื่อย้อนรอยถอยหลัง...กลับคืน.... ไปสู่ความงามแสนสงบล้ำ...อย่างดำดื่มชื่นใจเพียงลำพัง ราวกับว่า....โลกนี้ยังไร้สิ้นความเจริญใดใด.. ให้หัวใจผมได้หยุดผ่อนพัก ได้นอนฟังเสียงสายน้ำซอง ทายทักเซาะไซ้แทรกซุกแสนสุขใจ ที่ไหลระรินอย่างช้าช้า ราวกับว่า ทุกนาทีอุทัยโลกหมุนกำลังจะค่อยๆหยุดเคลื่อนไหว ผม...เลือกพักเรือนไม้...สไตล์ไทยล้านนา ที่ตั้งอยู่ริมสายน้ำ ที่คล้ายประหนึ่งว่า กำลังถูกโอบกอดด้วยยอดภูและเงาเมฆไล้ละมุน เรือน...ที่มีนาข้าว แลบึงบัวรายรอบ..ที่กำลังอวดดอกชูชันไสว ที่ทำให้หัวใจผมแสนรู้สึกหวามไหวสนิทเสน่หาอย่างที่สุด จนอดไม่ได้ที่จำต้อง.. ตั้งชื่อเรือนให้ว่า*เรือนบัว* และ... เพราะความงามของเรือน ที่ยังมีความอ่อนช้อย ด้วยหลังคาที่มุงด้วยใบตองตึง และ ตกแต่งด้วยปีกไม้สักทองทั้งหลัง อีกทั้งยังมีชานเรือนแสนกว้าง ให้เฝ้าดูสายน้ำระริน ยามไอหมอกลอยระเรี่ยเคลียไคล้ สายน้ำซองในยามเช้า ที่ราวกับ.. ภาพวาดเมืองในหมอกแสนฉ่ำเย็น..สงบงาม และ... ในท่ามยามราตรี ที่จะมี...*บุหลัน.ไกลบุรี.*มาเยือนแย้มหล้า ดวงที่งามเกินกว่าคำรำพันรำพึง ให้แสนซาบซึ้งยามทอดทัศนา เห็นจากทิวไผ่เหนือทุ่งนา และ ยามดึกจะลอยดวงลงมาเหนือผืนน้ำ งามจนเกินกว่าจะบรรยาย ไหนจะมีโคมไฟ ให้สายแสงแสนสวยที่สานจากไม้ไผ่ ที่จุดไล่ประดับไปตามริมสองฟากฝั่งน้ำ ให้สว่างรำไรๆวะวับแวมวะวิบวับ นาทีนี้ ผมกำลังนอนเอนตัว หนุนหมอนขวานตรงชานเรือนที่แสนกว้าง ที่สร้างยื่นลงไปให้สัมผัสสายน้ำ อย่างต้องการให้ได้ชิดใกล้ธรรมชาติอย่างที่สุด แล้ว... ค่อยๆวาด วงตา ไล่ทอดทัศนาดูความงามรายรอบ ผมเห็น...ทิวเขาสลับซับซ้อนเคียงนาข้าวเขียวไพลสุดลูกหูลูกตา ในขณะที่อีกด้านนั้น มีสายน้ำกำลังค่อยๆบ่า ไหลเลาะเลียบผ่านมาอย่างช้าช้าเอื่อยๆ และ... เคียงคันนานั้น ก็ยังมีบึงบัวนานาพรรณสะพรั่งพราว งามราวกับภาพวาดจากฝีมือจิตรกรเอก และ... นี่คือที่มาแห่งแรงฝันบันดาลใจ ให้ผม...ตัดสินใจเดินลัดเลาะ มาตามคันนาในยามฟ้าเริ่มโพล้เพล้ เพื่อจะมาสัมผัส *ดอกไม้ในฝันนิรันดร์รัก..*ของผม *บัวกลางบึง*...ก่อนที่จะค่ำลง และ ก่อนที่จะถึงเวลาอาหารค่ำ ที่ผมจะต้องไปนั่งตรงเรือนโถงโล่งกว้าง ที่ช่างอ้างว้าง เพราะมีแขกน้อยมากในฤดูนี้ และ จะยิ่งแสนดายเดียวเปลี่ยวเหงา ในเงางามเงียบแสนโรแมนติก เมื่อมีแสงเทียนรำไรในยามรัปประทานอาหารลำพัง กับเสียงดนตรีจากวงออเคสตร้าธรรมชาติ วงใหญ่ที่ผลัดกันประลองเสียง ประสานเสียง ผม... จึงเลือกเดินสัมผัสความเย็นสบาย ของสายน้ำและหมอกเหมย..ก่อนที่ความมืดจะโรยตัว และฟ้างามจะยิ่งเย็นสลัวไปกว่านี้ และ มาหยุดลง...ณ..ที่ตรงนี้ ตรงที่มีบึงบัวแห่งฝันกำลังประชันช่อรอ ให้ผมเลือกเด็ด ในขณะ...ที่ใจผมกำลังละล้าละลังว่า.. จะก้มเก็บ เลือกเด็ดบัวตูมหรือบัวบานดี ที่ณ..บัดนี้ กำลังผุดผลิคลี่หอม อวดดวงดอกชูช่อบานพราวรอภู่ผึ้งเต็มไปทั้งสระ พลัน....! ผมก็เห็นร่าง...ใครคนหนึ่งแสนงามสล้าง ค่อยๆผุดพร่าง โผล่ พ้นน้ำขึ้นมาอย่างช้าช้า ราวนางไม้ นางไพรนางในฝัน เพราะ.. ในท่ามแสงตะวันสีทอง ที่สาดส่องมาทางเบื้องหลังผมลีบลู่นั้น ยังมีหยดน้ำพราวราว กับมีประกายฉายฉันท์แจ่มจรัส จากหยดน้ำเพชรพร่างสว่างวาบณ..กลางบึง ผม...ไม่คิดฝันจะได้พบใครณ..ที่นี่ และ พาให้ดวงใจนัยน์ตา ได้สัมผัสกับร่างที่ดูแสนมลังเมลืองในเงาแดดสีทอง ที่กำลังต้องตกร่างนั้นอย่างไม่อยากเชื่อสายตา ผม...ตกใจ มิอาจจะหลุดคำใดออกมา นอกเสียจากว่า จะเอ่ยปากขอโทษที่ล่วงล้ำบุกรุกเข้ามายัง *อาณาจักรสวรรค์*แห่งเธอ ที่เเสมือนนางฟ้าเสแสร้งแกล้งแปลง...ปลอมกาย ลงมาเล่นน้ำในสระสนานอย่างแสนสุข เธอ..ยิ้มแล้วตอบด้วยเสียงแผ่วหวานว่า *ไม่เป็นไรค่ะ บังเอิญ...ฉันอยากอาบน้ำในบึงบัวค่ะ* และ *อยากเด็ดบัวสักกำ ไปใส่ในแจกันและไหว้พระที่กระท่อมที่พักค่ะ *คุณคงเพิ่งมาพักที่นี่มังคะ เพราะฉันเข้ามาไม่กี่วันก่อนหน้า มีแขกแค่สามคนเอง อีกสองเป็นฝรั่งคู่รักโรแมนติกค่ะ ฉันมาที่นี่ทุกปีค่ะ และเลือกมาที่นี่ในฤดูฝน ฉัน...รักสายฝนค่ะ ชอบดูสายฝนหล่นลาลงบนเรียวรวงข้าวค่ะ และให้ความรู้สึกเหว่ว้าดี กับธรรมชาติที่เงียบแสนเงียบ *ครับ.. ยินดีที่ได้รู้จักคุณ และขอโทษจริงๆที่เข้ามาทำให้คุณตกใจ... ผม..รักที่นี่เหมือนกันครับ แค่มาถึง ผมก็รู้สึกแสนอบอุ่นสงบสุขอย่างประหลาด ไม่เสียแรงที่ตั้งใจมา และ... ผมก็ตั้งใจว่า จะอยู่นานหลายวันเลยครับ แล้วค่อยๆท่องไปตามเมืองต่างๆในลาว* *จริงๆผมชอบเมืองปายนะครับ แต่ปีนี้ ลองเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง เบื่อนั่งรถลดเลี้ยวนับพันโค้งจากเชียงใหม่ไปครับ เวียนศรีษะมาก...กว่าจะไปถึง* *คุณ..จะขึ้นจากน้ำหรือยังละครับ ผมจะหยิบผ้าเช็ดตัวให้นะครับ* *ค่ะดีค่ะ..ขอบคุณ* ฉันกำลังหนาวพอดี อยากไปหาชาอุ่นๆดื่มสักถ้วยก่อนดินเนอร์คืนนี้ค่ะ ที่คงเป็นอาหารรสชาติดี เพราะมีพ่อครัวเก่งมากค่ะ แม้นจะเป็นอาหารธรรมดาๆ ว่าแล้ว... ผมกับเธอ..*แม่บัวกลางบึง* ที่มีนัยน์ตาแสนซึ้งราวหยาดเพชรให้ฝันใฝ่ ที่... ผมแอบอึ้งอั้นฝันหวามไหว ในยามนี้เมื่อคิดถึงภาพเธอในนาทีที่ผ่านมา และ ราวกับมี..*สัญญา*..บางสิ่งเตือนผม ให้รู้สึกราวกับ... เธอคือ... ผู้หญิงที่ผมรอคอยมาแสนนาน หลังจาก ผมได้ฟังคำแสนงามแสนประทับใจ ในเวลาต่อมา ยามที่เดินชิดใกล้เคียงไหล่เธอกลับมาณ..ที่พัก *ฉันรักบัวบูชาค่ะ* และ... ศรัทธารักมั่นในคำสอน ของพระบรมศาสดา..ศาสนาของเราค่ะ ที่ฉันหวัง เกิดมาชาตินี้ แค่ได้เพียรรักษาศีล ภาวนา มีสมาธิ และ ได้พบปัญญาธรรม พอที่จะพ้นทุกข์สุขโศก เป็นมนุษย์เหนือโลกย์ ก็พอใจแล้วละค่ะ* และ... กับทุกลมหายใจเข้าออก ขอแค่ความเย็นใส ... ได้รู้การให้ทาน เพียรสละออก และได้พบทางธรรมทางทอง ที่จะพาจิตวิญญาณลอยล่องไปสู่แดนนิพพาน ที่วาดหวังไว้ จะสักกี่ภพชาติ ...ฉันก็ไม่ท้อจะขอเพียรมิสิ้นสุดค่ะ ......... และ..นั่นคือวาจา ที่สะท้อนงาม ฝากนิยามแห่งดวงใจ.. *บ้านภายใน*จิตใสของเธอ..เสมอเพชร ที่ผม... คิดว่าคือทัศะงามเกินกว่าหญิงใดในหล้าโลกแล้ว เมื่อเธอคนดีมีจิตดวงผ่องแผ้วประภัสสรซ่อนอยู่ราวอัญมณีเม็ดงาม และ... กับวันเวลาแห่ง..*วังเวียง.*..ที่คงจะราว..*เวียงวัง* หากผมได้นั่งลงเคียงข้างเคียงคู่เธอ เพื่อฟังเสียงจิ้งหรีดเรไรร้อง และ ในท่ามโอบล้อมแห่งสายน้ำระริน ในท่ามกลิ่นดอกไม้ป่าหวานหวาน ในท่ามบัวบานชูช่อในแจกัน กับแสงเทียนไล้...ร่างนางในฝันในมื้อค่ำนี้ ที่ณ..บัดนี้ ผมกำลังปล่อยให้ *ดอกไม้แห่งความอ่อนหวานอ่อนไหว* ผุดผลิคลี่กลีบกำจรจรุงรำไร ในหอมห้วงแห่งดวงใจคนหนุ่ม ผู้เพียงรอวันเวลา และ รอท่าชะตาฟ้าดินให้ดำเนินไป... ตามครรไลครรลองแห่งหัวใจ..! และ.... ตามลิขิตพรหมอันแสนยิ่งใหญ่ ที่คงขีดเส้นเอาไว้แล้ว...!!!! .................................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4258.html ณ.วันนี้ ละครทีวี เรือนมยุรา ญ.... ดังมี สิ่งใดมาดลใจฉัน ดังใจ โอ้เอยเฝ้าคอยเธอนั้น นานแสนนาน ฮืม จึงมาเจอกัน คล้ายบางสิ่งผูกพัน ร้อยใจเราร่วมกัน ช..... ดังมี สิ่งใดมาดลใจฉัน ดวงใจ โอ้เอย มีเพียงเธอนั้น นับวัน ฮืมจนแรกเจอกัน ใจฉันเพียงต้องการ แต่เธอตลอดมา ช ....ฝากคำสัญญา ฝากวาจา รักเธอไม่เสื่อมคลาย ญ ......หมื่นพันสัญญา ร้อยวาจา หนึ่งเดียวที่เข้าใจ ช .....รอคอย ผ่านวันเนิ่นนานเพียงไหน ญ ....คืนวัน ผ่านไปไม่มีความหมาย พร้อม... นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ และหวังเพียงได้ครอง รักจนตราบนานตลอดไป ช ....ฝากคำสัญญา ฝากวาจา รักเธอไม่เสื่อมคลาย ญ ....หมื่นพันสัญญา ร้อยวาจา หนึ่งเดียวที่เข้าใจ ช.... รอคอย ผ่านวันเนิ่นนานเพียงไหน ญ..... คืนวัน ผ่านไปไม่มีความหมาย พร้อม นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ และหวังเพียงได้ครอง รักจนตราบนานตลอดไป นับวันนี้เธออยู่ภายในใจ และหวังเพียงได้ครอง รักจนตราบนานตลอดไป...
4 กันยายน 2548 08:02 น. - comment id 511412
ถึง.. ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย เรือนใจเรือนบัว..ของพุดพัดชา เมื่อวาน พุดพัดชานั่งริมสายน้ำสายใจเจ้าพระยา ตรงหน้าพระภิกษุสงฆ์ราวสี่สิบองค์ค่ะ เพื่อทำพิธีบุญปล่อยปลา และ สวดมนต์ก้องสายธาราทอง ด้วยดวงใจใสเย็น ราวกำลังล่องธารธาราแสนใสเย็น และ ก่อนจะเย็นย่ำได้ทำพิธี ไปที่โรงฆ่าสัตว์ ไปไถ่ชีวีวัว ที่กำลังรอจะถูกฆ่าค่ะ นาทีแห่งน้ำตา ที่หวังทุกดวงใจ คงร่วมอนุโมทนาบุญนะคะ พุดพัดชา หวังด้วยดวงใจ หอมกรุ่นแห่งรักเมตตา จักเอือโอบพลังแห่งความจรุงจรัส ให้ดวงใจเรามีแต่รักเมตตา ปรารถนาดีกันและกัน อย่างมิ่งมิตรน้องพี่ไปตราบนานเนา และ ให้พบทางธรรมทางทอง ได้พายพาเรือชีวิตลอยล่อง ท่องไปสู่แดนดินแห่ง ความฝันอันแสนไสวเรืองรอง หากเงียบงามสว่างไสว ด้วยดวงใจแห่งผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน ราวบัวเหนือน้ำเหนือโลก พ้นโศกสุข ไปตราบนิรันดร์ค่ะ ด้วยรักล้นใจค่ะ
4 กันยายน 2548 08:12 น. - comment id 511413
ไว้จะมาคอมเม้นต์นะครับ ต้องไปทำงานก่อน
4 กันยายน 2548 14:20 น. - comment id 511435
ร่วมอนุโมทนาบุญกับพี่พุดด้วยค่ะ เสน่ห์เมืองปายน่าประทับใจเป็นมนต์ขลังแห่งเมืองเหนือเชียวนะคะ
4 กันยายน 2548 14:51 น. - comment id 511441
..คงอีกนาน..กว่าที่เรนจะได้เห็นภาพงดงามที่ตราตรึงในความทรงจำ..แบบพี่พุดพัดชา.. เรนก็เคยไปพักที่บ้านเพื่อนมี้ .. บนภูสูง .. แต่เรนก็ยังพบ.. สิ่งที่เรนเบื่อ.. ไม่รู้ดิคะ .. แต่ก็ยังดีนา .. มีมุมหนึ่งที่เรนชอบด้วยดิคะ.. มุมเงียบๆ..ที่ไร้เสียงพูดคุย.. เรนชอบจัง.. ธรรมชาติสอนให้ชีวิต..เรียนรู้ความอ่อนโยนที่งดงาม ..
4 กันยายน 2548 20:59 น. - comment id 511520
เคยไปเที่ยวนั่งเรือกับคุณพ่อล่องเรือด่วนลำน้ำเจ้าพระยา สนุกมากเลยค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ หายไว ๆ ด้วยนะค่ะ ด้วยรักและห่วงใยค่ะ
5 กันยายน 2548 11:09 น. - comment id 511640
ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยคนครับ เรือนบัวในฝันใฝ่ใจสว่าง มีเงารางของใครให้ถวิล มีสายน้ำโอบใจไหลระริน มีหอมกลิ่นดอกไม้ไพร..ให้ชื่นบาน เก็บดอกบัวดอกงามบูชาพระ ใจลดละเลิกหลงสิ่งหอมหวาน เข้าถึงธรรมนำใจไม่ร้าวราน ใจเบิกบาน..เป็นพุทธะ..ประเสริฐจริง..
12 มกราคม 2549 07:50 น. - comment id 552701
ซึ้ง ประทับใจจัง อ้อ ชอบภาพประกอบจัง อิอิ