จำเลยชีวิต

ธรรม ทัพบูรพา

แด่ นายสุก ชาวบ้านอำเภอปลาปาก จังหวัดนครพนม
รวมทั้งภรรยาและลูกสาวที่น่ารัก ที่ตกเป็นจำเลย 
แด่ ผู้ที่ด้อยโอกาสทางศักดิ์ศรีการมีชีวิตทุกคน ในสังคมไทย
..................................
จำเลยชีวิต
นัยน์ตา ก่ำแดง กลางแสงจ้า
เขาคือลูก ชาวนา น่าสงสาร
เป็นคนซื่อ อาวุธคือ เมตตาทาน
สืบสันดาน ซ้ำซาก จากความจน
พลเมือง ชั้นต่ำ ทำหน้าที่
ผู้ใฝ่ดี นอบน้อม ยอมเหตุผล
ไม่ช่ำชอง กติกา มหาชน
เพราะเริ่มต้น จากซื่อ ก็คือโง่
ไม่มีชื่อ ยิ่งใหญ่ ในธุรกิจ
กลางสังคม อภิสิทธิ์ อันพึงโอ่
ใกล้ฝ่าเท้า เจ้าใหญ่ หรือนายโต
เขาไม่โก้ หรือเจ๋ง เก่งจดจำ
เขาเพียงสัตว์ ทดลอง สมองฝ่อ
มีชีวิต เพื่อรอ อยู่ชั้นต่ำ
สังคมใหม่ ให้ทาน การกระทำ
ก่อเวรกรรม ปัญหา น่าละอาย
ท่านมีกฏ แปลกแปลก ไว้แลกเกลือ
วางระเบียบ สากกระเบือ ไว้หาบขาย
คนในเมือง ยังงง พอทรงกาย
คนบ้านนอก ขี่ควาย อย่าหมายกิน
มาตรฐาน โครมโครม โหมกระหน่ำ
กระหวัดซ้ำ โบยลง ตรงหนี้สิน
เพดานโกง เปิดช่อง คนจ้องบิน
ไม่อายดิน อายฟ้า ล้วนหน้าเงิน
มาตรฐาน โสโครก บริโภคนิยม
สร้างขยะ เดนสังคม ไม่ขาดเขิน
"นี่คุณโง่ หรือแกล้ง แสร้งทำเมิน
นี่ผมเป็น ส่วนเกิน หรือชาวพุทธ"
วางดอกจันทน์ สีดำ คำกวี
มอบให้ แก่คนดี ที่บริสุทธิ์
ข้าพเจ้ามั่น ใจใน มนุษย์
ว่าเลวร้าย ที่สุด แค่ผิดพลั้ง
............................................................
 
09/08/48