โลกคือนาฬิกาที่ไร้เข็ม บางอย่างมาเติมเต็มความรู้สึก บางอย่างมาย้ำเตือนย่านสำนึก มาผนึกใจรักให้ทักทาย เธอกับนาฬิกาที่ไร้กาล เสียงเพลงกล่อมวิมานมีความหมาย ขับประกายแสงงามครวญบรรยาย ดื่มด่ำทวนความหมายแห่งชีวิต เธอได้พรอันสวยงามมาจากไหน จิตวิญญาณสถานใดมาสถิต เธอผู้ยอมเรื่องราวอย่างเป็นมิตร ผู้ใกล้ชิดตะวันงาม เธอผู้จุดประกายบางอย่างกลางฟ้ามืด มาเถอะใจที่จืดชืดทวนคำถาม และมองที่ชายขอบฟ้าหานิยาม ร่วมและชมฟ้างามไปด้วยกัน รอยยิ้มแห่งตัวตลกรัตติกาล ก่อเป็นรูปทิพย์วิมานกลางความฝัน ว่าเธอไม่ได้ยืนอยู่ที่ตรงนั้น ณ คืนวันอันระทม อำลาและจากไปในความรัก ฉันจึงได้ประจักษ์ความขื่นขม ทุกอย่างหมุนลอยคว้างกลางสายลม ปั้นแต่งเสพสม-อันตรธาน อำลาและจากไปในความรัก ฉันจึงได้รู้จักความสงสาร หันมองโลกใบนี้ผ่านวันวาน ตลอดราตรีกาลงานดนตรี .. แด่ บีจีส์ ในโอกาสมาเยือนไทย 29/08/48 ธรรม ทัพบูรพา
1 กันยายน 2548 23:27 น. - comment id 510749
และบทนี้มอบให้สมาชิกผู้มีน้ำใจไมตรีกับผมตั้งแต่ก้าวแรกที่ผมเข้ามาครับ
2 กันยายน 2548 01:33 น. - comment id 510781
2 กันยายน 2548 01:54 น. - comment id 510791
..... เร า มี เ งิ น ซื้ อ น า ฬิ ก า ไ ด้ ถึ ง แ ม้ เ ร า มี เ งิ น แ ต่ ซื้ อ เ ว ล า ก ลั บ คื น ม า ไ ม่ ไ ด้ .....
3 กันยายน 2548 03:59 น. - comment id 511176
ยินดีต้อนรับนะคะ แม้จะมาทักทายช้า แต่ก็มา หากมีเวลาจะเข้ามาอ่านกลอนเพื่อน ๆ อ่านเท่าที่เห็นในหน้าแรก บางครั้งหลายวันกว่าจะได้เข้ามา สมาชิกมาใหม่ก็เยอะมาก หากทักทายช้าไปบ้างคงไม่ว่ากันนะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ