เริ่มแรกที่ได้รู้จัก ทั้งรักถูกใจหนักหนา วันคืนผันผ่านนานมา เรากลับร้างลาเลิกไป ฉันทำได้แค่เมินเฉย เมื่อเธอเดินควงคนใหม่ ยิ่งมองก็ยิ่งเจ็บใจ เมื่อเธอจากไปไม่ลา วันนี้กลับมาอีกครั้ง ถ้อยคำหวานหูหนักหนา บอกว่าที่ไปไม่ลา เพราะหูตาพร่าบอดไปชั่วคราว ยังกลัวที่จะต้องเจ็บ แต่ด้วยใจยังเหน็บหนาว จึงรับคำขอโทษอีกคราว เผื่อรักครั้งนี้จะยืดยาวตลอดไป แต่แล้วไม่เป็นอย่างหวัง คงพังอีกแล้วใช่ไหม รักของเธอคงไม่มีสำหรับใคร กับคนหลายใจอย่างเธอ ไปแล้วขอให้ไปลับ อย่ากลับมายื่นข้อเสนอ จากวันนี้คำหวานเลวๆจากปากเธอ จะเป็นเพียงภาพเบลอๆ.... ที่ไม่มีค่าควรจดจำ
2 กันยายน 2548 00:05 น. - comment id 510764
โหหหห........ แบบว่าโดนสุดๆๆ อ่าค่า ชอบกลอนนี้มากเลยขอเก็บไว้นะ สุดท้ายงูพิษก็คืองูพิษ ต่อให้มันคิดกลับใจซักกี่หน สัญชาติญานความเลวร้ายในตัวตน บ่งบอกให้มันแว้งกัดคนอยู่เรื่อยไป เหมือนเธอขอโอกาศวันนี้ที่จะกลับมา พร้อมให้สัญญาว่าจะเป็นคนใหม่ คนใจอ่อนอย่างฉันมันก็เลยอภัย ไม่คิดระแวงอะไรกับเรื่องที่ผ่านมา แต่งูพิษยังไงมันก็เป็นงูพิษ มีแต่ความคิดในใจที่ต่ำช้า ทำร้ายหัวใจไม่ต่างอะไรจากที่ผ่านมา และไม่เคยมีคำว่าสัญญาในหัวใจ คนไม่รู้จักบุญคุณคนอย่างเธอ ชาตินี้อย่าได้เจอรักดี-ดีกับเค้าได้ ขอให้เจอคนเลวๆเหมือนกันอยู่ร่ำไป มันถึงจะสาแก่ใจกับความเลวร้ายที่เธอมี แวะมาทักทายค่า แบบว่าโดนนน อิอิ