รวิวรรณ..มั่นไว้ ในดวงจิต จันทรา..สถิตย์กลางใจ ในไฟฝัน แม้ฟ้าไม่ อาจครองคู่ อยู่เคียงกัน นิจนิรันดร์..ยังฝันอยู่..คู่เคียงใจ สุดสายปลายทางแห่งฝัน ยึดมั่นสิ่งใดได้หนอ มีเพียงความเศร้าเฝ้ารอ ทดท้อรออยู่ผู้เดียว ในวันที่เราต้องจาก พรากไปมีใครแลเหลียว ไขว่คว้าหาใครนักเชียว เปล่าเปลี่ยวเดียวดายไร้ใคร ในวันที่ฉันต้องสูญ อาดูรเหว่ว้าน้ำตาไหล เช้าเสีย..รวิวรรณ..ขวัญใจ ค่ำไร้..แสงจันทร์..จันทรา สิบหกปีแห่งความหลัง ยังฝังดวงจิตคิดหา รวิวรรณ..ขวัญใจ..นภา หลับตาเห็นอยู่คู่กัน เช้านั้นพลันเห็นเธอเคียง ยืนเรียงกับใคร..คลายฝัน รวดร้าวดวงจิต..สุริยัน รวิวรรณ..ขวัญใจใครครอง ยามค่ำพาใจขื่นขม อกตรมข้องขัดกลัดหนอง หวังยลดวงหน้านวลน้อง จันทร์ผ่องส่องพักตร์..เพียงเพ็ญ เธอกลับส่งข่าววิวาห์ จันทรา..หายลับกลับเข็ญ นั่งเศร้าเช้าสายบ่ายเย็น คงเป็นเวรกรรมนำเรา ใครบ้างจะรู้ไหมว่า ท้องฟ้ามัวหม่นอับเฉา ไม่มีทั้งสองน้องเจ้า โศกเศร้าทิวาราตรี รำพึงรำพันฝันหวาน ร้าวรานกลายกลับลับหนี ทำไมเจ้าไม่ใยดี สุขขี..โศกสลด..ทดแทน นึกถึงดวงหน้า..รวิวรรณ ผ่องพรรณวิมุติสุดแสน ดวงตาหวามไหวใครแทน หากแม้นเผลอไผลไปมอง ปากนิดจมูกหน่อยกลอยเจ้า หลงเฝ้าหลงใหลใจหมอง ชาร์มมิ่งกลางผากนวลน้อง พี่มองดุจเคียวเกี่ยวใจ ดวงจันทร์วันเพ็ญผุดผ่อง นิ่มน้องแฝงเงาเศร้าไหม แม้พี่มีรักปักใจ กลับไม่เคยเห็นเย็นทรวง แรกเห็นบทกลอนใสใส นานไปกลายเศร้าสุดสรวง ฤาเป็นเพียงแค่กลอนลวง เป็นบ่วง..ดวงจันทร์..จันทรา หวนนึกตรึกแล้ว..สุริยัน เฝ้าฝัน ซัน..มูน ใฝ่หา ไม่มีอีกแล้ว..สุริยา เพ้อหาสิ่งใดไม่มี เกิดเป็นดวงไฟใต้ฟ้า ส่องหล้าอบอุ่นเฉิดฉวี ดวงใจหาใครใยดี ไม่มี รวิวรรณ...จันทรา... รวิวรรณ..มั่นไว้ ในดวงจิต จันทรา..สถิตย์กลางใจ ในไฟฝัน แม้ฟ้าไม่ อาจครองคู่ อยู่เคียงกัน นิจนิรันดร์..ยังฝันอยู่..คู่เคียงใจ
ท่องเมฆา 1 ก.ย. 2548 00:14 น. - ID 80471 
1986
14
0
1 กันยายน 2548 03:06 น. - comment id 510474
รวิวาร อย่างงี้หรือเปล่านะ ถ้าบอกผิดขออภัยด้วย เปรียบตาวันหมดแสงแห่งตอนเย็น เปรียบจันทร์เพ็ญค่อยเคลื่อนเลื่อนขึ้นฟ้า ถึงรักกันต้องว้าเหว่ที่เวลา เป็นเพราะว่าเราต่างคนทางเดิน
1 กันยายน 2548 09:31 น. - comment id 510494
1 กันยายน 2548 10:50 น. - comment id 510505
มาเป็นกำลังใจ...ให้สายลมเย็น..บรรเทาความร้อนรุ่มของ...ไฟ..นะคะ
1 กันยายน 2548 11:37 น. - comment id 510523
สิบหกปีแห่งความหลัง...ทั้งรัก ทั้งชัง ทั้งหวานและข่มขื่น...... แวะมาเยี่ยมครับผม
1 กันยายน 2548 12:33 น. - comment id 510542
นั่งมือค้างที่คีย์บร์อดอยู่นาน .. อ่านแล้วก็อินไปด้วย ... อืม ..... จันทราลาจากพรากดวงจิต เคยแนบชิดสนิทใจให้ลุ่มหลง วันนี้เธอเคียงข้างใครใจอนงค์ ปล่อยเราทรงทรุดตัวมัวน้ำตา รวิวรรณ จันทราพร่าเงาแสง ใช่เสแสร้งแกล้งช้ำระกำหนา แต่หัวใจจะขาดวิ่นสิ้นชีวา เมื่อเจ้ามาจากไปใจเป็นอื่น ...
1 กันยายน 2548 13:42 น. - comment id 510560
ผืนแผ่นฟ้าเดียวกันต่างวันคืน เสียงสะอื้นรวิวรรณจัทราเหงา พบแล้วพรากจากไปในม่านเงา เมฆาเฝ้ามองฟ้าคราเดียวดาย
1 กันยายน 2548 14:30 น. - comment id 510570
แวะมาทักทายยามบ่าย รวิวรรณกับจันทรา ไพเราะมากค่ะ
1 กันยายน 2548 14:49 น. - comment id 510574
ระวิวรรณจากเจ้าแลใจหาย คนรักมาจากไปแสนห่วงหา นึกวันเก่าคืนสุขที่ร่วมมา จะหลับตาเก็บทุกสิ่ง...ไว้ในใจ( เก็บสิ่งดีไว้ในใจครับ )
1 กันยายน 2548 18:03 น. - comment id 510629
รูปสวยมากเลยครับ..
1 กันยายน 2548 18:57 น. - comment id 510640
รูปนี้สวยงามมากค่ะ และบทกลอนของคุณ ก็เศร้า..น่าใจหาย
1 กันยายน 2548 20:14 น. - comment id 510668
1 กันยายน 2548 21:01 น. - comment id 510690
...... รูปก็สวย กลอนก็เพราะ เสนาะหู เก่งจังค่ะ เยี่ยมๆๆ
2 กันยายน 2548 01:07 น. - comment id 510771
คุณแม่จิตร รวิวรรณ..คือนางในดวงใจที่ไม่เจอกัน..ตลอด 16 ปีที่ผ่านมา จันทรา..คือนางในความฝันที่ไม่เคยเห็นหน้า..ช่วงไม่นานที่ผ่านมา แต่การพลัดพราก...กลับเกิดในวันเดียวกัน...อย่างไม่เคยคาดคิดมาก่อน เป็นหนทางต่างคนต่างทนเดิน เคยเพลิดเพลินฝันใฝ่ในความฝัน ต้องพลัดพรากจากเธอ จันทร์..รวิวรรณ เหลือเพียงฝันให้หมองเศร้า..เฝ้าเดียวดาย คุณนัททียม ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจ..ขอบคุณมากครับ คุณนางสาวใบไม้ ขอบคุณอย่างมากสำหรับกำลังใจ... สายลมเย็นๆ...คงช่วยให้ความร้อนบรรเทาเบาบางลงได้บ้างครับ... คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ไม่ใช่เพลงนั้นหรอกครับ... แต่เป็น 16 ปีที่รอคอย ของ เอี้ยก้วย-เสียวเล้งนึ้ง เสียแต่..ไม่สมหวังเท่านั้น... คุณทะเลใจ ขอบคุณที่มาช่วยแต่งกลอนให้ครับ รวิวรรณพลันจากพรากดวงจิต จันทราสนิทแนบในดวงใจฉัน ทั้งสองนางต่างพรากจากชีวัน แล้วคืนวัน..ฉันจะผ่าน..ได้อย่างไร....
2 กันยายน 2548 01:35 น. - comment id 510783
พี่ดอกแก้ว ขอบคุณครับ.. เสียงสะอื้นคืนวันพลันหมองเศร้า ไม่มีเจ้า รวิวรรณ-จันทรา เหงา พบแล้วพรากจากใจไม่บรรเทา ฟ้าแสนเศร้า..เปลี่ยวเปล่า..เศร้าฤทัย คุณไรไก่ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะครับ รวิวรรณ-จันทรา ในดวงใจ.... คุณลุ่มน้ำตาปี เก็บสิ่งดีไว้ในใจ..ไฟสิเหน่หา คนรักมาจากไป..ใจจะหาย คิดถึงคืนวันเก่า..เศร้าเดียวดาย รวิวรรณ-จันทราหาย..จะอยู่ได้ไงเนี่ย.. คุณธรรมาภิวัฎ นี่คือภาพของ Liu Chiu Fei นางเอกผู้โด่งดังในขณะนี้ พอดีใบหน้ามีส่วนคลับคล้าย รวิวรรณ ผมจึงนำมาลงแทนครับ คุณทิกิ ขอบคุณสำหรับคำชมครับ คุณคงพอทราบเรื่องอยู่บ้างแล้ว ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน คุณฉางน้อย ขอบคุณนะครับที่มาเยี่ยมชม และยังเอ่ยปากชมให้กำลังใจ...ขอบคุณอีกครั้ง....
2 กันยายน 2548 02:31 น. - comment id 510795
คุณพุดครับ ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่งดงาม ...ซัน...มูน... รวิวรรณ...วรรณะผุดผ่องราวกับแสงอาทิตย์ จันทรา...พระจันทร์วันพ็ญ....งดงาม ยามเมื่อไร้สิ้นทั้ง รวิวรรณ-จันทรา.. ประดุจว่า...โลกนี้ไร้สิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง.. สรรพสำเนียง...สรรพแสง.....สิ้นไร้.... กว่าจะประคองกายผ่านวันเวลา... แสนปวดร้าวเศร้านัก.... มีเพียงแสงธรรมที่สาดส่องดวงใจ... เป็นที่พึ่ง...ในยามนั้น.... คำว่า รัก..คือ..ความทุกข์....สุดเสกสรรบรรยาย.. คำว่า ทะเลทุกข์...ไร้ขอบเขต....ช่างซาบซึ้งใจนัก... ที่หยัดยืน..ผ่านวันเวลา.... ดวงใจ...อาจเหลือ...แค่ครึ่งดวง..... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2277.html
2 กันยายน 2548 17:06 น. - comment id 511026
... ยาวมั่กเรยค่ะ
^______^ ปรบมือห้ายยยยย...เร๊ยยย ภาพฉวยจัง... ... ..หมวยๆ อิอิ
4 กันยายน 2548 04:58 น. - comment id 511404
9 กันยายน 2548 13:00 น. - comment id 513436
อึ้ง.........คำเดียวที่อยากเอ่ย ใน........ฝันเคยพบจันทร์นั้นบ้างใหม คำ.........คารมคมเคียวสอดเกี่ยวใจ กลอน....ใสใสใช่บ่วงเล่ห์...เพทุบาย รอยหยักในใจใครมาปัก เพียงรู้จักผ่านกวีที่เฉิดฉาย สายลมอุ่นพัดผ่านมาต้องกาย คารมร้ายคล้ายต้องจิตคิดหวั่นใจ .............................. ...ขอมอบดอกไม้ให้กลอนสวย ...ร่ำรวยอารมณ์ฝันวันเมฆเศร้า... ...ค่ะ...
27 มิถุนายน 2550 16:06 น. - comment id 716467
อ่านตอนแรกแล้วนึกว่ามาจากเรื่องมังกรหยก แต่ว่าอ่านจบสังสัยจะไม่ใช่ แต่เพราะกินใจมากมาย ข้าน้อยขอคาราวะ รูปสวยมาก ใช่นางเอกมังกรหยกหรือเปล่าท่าน
17 กรกฎาคม 2553 00:25 น. - comment id 1146330
กินใจไพเราะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
