วะวอมวับประดับพรายประกายน้ำ ค่ำคืนฉ่ำน้ำค้างว้างว้างไหว ราตรีดาวพราวพริบระยิบไกล น้ำค้างแก้วเก็จไสวไม่ต่างดาว ดาวพร่างพรมห่มนภาครามืดมิด น้ำค้างสถิตห่มใบหญ้าคราคืนหนาว หากวันใดดาวดวงมาร่วงกราว น้ำค้างยังรวดร้าวห่มดาวเดือน แต่คราใดแดดจับขับแสงจ้า น้ำค้างลาระเหิดหายไปเสมือน รอระโรยโปรยร่ำเมื่อค่ำเตือน ทุกดาวเกลื่อนจะฉายแสงไปนำทาง ความสำคัญสัมพันธ์ระหว่างเรา มิเปลี่ยวเหงาเท่าไรในเหินห่าง ยังหอมวันฝันใฝ่ไม่เคยจาง ยังตื่นสร้าง ตื่นเผชิญ โลกร่วมกัน ---------------------------------------------------- กลอนนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากกลอนพี่แดดเช้าเจ้าค่ะ
ชลกานต์ 28 ส.ค. 2548 14:07 น. - ID 80336 
1409
10
0
28 สิงหาคม 2548 14:15 น. - comment id 509307
เย้ ในที่สุดแอนก็เข้ามาเป็นคนแรก อ่านกลอนนี้ของพี่แล้วเอามาลบความรู้สักเศร้าๆของ สายลม...แห่งความเศร้าของแอนไปเลย ดีจังคะ แอนก็ไม่ชอบเศร้า แต่พอดีตอนแต่ง มันมีเรื่องเศร้าๆของพี่ชายคนหนึ่งเข้ามาอะคะ แต่ยังไงก้อยืนยันว่า ชอบกลอนของพี่มากๆค่า โดนใจทุกบทเลย
28 สิงหาคม 2548 14:59 น. - comment id 509318
จ๊ะเอ๋ น้องแอนผู้แสนดี มาอุดหนุนเป็นคนแรกเลยเหรอ เกรงงงว่าจะเป็นคนแรกและคนเดียวเสียแล้วกระมั่ง ฮาๆ
28 สิงหาคม 2548 20:31 น. - comment id 509374
ยินดีที่เป็นแรงใจให้เธอก้าว เป็นแดดพราวพยับประดับคลื่น สะท้อนแสงแสดระยิบพริบตากลืน จางค่ำคืนหนาวร้ายให้คลายไป ชลกานต์ ... ที่รักพรายสายน้ำสวย ขอประดับแดดช่วยรุ้งเงาใส น้ำสว่างกระจ่างกระจก ... งดงามใจ ยามน้ำไหวพยับแดดแผดระยิบ ขอให้เธอเป็นสายน้ำในใจฉัน เพื่อก้าวใหม่ก้าวนั้นใกล้มือหยิบ เพื่อฝันใหม่ฝันนั้นประกายพริบ แว่วกระซิบความสำเร็จเก็จวงวรรณ :) ขอบคุณค่ะ น้องชลกานต์ ยังชอบอ่านงานของน้องอยู่ดีแหละ เป็นงานที่งดงามเสมอ
28 สิงหาคม 2548 21:25 น. - comment id 509386
เฮ้อ.. อ่านทีไรก็ถูกใจทุกที เขียนเพราะครับ..ชอบบทแรกกะบทที่สองมาก
28 สิงหาคม 2548 22:17 น. - comment id 509400
แวะมาอ่าน บทกลอนไพเราะมากคะ อักษรสวยงามคะ
28 สิงหาคม 2548 23:00 น. - comment id 509407
เปรียบได้งาม และมากความไพเราะด้วยค่ะ
29 สิงหาคม 2548 02:57 น. - comment id 509438
เป็นที่รักของชลคนทั้งผอง งามน่ามองวาววับกับน้ำไหว ดาวกระพริบระยิบยับจับห้วงใจ ประดับไว้ในคืนหนาวห่มดาวเดือน น้ำค้างพราวราวเพ็ชรก่องเก็จแก้ว สะท้อนแววประกายวับระยับเหมือน ส่งจากใจออกแววตาสะท้านสะเทือน ต้องคอยเตือนหลบตาไว้..ใจรอนรอน แสงแดดจับขับแสงจ้าลาน้ำค้าง ช่างอ้างว้างแววตากลับมิอาจถอน ลาแล้วหนอใจหายลับกับบทกลอน ต้องจากจร..ไปเพียงกาย..ห่วง....สายสัมพันธ์....
29 สิงหาคม 2548 11:13 น. - comment id 509487
น่ารักกันจัง..แรงบันดาลใจของแต่ละท่านที่มีให้กันในการเขียนกลอน...
29 สิงหาคม 2548 14:33 น. - comment id 509548
แก้วประเสริฐ.
29 สิงหาคม 2548 19:08 น. - comment id 509610
แม้ว่าดาวอยู่ไกลใช่เหินห่าง ชมน้ำค้างทุกคืนแสนชื่นฉ่ำ อยู่บนฟ้าเหน็บหนาวดาวระกำ อยากลงต่ำเป็นดาวตกมาพบเธอ น้ำค้างจ๋ารู้ไหมว่าดาวคิดถึง ครวญรำพึงบ่นเพ้อถึงเธอเสมอ ดาวดวงหม่นอยากหล่นลงมาเจอ แล้วเสนอมอบรักถักทอใจ
30 สิงหาคม 2548 12:51 น. - comment id 509828
ขอบคุณคุณไรไก่มากเลยคะ ที่ตามมาเป็นกำลังอยู่เสมอๆ ไม่ห่างหาย
ขอบคุณพี่ดอกแก้วมากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมชม ดาว-น้ำค้าง
ขอบคุณคุณท่องเมฆามากนะคะที่แวะมาเยี่ยมเยือนกัน พร้อมกลอนสวยๆ
ขอบคุณพี่บินเดี่ยวหมื่นลี้มากนะคะ ที่แวะมาทักทาย อ้อๆ หนูเอาปีกมาคืนแล้วเน้อ คิคิ
แหม คำชมของพี่แก้วประเสริฐ ก็ทำเอาหัวใจเบิกบานไปทั้งวันเลยนะเนี้ย
หวัดดีค่าคุณมนต์กวี ขอบคุณคะที่แวะมาพร้อมกลอนน่าร้ากกกบทนั้น
วันนี้ขอให้นักกลอนทุกท่านสดใสสดชื่นนะคะ
30 สิงหาคม 2548 12:55 น. - comment id 509830
อ้าว ๆ เขียนกลอนให้คุณหมอกจางแล้ว ลืมกล่าวขอบคุณ คิคิ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
30 สิงหาคม 2548 17:08 น. - comment id 509943
เขียนได้ดีค่ะ
31 สิงหาคม 2548 19:29 น. - comment id 510356
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
