รอวันกลับเหมือนกับทะเล!

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2461.html

อีกคราครั้ง
ที่ทะเลกำลังแนบหน้ากับหน้าต่างเครื่องบิน
เพื่อทอดทัศนาวิวทิวทัศน์แห่งกรุงเทพเมืองฟ้าอมร
ที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ผืนฟ้าเบื้องล่าง
ในท่ามกลุ่มเมฆสลับสล้างซับซ้อนณ..เบื้องบน
เมืองงามดูราวเมืองตุ๊กตา
เมื่อมองลงมาแบบเบิร์ดอายวิว
นกเหล็กที่กำลังร่อนฉิวปลิวลม
เพื่อพาผู้คนที่มีเทศมากกว่าไทย
ไปยังแดนดินแห่งความฝัน
 เกาะสวรรค์หาดสวาทมิร้างแรมไร้รักให้ได้พักใจ
ไปกับซีแซนด์ซัน
และกับฝันพร่างฟ้ากระจ่างน้ำทะเลสีมรกตแสนงาม
รอด้วยอาหารทะเลสดสดหลากรสราคาดีที่ไม่แพง
แถมยังมีแหล่งท่องเที่ยวมากมาย
มีสปาที่สร้างไว้รองรับร่างยอมเมื่อยล้า
แบบที่ว่าจะจำจดไม่ลืม
แทบไม่อยากตื่นกลับมาเผชิญโลกจริงเลยทีเดียวเชียว...


และ
เที่ยวนี้
ทะเล...
พบกับพี่ชายของเพื่อน
และ
เป็นยอดฮีโร่ในดวงใจในวัยเด็ก..ก่อนขึ้นเครื่อง
ตอนที่ไปนั่งรอ
และขอเลือกดื่มน้ำส้มสดรสดี
แถมมีขนมกล้วย...กล้วย..แกมให้รำลึกนึกถึงอดีต
พี่ชายคนดี
ที่เป็นผู้ชำนาญในไม้ป่า
และเป็นนักพัฒนาอุทยานแทบทั่วเมืองไทย
เลย..สวัสดีและคุยแลกเปลียนทัศนะกันไปมา
ก่อนลาไปคนละลำ
ทะเลได้ฝากขนมไหว้พระจันทร์
ให้เอาไปกินตอนไปดูงานบนภูเขา
ที่เกาะใหญ่ทางทะเลตะวันออก
และ
ทะเลขออ้อนออดขอไปชมสักวัน
กับอยากได้ฟังความรู้เรื่องพันธุ์ไม้นานาพรรณ
จากนักวิชาการเกษตรที่คร่ำหวอดมาแสนนาน


ทะเล...ได้ที่นั่งริมหน้าต่างให้มิร้างแรมวิวอีกตามเคย
และ
ได้คู่เคียงไหล่...มิใช่เคียงเขนยเชยชิดใกล้กับคนฝรั่งเศส
ที่ทะเลทราบ
เพราะว่าพูดภาษาอังกฤษแล้วเขาได้แต่เซย์เยสๆโนๆ
ส่งภาษามาบอกว่าพูดไม่ได้ๆ
ก็คงคล้ายๆเราคนไทย
ที่คงพูดภาษายาวีมิได้..ทั้งที่ชิดใกล้มาเลเซียนิดเดียวเอง


ทะเล..
นั่งนิ่งๆทิ้งตาอ้อยสร้อยและละลอยละลิบ
พาจิตดวงไสวไปไต่ตามก้อนเมฆนั่น  นี่
แล้ว
ก็พลีจูบจากใจส่งฝากไปถึงทุกคนดีที่พรากลา
ที่ทะเลคิดถึงทุกครายามเหว่ว้านั่งเหงาดายเดียว
เหลียวไปมีแต่คนหัวแดงทั้งลำ


และ
ทะเลก็น้ำตารินทุกคราครั้ง
เมื่อเครื่องบินบินผ่านบ้านเกาะของทะเล
ที่ทะเลแสนปลื้มปิติภาคภูมิ 
ที่ได้มีผืนดินที่นี่ที่แสนงามราวสรวงสวรรค์
ที่นักท่องเที่ยวทั่วทุกมุมโลก
ต่างพากันหลั่งไหลมาตามหาฝันพระจันทร์หวาน
อย่างหลามล้นแทบทุกฤดูกาล
ทะเล..เคยตอบคำถามบางคน
ว่าทะเลทำบุญมาด้วยสิ่งใด
ทะเลถึงได้มีที่ดินที่ดั่งอัญมณีไพรณ.กลางเกาะมหัศจรรย์


ทะเลได้แต่คิดว่า
ทุกความฝันความดี
ที่ทะเลเกิดมาเพื่อพลีให้แด่มนุษย์ทุกผู้
ผู้ยากไร้หากมีโอกาส
คือสัจจธรรม ธรรมะ
ที่วาดวงสอนให้ทะเลซึ้งทราบว่า
การทำดีต้องได้ดี
อยู่ที่จะช้าหรือเร็ว
และ
เรามักเรียกกันว่าคือบุญวาสนา
ที่ทะเลศรัทธาและเชื่อว่า
มาตรแม้นเราทำดีจากดวงใจใสเย็น
โดยมิคาดหวังสิ่งใด


นั่นคือบุญกุศลที่แสนยิ่งใหญ่
ที่ฟ้าดินจะเมตตารับรู้
และ
จะคอยเคียงคู่ปกป้องทุกข์ผองภัยผจญให้เราพ้นมาร
พบแต่คนดี มีแต่พลังแห่งความสุขเกษมเอมอิ่ม
แย้มยิ้มยินดีอย่างมิทุกข์ร้อนใดนาน
ไม่กี่นาทีข้างหน้าแล้ว
ที่เครื่องจะพาผู้โดยสารต่างชาติต่างภาษา
ลงสัมผัสสนามบินที่งามติดดินอย่างที่สุด
เพราะตัวอาคารนั้นใช้หลังคามุงจาก
และ
ออกแบบอย่างเรียบง่ายใช้วัสดุท้องถิ่น


ทะเล...
ต้องต่อเรือที่เรียกว่าสปีดโบ๊ทไปอีก45นาที
ที่จะมีรถแวนอย่างดีจากสนามบินพาไปยังท่าเรือ
ทะเลกดโทรไปยังอีกฝั่งเกาะบ้านเกิดที่แลละลิบ
เห็นหลังคาสะท้อนวะวาววิบในเงาแดด
น้องสาวคนดี..บอกว่า
หากขึ้นเรือแล้วให้โทรมาอีกที

เพราะคืนนี้
เธอคนดีที่คือเจ้าแม่ปาร์ตี้พร้อมองครักษ์ซ้ายขวา
จะต้องจัดสถานที่อีกคราแล้ว
การจัดที่ว่าคือต้องห้อยโหนต่องแต่ง
ไปแขวนกระดาษเครื่องพวงพราวหลากสีสันบนต้นมะพร้าว
ให้ระโยงระยางระย้าราวกับงานวัด
เธอ..บอกจะให้จะ รา..จร..จอห์นนี่
(ที่ดำรงว่าที่น้องเขย)
มารอรับยามย่างเท้าลงจากเรือที่ท่าเทียบ


ทะเล...สงสารฝรั่งมากหน้าหลายตา
ที่ณ..บัดนี้มาสามัคคีชุมนุม
กันที่ท่าเรือกับกระเป๋ากองแทบเท่าภูเขาเลากา
ที่อุตส่าห์ลากพาข้ามน้ำข้ามทะเลมา
แบบโอ้ละเห่ละช้า 
เพื่อมาหาความประเทืองประทับใจ
จากแดนดินไม่ศิวิไลซ์หากไสวด้วยแสงแดดกล้า
จนพาตัวดำมะเมื่อม
บ้างก็ออกเลื่อมสลับลายราวงูลอกคราบ
ไหนจะแทบถอดเสื้อเดินเปลือยเปล่า
ด้วยร้อนแดด
ทีพากันแผดเผารับลม
หากหัวใจ
ยังสดชื่นระรื่นรมย์
ด้วยยังมีดวงดอกไม้เมืองร้อน
คอยออดอ้อนเอาใจชูพร่างไสวไปทั้งเกาะ


นั่น..ใครเล่าใคร
ทำไมกระเป๋าใบใหญ่จัง
หวังว่าคงไม่มีชามช้อนกาละมังเตา
ให้สงสัยว่าจะหนีเหงาหนีหนาวหนีหิมะ
มาตั้งรกรากสักสามเดือน
เพราะณ..บัดนี้จะมีคนไทยหัวใส
ทำบ้านให้เช่าแบบยาวๆแบบไม่แพง
ไม่ต้องไปนอนโรงแรม รีสอรท์บังกาโลว์ 
ให้กระเป๋าแบนจนแฟนทิ้งอีกต่อไป
...........

ทะเล...เห็นจอห์นนี่แล้วกำลังสปี๊คกับใคร ชาติไหนไม่รุ
คงชวนไปปาร์ตี้คืนนี้แน่ๆเลย
จอห์นนี่ตรงเข้ามาสวมกอดและหิ้วกระเป๋าให้
เลยส่งของขวัญคือสร้อยหอยร้อยถักด้วยด้ายสีฟ้าใส
เป็นแฉกแหวกหวานคล้ายดวงดอกไม้
จากจตุจักรที่มีเหลือเพียงสามอันในโลกหามีไม่แล้ว(คนขายบอก)
ให้เราสามคนสวมใส่เล่นราวแฝดสาม
ในยามนี้
เพราะให้น้องสาวคนดีอีกอัน


จอห์นนี่เอาใจ
พาไปร้านริมฝั่งสั่งปลาชุบแป้งทอดแนมกับสลัดให้อย่างรู้ใจ
เพราะพากันมากินหลายทีแล้ว
ติดใจรสชาติปลาสดสด
ไหนจะต้มยำทะเลที่อร่อยแซ่บล้ำ 
ตามด้วยยำสาหร่ายกับกุ้งสด
และ
นี่คือบทแรกเรื่องอาหารที่ทะเลมาทีไร
ต้องตามรับประทานของยามวัยเยาว์
แบบมิให้พลาดสักรายการ
จนพุงอวบหลามราวงูเหลือมกลับมาทุกทีทุกที..


คอยติดตามตอนต่อไปภาคสอง
ที่เกี่ยวกับปาร์ตี้ๆที่ทะเลนี้แสนระอาใจค่ะ
...................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2461.html
ทะเลไม่เคยหลับ ดิอิมพอสซิเบิ้ล 
มอง ซิมองทะเล
เห็น ลม คลื่นเห่จูบหิน
บาง ครั้งมันบ้าบิ่น
กระแทก หินดัง ครืน ครืน
ทะเล ไม่เคยหลับไหล
ใครตอบ ได้ไหม ไฉน จึงตื่น
บาง ครั้งยังสะอื้น ทะเลมันตื่น อยู่ร่ำ ไป
ทะเล หัวใจของเรา
แฝง เอา รักแอบเข้าไวั
ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเล ครวญ
ยาม หลับไหล ชั่วคืน
ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน
ใจ รักจึง เรรวน
มิเคย จะหลับ เหมือนกับ ทะเล
ทะเล หัวใจของเรา
แฝง เอา รักแอบเข้าไว้
ดู ซิเป็นไปได้ ตื่นใจเหมือนดัง ทะเลครวญ
ยาม หลับไหล ชั่วคืน
ก็ถูก คลื่นฝัน ปลุกฉัน รัญจวน
ใจ รักจึง เรรวน
มิเคย จะหลับ เหมือนกับทะเล...