หน้าส่วนตัว
อรุณรุ่งแสงทองน่ามองยิ่ง..
ยืนอ้อยอิ่งซึมซับกับภาพฝัน..
เสียงนกร้องเคล้าคลอ..อ้อล้อกัน
เหมือนสวรรค์แอบสร้าง..ทางให้งง
แสงสีทองฉายชัด..สัมผัสฟ้า
เหล่านกกาเกาะกลุ่ม..ด้วยลุ่มหลง
แสงแรกเช้างดงามความบรรจง..
เป็นภาพหงส์เลือนลาง..ของบางคน (อิอิอิ )
ตะวันส่องลบหม่น..ของคนเหงา
หลากเรื่องราวเริ่มนับ..มิสับสน
แสงแรกเช้าทบทวน.. เพื่อมวลชน
จะดั้นด้นเรียนรู้.. ขอปูทาง.. (น่า.. นะ .. )
........................
แข่งนะ ..!!
กี้เรนเพิ่งเขียนเอง .. ก็แบบเรนอ่าน ค่ำ .. ของเด็กชายคนนั้น .. นะดิคะ ..
เรนก็เล้ย ได้ ..เช้า .. บทนี้มา แข่ง !! อิอิอิ ..
แบบของเรน .. พยายามให้ออกมาแบบเศร้าๆ .. แนวเดียวกับ .. เด็กชายคนนั้น ..
แต่มัย.. เรนทำไม่ได้นะดิคะ ..
ทุกครั้งที่ตั้งใจ.. เรนก็อยากเขียนกลอนโต้ตอบพี่ๆ และเพื่อนๆ.. ให้เป็นเรื่องเป็นราว ..
แต่มัย ออกมาแบบนี้ทุกทีนะดิคะ เฮ้อ!! .. อาจเพราะเรนไม่มีพรสวรรค์.. แบบเด็กชายคนนั้น ..
ตอนนี้ เรนอยากเกาหัวฟู ...ด้วยดิคะ ..
rain.. 26 ส.ค. 2548 20:31 น. - ID 80278 
676
21
0
26 สิงหาคม 2548 21:26 น. - comment id 508825
.....เด็กชายคนนั้น เขียน ค่ำ .....เด็กหญิงเรนคนนี้ เขียน เช้า .....ป่วนจังคนโน้น เขียน สาย ..... อิอิ ดีไหมค่ะ เนอะ ^_^
26 สิงหาคม 2548 21:39 น. - comment id 508835
โห้ยย..! .. แบบเรนคิดว่า..ไม่มีใครคอมเม้นท์ให้เรนแล้วดิคะ .. อิอิอิ .... ป่วนจัง.. อาบน้ำยังร่า.. ทำเป็นมาย่องมาป่วน.. บอกก่อน..เรนไม่กลัวป่วนกวน.. เก๊าะเพราะ..เป็นเพื่อน..ชอบให้มาเยือนเรนจัง.. อิอิอิ ..
26 สิงหาคม 2548 22:15 น. - comment id 508849
แวะมาอ่านแบบป่วน รวนร่วมเรียนรู้ด้วยอิอิ มาหาประสบการณ์เหมือนกัน
26 สิงหาคม 2548 22:34 น. - comment id 508857
.........มารับทราบคำขอบคุณแระน๊า ....
26 สิงหาคม 2548 23:14 น. - comment id 508875
คือน้องเรนคะ ตั้งแต่พี่เข้ามาเวปนี้ น้องเรนเก่งและน่ารักขึ้นเยอะ พี่ชมนะ กลอนนี้น่ารักดี
26 สิงหาคม 2548 23:57 น. - comment id 508888
แง่ม เช้าแล้วหรอ กะลังง่วงเลย คิดถึงพี่เรนจังคับ
27 สิงหาคม 2548 00:02 น. - comment id 508893
อือ เช้าแล้วคิดถึงเรนจัง นอนยังไม่อิ่มเลย
27 สิงหาคม 2548 00:42 น. - comment id 508902
อรุณรุ่งแสงทองส่องฟ้า ใบหน้ายังแอบแนบฝัน ใครหนอมาปลุก..ลุกกัน ตะวันส่องแสงแยงตา แสงแรกแห่งเช้าวันนี้ แสงที่งดงามนักหนา มองแล้วเพลิดเพลินเจริญตา นกกาอ้อล้อ...คลอเคียง... ได้เวลาตื่นเสียที...ขอบคุณที่ปลุกนะครับ...
27 สิงหาคม 2548 07:28 น. - comment id 508930
เช้าพรุ่งนี้เอมแก่ขึ้นอีกปี อิ อิ
27 สิงหาคม 2548 08:37 น. - comment id 508952
เรน...เดี๋ยวพี่เขียนกลางวัน หรือไม่ก็เที่ยงนะ..เพราะค่ำก็มีแล้ว เช้าก็มีแล้วเหลือแต่กลางวันอะ...ไปหละเจ้ากาลาแม...
27 สิงหาคม 2548 09:16 น. - comment id 508963
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าจ๊ะ ...................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
27 สิงหาคม 2548 12:08 น. - comment id 509020
พี่ผู้หญิงฯ เห็นภาพน้องเรนเศร้า.. แต่ อ ม ยิ้ ม.. ด้วยสิคะ หมายความว่างัย.. อิ..อิ.. เด็กหญิงคนนี้ อย่ายอมแพ้ เด็กชายคนนั้น นะ... สู้ สู้..
27 สิงหาคม 2548 14:00 น. - comment id 509066
พี่เป็นคนหนึ่ง ที่ชอบ อากาศยามเช้า แต่ไม่รู้ทำไม พี่ตื่นเช้าไม่ค่อยได้เลยง่ะน้องเรนจ๋า คิดถึงเรนจัง
27 สิงหาคม 2548 15:23 น. - comment id 509081
เด็กชายคนนั้นมาอ่านนะ ไม่ได้เล่นด้วย โทดที เอาไว้วันหลังๆ
27 สิงหาคม 2548 17:47 น. - comment id 509118
บทสุดท้าย..ออกแนวแอคทิวิสต์จังเลย..เรน..อิอิ
27 สิงหาคม 2548 18:39 น. - comment id 509131
I think of you ja rain jung
27 สิงหาคม 2548 21:14 น. - comment id 509149
แดดยามเช้าเนี่ย สวยงามเหมือนงานของคุณเลยนะคะ
27 สิงหาคม 2548 21:59 น. - comment id 509174
พี่ไรไก่คะ.. เรนขอบคุณนะคะ..พี่วินี่คะ... ตอนนี้ เรนกำลังยิ้มแก้มป่องด้วยดิคะ.. แบบเรนขอบคุณพี่วินี่มากๆนะคะ..
พี่อ้อยคะ.. คิดถึงเรน.. หรือว่า..คิดถึงใครกันน๊า.. อิอิอิ.. เรนขอบคุณพี่อ้อยนะคะ.. เรนเก๊าะ.. คิดถึง..พี่อ้อยนะคะ..
พี่ชายนกเดี่ยวคะ.. เรนอยากอ่านบทกลอนของพี่ชายนกเดี่ยวนะคะ.. เอาแบบที่เป็น.. ตอนเที่ยงก็ดีนะ.. แบบเป็นตอนที่เรนชอบด้วยดิคะ.. เก๊าะเรนจะได้กิน..อาหร่อยย ย.. นะดิคะ..
28 สิงหาคม 2548 11:45 น. - comment id 509255
พี่ผู้หญิงฯคะ .. นู๋เรนจะไม่ยอมแพ้ .. เด็กชายคนนั้นแน่นอน.. เรนขอบคุณ .. อยู่ข้างนู๋เรนนะคะ .. อิอิอิ ..พี่มัทคะ .. เรนก็.. คิดถึงพี่มัท.. นะคะ .. มากกว่าพี่มัทแน่ๆเลย .. อิอิอิ..
โซดาซ่าคะ .. อิอิอิ.. เรนชอบชื่อคุณจัง .. เราเป็นเพื่อนกันได้เปล่าคะ .. แป๊ปเด๋วเรนจะตามคลิกอ่านงานของคุณนะคะ .. และเรนเก๊าะขอบคุณ ..คุณด้วยนะคะ .. ตอนนี้เรนยิ้มแก้มป่องด้วยดิคะ .. ขอบคุณมากมาย ที่เข้ามาทักทายเรน ..
28 สิงหาคม 2548 15:00 น. - comment id 509319
พี่เรน.. แต่งกลอนเพราะจังนะ .. ทีมคิดถึงพี่เรน เหมือนเดิมนะคะ .. รักพี่เรนที่สุดเรย
28 สิงหาคม 2548 16:23 น. - comment id 509335
เพราะจังคะ..พี่เรน ภาพสวยด้วยง่าส์ ความคิดนัส นัสว่ามันไม่เศร้านะคะ แต่มันอ่านแล้วสะกิดใจแบบปลุกใจมากมาย ^^\" งงกะตัวเองซะแล้วเรา เอิ๊กๆ
28 สิงหาคม 2548 20:14 น. - comment id 509369
http://diary.yenta4.com/diary.php?ปู๊ชายอารมดี๊ดี ** มาส่งข่าวครับ ขอโทษนะที่มาบอกช้า ** ** อย่านำไปบอกใครต่อนะน้องเรน รู้แค่นี้พอนะครับ ** ** พี่สบายใจเมื่อไหร่ จะเล่าเรื่องให้ฟัง **
28 สิงหาคม 2548 23:17 น. - comment id 509415
เข้ามาอ่านงานของเรนน้อย ความปวดศีรษะที่มี..คลายไปกว่าค่อน เมื่อเห็นแสงเช้า..และอุดมการณ์ที่ใหญ่ยิ่ง
30 สิงหาคม 2548 07:47 น. - comment id 509716
โบกโบยบินเหมือนนก กางอ้อมอกอันอบอุ่น รอคอยคือตัวคุณ ร่วมเส้นทางถากถางไป
30 สิงหาคม 2548 17:39 น. - comment id 509964
@...เรนน้อยของพี่... แต่ละคำฝากไว้ให้ด้วยรัก สอนให้ลูกรู้จักแก้ปัญหา แม้วันหนึ่งซึ่งห่างต่างเวลา คำของพ่อยังทรงค่าแก่จิตใจ ล้วนถ้อยคำนำเกื้อเพื่อสร้างเสริม และแต่งเติมส่วนดีที่นิสัย ประสบการณ์กลั่นกรองความเป็นไป บอกฝากไว้แทนตำราคราเติบโต อบอุ่นยิ่งสิ่งที่อ่านผ่านสายตา ความรักของบิดาใหญ่อักโข ร่มเย็นใจใหญ่เทียบเปรียบต้นโพธิ์ จงเติบโตด้วยความรู้คู่ปัญญา น้องเรนน้อย...หลายคราวที่พี่ดอกแก้วเคยพบกับสถานการณ์ของความระแวง มีการกล่าวหากันไปมา..ไม่ว่าจะเป็นคนรักกัน ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง หรือคนที่ไม่รู้จักกันเลยก็ตาม และแต่ละคนต่างก็มีความรุนแรงมอบแก่กัน จนในที่สุดก็ไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ เริ่มต้นจากความเข้าใจผิด ความระแวง ความถือตัว...และก็จบลงตรงทางแยก สิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นฉากชีวิตที่ไม่น่าจดจำ..ไม่ว่าจะเป็นคนกระทำ หรือถูกกระทำก็ตาม และที่สำคัญ... ความเป็นไปของจิตใจในระหว่างนั้น ยากที่จะร่มเย็นและเป็นกุศล เพราะการถือโทษ การอยู่ด้วยความโกรธ ...เป็นการกระทำที่ทำร้ายตนเองแต่เพียงผู้เดียว พี่ดอกแก้วคิดว่า การแก้ไขปัญหาจึงต้องรอบคอบ และเป็นธรรม คือมีธรรมะประจำใจ และบางปัญหาก็ไม่ควรค่าแก่การทุ่มเทจิตใจเพื่อแก้ไข ... เพราะอาจทำให้ความเดือดร้อนติดตามมามากขึ้นได้ ดีใจมากเลยจ้ะที่น้องเรนเข้ามาอ่าน... ขอบคุณมากนะจ๊ะน้องน้อยที่น่ารักของพี่ พี่ดอกแก้ว 30 ส.ค. 48 - 15:12
1 กันยายน 2548 12:40 น. - comment id 510544
คิดถึงค่ะน้องเรนจัง
1 กันยายน 2548 17:29 น. - comment id 510616
..เมย์
คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง
คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง
คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง
คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง คิ ด ถึ ง
..เรน
2 กันยายน 2548 14:14 น. - comment id 510946
ถ้าเป็นตอนเช้า ลองคิดดู ลุกขึ้นมาจากที่นอนใหม่ ๆ หน้ามีรอยยับรอยนอนซุกหมอน ผมยุ่งเป็นกระเซิง สองมุมปากมีรอยน้ำลายไหลเป็นคราบแถมมีกลิ่นตุ ตุ ทั้งตัว ตอนเช้าดีตรงหนาย..นะ
4 กันยายน 2548 13:45 น. - comment id 511429
ทีมคะ.. พี่เรนขอบคุณที่ไม่ลืม ..
4 กันยายน 2548 22:41 น. - comment id 511566
สวัสดีค่ะเรนน้อยของพี่ปราย.... พี่ปรายมัวแต่ติดธุระไปต่างจังหวัดมาเสียหลายวัน... คิดถึงน้องเรนมากที่สุด... พิสูจน์ได้จากคอมเม้นท์นี้แหละจ้ะ ว่าเป็นคอมเม้นท์แรกของการหายไปจากบ้านกลอนเกือบ 10 วัน... มาทักทายกันเพื่อการันตีไว้ก่อนจ้ะ ว่ารัก..คิดถึง...มิรู้ลืม... แอบย่องเงียบมาหาน้องเรนก่อนเพื่อน... หอมแก้มทีสิ..อิ้ อิ้ พี่ปรายยังไม่ได้อาบน้ำจ้ะ ไม่กล้าหอมน้องเรนหรอก กลัวเรนน้อยจะเหม็นตัวพี่ปราย... หากอาบแล้วเมื่อไร เดี๋ยวจะไปแอบหอมแก้มเองนั่นแหละ... มีอะไรด่วนๆหรือคิดถึง อยากให้เมล์มาคุยกับพี่ปรายบ้างนะคะ ที่ hotmail หรือ thaimail ก็ได้จ้ะ ชื่อตามหน้าจอนั่นแหละ... คิดถึงจริ๊ง จริง...ขอยืนยัน... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
