ศิลปินคนจร....ตะลอนฝัน เป้หนึ่งอันกับกีตาร์พาสดใส มีดนตรีเป็นเพื่อนกล่อมช่วยย้อมใจ แล้วท่องไปในโลกหล้าอย่างท้าทาย ยามมีกินก็อิ่มหนำ...มิกำเก็บ ยามต้องเซฟแค่พอกินมิขวนขวาย ศิลปินไร้ต้นทุนไม่วุ่นวาย ไม่มีค่ายแค่ขายเสียงพอเลี้ยงตัว เมื่อเหนื่อยล้าพักผ่อนนอนศาลา หนวดเคราหนาผมเผ้ายาวคลุมหัว หน้าซูบโทรมคนเห็นเขาคงกลัว คืนสลัว....แต่สว่างอยู่กลางใจ เล่นดนตรีกล่อมไพรให้หายเศร้า ปลดความเหงาจากชนจนสดใส เติมพลังคนท้อช่วยต่อไฟ ร่อนเร่ไปทุกแห่งหน....บนทางเทียว
มนต์กวี 26 ส.ค. 2548 18:37 น. - ID 80272 
1326
9
0
26 สิงหาคม 2548 19:18 น. - comment id 508795
.....ศิลปิน จรจัด ใช่วัดที่หน้าตา ฮี่ ฮี่ เข้ามาอ่านเจ๋ยๆอ่ะค่ะ ....อ่านกลอนนี้แล้ว ทำให้คิดถึงเพลง ขอทานน้อย ของมาลีฮวนน่า เพลงนี้เหมาะมาก กับศิลปินจรจัด เพลงเพราะค่ะ กลอนก็เยี่ยมค่ะ ฮื่อ จริงๆนะ
26 สิงหาคม 2548 21:23 น. - comment id 508823
มาเปิดหมวกแถวบางกะปิหน่อยนะ จะเลี้ยงข้าวพี่ชายหนึ่งมื้อ แลกกับเพลงโปรด 1 เพลง \"ทะเลใจ, คนไกลเบอร์เก่า, กลับบ้านเราเถอะน้อง, ร้องไห้กับฉัน, สวรรค์บ้านนอก,\"
26 สิงหาคม 2548 21:32 น. - comment id 508830
ชอบรูปประกอบมากเลยพี่ เหมือนกิ๊กเก่าอ่ะแต่ชอบกลอนมากกว่า น่าเป็นเพลง จะรอฟังนะคะ
26 สิงหาคม 2548 23:57 น. - comment id 508890
27 สิงหาคม 2548 08:43 น. - comment id 508957
สหาย..ครั้งหลังสุดที่จำได้ว่าเล่นเป็นกีต้าร์เป็นเรื่องเป็นราวหลังจากที่แยกวงกันก็ประมาณ 2531ื หลังจากนั้นก็แทบจะไม่ได้เล่นเลยไม่รู้ว่าตอนนี้หากให้เล่นคงต้องเคาะเอาดีดคงไม่เป็นเรื่องแน่ๆ...อิจฉาแต่เพื่อนที่เอาดีด้านนี้จนออกเทปและแตกวงกัน..ไม่ได้โม้นะเจ้าแจ๊ค(กีต้าร์)และเจ้าหมูอ๊อฟ(เบส)วงฟลายนะเพื่อนเราเองตอนอยู่เชียงใหม่เล่นอยู่วงน้ำพุนะ...แต่สุดท้ายก็แยกวง...
27 สิงหาคม 2548 09:28 น. - comment id 508964
ลี่เคยเห็นนักดนตรีท่านหนึ่งเล่นกีตาร์ ตอนมีงานปิดถนนคนเดินที่ถนนพระอาทิตย์ ภาพที่เห็นคงคล้ายๆ กับที่คุณมนต์กวีพรรณนาไว้ ท่านนี้ สะพายเป้ พร้อมกีตาร์คู่ใจ เดินทางเล่นดนตรีทั้งใน และ ในต่างประเทศมาหลายแห่ง สายเสียง...ที่เรียกรอยยิ้มจากผู้ผ่านทาง และวางเงินลงในกระเป๋าใส่กีตาร์อย่างบรรจง...ก่อนจะเดินจากไป .............................................................................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
27 สิงหาคม 2548 11:40 น. - comment id 508999
อ่านงานคุณแล้วให้รำลึกนึกถึงคุณเรไรแห่งบ้านกลอนไทย เขาจะมีลักษณะที่คุณเขียนไว้เลยครับ หัวใจเขาอยู่ที่ดนตรีกีตาร์เป็นส่วนใหญ่ครับ
แก้วประเสริฐ.
27 สิงหาคม 2548 16:14 น. - comment id 509092
ลุกออกจากที่นอนตะลอนฝัน เก็บกล้องพลันสะพายเป้มุ่งภูสูง ริมถนนสะพรั่งหางนกยูง อยากจะจูงใครสักคนมาด้วยกัน ได้แต่เก็บภาพถ่ายเอาไปฝาก และคำเล่าจากปากคนช่างฝัน ทั้งผีเสื้อเณรเหลืองราวแสงจันทร์ ทั้งเอื้องงามยามตะวันฉายชัดตา ชิมลูกไม้ที่หล่นจากต้นแม่ พักในร่มห่มแผ่ให้หายล้า ดอกหญ้าดาวดอกหญ้าเดือนฉันเก็บมา บันทึกวันเวลา ณ ที่นึง ส่วนตัวเธอนั่นเล่าจะเหงาไหม เล่นกีต้าร์เพลงไหนให้ใครซึ้ง ฉันอยากฟังเพลงฝันอันรำพึง เพลงที่ฉันแต่ถึงคนห่างไกล
27 สิงหาคม 2548 17:58 น. - comment id 509120
...ขอสักเพลงสิ..อิอิ
27 สิงหาคม 2548 21:31 น. - comment id 509156
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเติมใจครับ..
27 สิงหาคม 2548 21:44 น. - comment id 509164
ไม่ว่า กวี หรือ ศิลปิน มีสิ่งหนึ่งที่คล้ายกันคือ ความเป็นอิสระ ใช่แล้วอัลมิตราจอมแหกกฏ อยากเป็นอิสระ ค่ะ
28 สิงหาคม 2548 00:05 น. - comment id 509217
ใช่แล้วจ่ะ...อัลมิตรา ... แหกกฏเพื่อเสรี..........อิสระมี.......ต้องก้าวไป สร้างฝันเพื่อวันใหม่....กับหัวใจ....ที่โบยบิน ขอบคุณที่มาเยี่ยม..ซึ้งในน้ำใจเสมอจ่ะ
28 สิงหาคม 2548 00:37 น. - comment id 509224
มาแถวนี้บ้างสิ จะได้หายเหงาบ้างให้ศิลปิน คนจร
28 สิงหาคม 2548 08:22 น. - comment id 509240
ขอบคุณเด็กตรังนะ...สำหรับกาแฟร้อนร้อน
28 สิงหาคม 2548 23:18 น. - comment id 509416
เล่นดนตรีกล่อมไพร ..แล้วเมื่อไหร่จะกินอิ่มล่ะมนต์กวี
29 สิงหาคม 2548 09:08 น. - comment id 509460
ขอบคุณพี่ดอกแก้วครับ...แม้งานผ่านมาหน้า2 กับน้ำใจที่อุตส่าห์มาเยี่ยมเยียน ขอบคุณอีกครั้งครับพี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
