ฝากตะวันเก็บไว้ที่ปลายฟ้า แสงจันทราก็ฉายอ่อนเพื่อซ่อนเหงา ไม่พานพบประสบพักตร์นะรักเรา เช่นตะวันซ่อนจันทร์เศร้าให้เขาลืม มองตาม...เจ้าแมงมุมตัวน้อย ค่อย ๆ ชักใย...... แดดอ่อน ๆ สะท้อนใย... สะท้อนใจ..... เป็นประกาย..... มันกำลังสร้างรัง.... รังรัก.... สร้างใยต่างหาก... อ่อนไหวจัง... แกมาอยู่ในที่ที่ไม่ควรอยู่... รู้รึปล่าว... ความเหงา...ไม่ต้องการเพื่อน... ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน ฉันคงต้องยืนอยู่ลำพัง...กับความเหงา มีเวลาเป็นเพื่อน...ย้ำเตือน..เพียงเรา อยู่กับวันเวลา..และเงา..ของตัวเราเอง
น้ำตาอาบแก้ม 26 ส.ค. 2548 15:49 น. - ID 80266 
2170
3
0
26 สิงหาคม 2548 16:08 น. - comment id 508727
..ช๊อบชอบ..
26 สิงหาคม 2548 16:28 น. - comment id 508739
คงมีสักช่วงเวลา ที่เราอาจต้องการเวลาส่วนตัวเพื่อทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ เงียบ ๆ คนเดียว แต่อย่าปฏิเสธสิ่งดีดีที่คนรอบข้างหยิบยื่นให้นะคะแม้ไม่ต้องการ โลกภายนอกยังรอคอยให้เราค้นหาคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
27 สิงหาคม 2548 11:49 น. - comment id 509007
ไม่ต้องการอกใครให้พิงพัก ไม่ต้องการความรักเพียงชั่วครู่ ไม่ต้องการสายตาเห็นแค่เอ็นดู ไม่ต้องการเพราะรู้... ใช่คู่กัน...
27 สิงหาคม 2548 15:11 น. - comment id 509078
แมงมุมลายตัวนั้น ฉันเห็นมันอยู่บนหลังคา วันหนึ่งมันเปียกฝน ไหลหล่นเกลือกไปลับตา มันรีบไต่ขึ้นฝา หันหลังมาทำตาลุกวาว... ได้ยินเด็กอนุบาลใกล้ ๆบ้านเขาร้องกันทุกวันจนจำได้ ปกติแมงมุมมันทอใยไว้จับเหยื่อที่หลงเข้ามา ไม่ไดเสร้างรังรักหรอกนะ แก้ม ถักทอใยไว้จับเรารึยังล่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
