จดหมายจาก..ลูกน้อง

กุ้งหนามแดง

ที่ทำงานนั่นเองบรรเลงสด
อยู่เลขที่งามงดทั้งหมดสอง
ตำบลปรือยามบ่ายไร้ใครมอง
อำเภอกองอยู่โต๊ะที่โหมะงาน
ชื่อจังหวัดหลังยาวหาวระยะ
รหัสปะหมื่นสามตามสถาน
วันที่ส่งปลายเดือนเหมือนประมาณ
เรื่องทำงานไม่เด่นเน้นโอที
เรียนหัวหน้าที่เคารพและนบนอบ
อ้างถึงงานหมายมอบก่อนตาหยี
ยังไม่เป็นรูปร่างสักกะที
โปรดปรานีเถิดหนอขอเวลา
ตามที่ท่านสั่งการณ์ล้วนบานเบอะ
คอยไปเถอะสะสางช่างหนักหนา
มึนสมองอย่างแรงจึงแจ้งมา
วอนท่านหาผู้ช่วยก่อนม้วยมรณ์
ประการหนึ่งโอทีท่านช่วยปรับ
น่าขยับขึ้นไปอย่าให้สอน
เพราะอิฉันคนหนึ่งพึ่งแป้งพอนด์
ต้องเดือนร้อนเพราะแพงแสลงทรวง
จึงเรียนมาเพื่อทราบและครวญคิด
โปรดลิขิตอัตราใหม่ใบสีม่วง
จะเป็นขวัญกำลังใจคนทั้งปวง
ไม่เตะถ่วงผลงานอย่างที่เป็น
ความนับถือมีให้อย่าไหวหวั่น
ชื่อรำพัน.. พนักงานผู้ยากเข็น
ตำแหน่งเดิมสามปี..ที่ลำเค็ญ
ไม่เคยมีผลงานเด่นให้เห็นเลย
...				
comments powered by Disqus
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    26 สิงหาคม 2548 16:08 น. - comment id 508729

    อิอิ..ปรับค่าแรงขั้นต่ำให้อีกห้าสิบสตางค์ต่อชั่วโมง..หุหุ (แล้วจะพอซื้อแป้งหรือป่าววุ๊ยนั่น)....บินมาแซวนะป้า น้ำมันก็ขึ้น ค่ไฟฟ้าก็จะขึ้น ตายลูกเดียวงานนี้ วันไหน สี่สิบดีกรีปรับขึ้นซักห้าสิบเปอร์เซ็นต์คงได้เลิกแน่ๆ..อิอิ..ไปหละป้าฯ
    31.gif
  • แอ็ปเปิ้ล

    26 สิงหาคม 2548 16:31 น. - comment id 508741

    แล้วถ้าจดหมาย ถึงมือเจ้านาย อะไรจะเกิดขึ้นนะคะ
    คงไม่ได้รับซองขาวนะ อิอิ  46.gif
  • ChorChongKoh

    26 สิงหาคม 2548 16:52 น. - comment id 508754

    20.gif How Funny!! 11.gif
  • pattay

    26 สิงหาคม 2548 18:22 น. - comment id 508789

    > > >
                                                     > > >  ความเป็นจิงของคนที่เป็นเจ้านาย
                                                     > > > ท่ามกลางความอบอ้าวของตลาดนัดจตุจักร
                                                     > > >
    ชายหนุ่มหลุดจากความเบียดเสียดของคนที่เดินผ่านไปมา
                                                     > > >  เข้าไปในร้านแห่งหนึ่งขึ้นป้ายขายนกแก้วสามตัว
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - นกแก้วตัวนี้เท่าไหร่ครับ
                                                     > > >  เด็กสาว - หนึ่งหมื่นบาทคะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - (ตะลึง) โอ้โห ทำไมแพงขนาดนี้
                                                     > > >  เด็กสาว - ไม่แพงเลยคะ กับความสามารถระดับนี้
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - (ยิ้มประชด)
    ราคาขนาดนี้ต้องเล่นคอมพิวเตอร์เป็นแน่ ๆ
                                                     > > >  เด็กสาว - ใช่คะ ทราบได้ไงคะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - แล้วตัวนี้หละครับ
    หนึ่งหมื่นเหมือนกันใช่มั้ย
                                                     > > >  เด็กสาว - สองหมื่นบาทคะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - (สะดุ้ง
    ดึงนิ้วที่กำลังจะไปเขี่ยนกเล่นกลับคืน)
                                                     > > >  เด็กสาว - ตัวนี้ใช้ดาต้าเบสเป็นคะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - (กระพริบตา
    เรียกสติสัมปชัญญะตนเองกลับคืนมา) เล่น
                                    > > SQLเป็น(รำพึง)
                                                     > > >  เด็กสาว - แน่นอนคะ จะให้ใช้ dBase เหรอคะ
    คุณนี่เชยจัง
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - แล้วตัวสุดท้ายหละครับ
    ดูท่าทางไม่น่าจะฉลาดมาก
                                                     > > >  เด็กสาว - สามหมื่นบาทคะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - แม่เจ้าโวย
    (สุดที่จะระงับความรู้สึกได้แล้ว)
                                                     > > >  เด็กสาว - คะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม -
    ตัวนี้ต้องเล่นเน็ตเวิร์คได้แน่เลย
                                                     > > >  เด็กสาว - ไม่ใช่คะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม -
    แล้วตัวสุดท้ายนี่มีความสามารถอะไร
                                                     > > >  เด็กสาว - เอ่อ... ไม่ทราบเหมือนกันคะ
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - อ้าว
    แล้วทำไมตั้งราคาสูงกว่าสองตัวนั้นอีก
                                                     > > >  เด็กสาว - 
    หนูเองก็ไม่เคยเห็นกับตาว่านกตัวนี้ทำอะไรได้
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - . . .
                                                     > > >  เด็กสาว - ส่วนใหญ่นกตัวนี้จะอยู่เฉยๆ
    ไม่เห็นทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราว
                                                     > > >  ชายหนุ่ม - . ??. .
                                                     > > >  เด็กสาว -
    แต่หนูเห็นเจ้านกสองตัวแรกเรียกนกตัวนี้ว่า เจ้านาย
                                                     > > >
                                                     > > >  ***
    อย่าคิดมาก...ก็แค่ความจริง...เจ้านายก้อเป็นเงี้ยแหละ
  • ไรไก่

    26 สิงหาคม 2548 22:03 น. - comment id 508844

    ไม่รู้ว่าจะขำหรือเศร้าดี
    เราก็ลูกน้องกินเงินเดือน
    แต่...
  • เดาอังคัน

    27 สิงหาคม 2548 00:46 น. - comment id 508903

    ถ้าเจ้านายกับลูกน้องปรองดองกัน
    เมื่อเจ้านายเห็นใจฉันนั้นก็ยอด
    ฉันจะสู้กับเจ้านายไปตลอด
    คงจะปลอดเรื่องต่อต้านสำราญเอย
    
    แหม แต่ก็อยากได้ใบม่วงๆ เทาๆ เพิ่มเหมือนกันนานี่ แม้ไม่ได้พึ่งแป้งพอนด์ก็ตามที
  • ท่องเมฆา

    27 สิงหาคม 2548 02:27 น. - comment id 508917

    36.gif41.gif
    
    มาปรบมือให้ครับ...คิดได้ไงเนี่ย...
    อยู่จังหวัดไหนช่วยเฉลยด้วยครับ...
    
    36.gif
  • ที่รักของฉัน

    27 สิงหาคม 2548 08:26 น. - comment id 508942

    ...เอาอย่างนี้ดีไหมครับคุณกุ้งฯ...ให้คุรกุ้งเป็นเจ้านาย..ให้ผมเป็นลูกน้อง...รับรองคุรกุ้งฯจะรู้ว่าหัวโขนลูกน้องกับเจ้านาย...มันเป็นอย่างไร....เห็นเดินไปเดินมาอย่างนั้นนะครับ..ในสมองคิดแต่ว่าทำอย่างไรให้อยู่รอด...(แซวเล่นๆ)
                                       สวัสดีครับ
                                 36.gif36.gif36.gif
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    27 สิงหาคม 2548 09:37 น. - comment id 508966

    โอ๊ยๆๆๆ  ถูกใจลี่ที่สุดเลยค่ะตอนนี้  เพราะหัวบานมาหลายอาทิตย์แล้ว
    ขออนุญาตคุณกุ้ง...พิมพ์บทนี้ไปให้เจ้านายอ่านบ้างนะคะ  
    
    แล้วถ้าเห็นลี่หายไปนานๆ  
    ก็คงหมายถึง...????
    
    อย่าลืมเอาใจช่วยเค้าด้วยนะตัว....  ฮิฮิ
    ......................................................................................................
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • แก้วประเสริฐ

    27 สิงหาคม 2548 11:45 น. - comment id 509001

    36.gif  เห็นใจจังครับ เฮ้อผมพ้นเวรอันนี้แล้วครับครับ
    นึกถึงทีไรสะท้อนจนไม่ยากคิด
    ขอให้โชคดีนะครับ
    
                  16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif
  • กุ้งหนามแดง

    28 สิงหาคม 2548 14:16 น. - comment id 509308

    นกเดี่ยว..
    
    ยังไม่ต้องปรับดีกรีก็เลิกได้นา...เพื่อสุขภาพ ดื่มนิดๆ หน่อยๆ ก็พอน่ะค่ะ
    
    ................................................................
    
    คุณแอ๊บเปิ้ล
    
    อิอิ แอบเขียนตอนเจ้านายไม่อยู่ค่ะ
    
    ...............................................................
    
    คุณช่อชงโค
    
    คลายเครียดค่ะ สักนิดนึงวันสุดสัปดาห์ค่ะ
    
    ................................................................
    
    คุณ pattay
    
    อืม..น่าสนใจและน่าคิดค่ะ
    
    ...............................................................
    
    คุณไรไก่
    
    ทำตามหน้าที่เนอะ
    
    ...............................................................
    
    นายมา
    
    ขยันเข้าไว้ นายต้องเห็นแน่นอน...น่ะค่ะ
    
    ...............................................................
    
    คุณท่องเมฆา
    
    เอาเรื่องจริงมาเขียนค่ะ อิอิ
    กุ้งอยู่สมุทรปราการค่ะ..ใกล้ๆ แค่นี้เอง..
    
    ...............................................................
    
    คุณที่รักฯ
    
    เขียนเล่นบ้างค่ะ เดี๋ยวจะเครียดกันทั้งกระดานน่ะ..
    
    ................................................................
    
    คุณลี่
    
    เอาใจช่วยเสมอค่ะ..อิอิ..
    
    ................................................................
    
    เพื่อนแก้วฯ
    
    เรายังต้องทำไปอีกนานเลยแหละ..
    
    ................................................................
  • nonattis

    30 สิงหาคม 2548 13:54 น. - comment id 509858

    เปลี่ยนเป็น แป้งจอห์สันดีกว่าไหม หรือเบนเซ่ก็ได้ ไม่จำเจ    5561.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน