รู้แก่ใจ เป็นยังไง ก็ไม่รัก ไม่รู้จัก เจียมตัว หัวสมอง ยังจะเชิด ชูหน้าตา หวังหาปอง หวังจับจอง ข้างเดียว เปลี่ยวฤทัย รู้แก่ใจ เป็นอย่างไร ก็ไม่รัก สุดจะหัก ห้ามดวงจิต คิดไฉน ได้แต่มอง ฝันละเมอ เพ้อไปไกล แต่หัวใจ ให้เขาไป ไมรู้ตัว หลังจากนี้ จะไม่จำ กล้ำรู้สึก จะไม่นึก ถึงตัวเขา เราปวดหัว คงจะทำ ได้แค่นี้ แค่เจียมตัว อย่าไปมัว จมรักเขา อยู่ฝ่ายเดียว
นายหมึกซึม 24 ส.ค. 2548 17:50 น. - ID 80193 
2774
8
0
24 สิงหาคม 2548 20:09 น. - comment id 508158
ครับ.....บางทีผมก็คิดเหมือนกันนะครับ ความเจียมตัวทำให้เป็นคนที่น่ารัก ผมคนหนึ่งหละที่เจียมตัว
25 สิงหาคม 2548 09:02 น. - comment id 508268
รู้แก่ใจจะอย่างไรเขาไม่รัก ผูกสมัครชิดใกล้แม้ให้เขา รู้แก่ใจอย่างไรไม่มีเงา เพราะตัวเขามิเฝ้าหลงเอาใจกลอนน่ารักดีค่ะ
25 สิงหาคม 2548 09:08 น. - comment id 508274
คนเจียมตัวก็ได้แต่เจียมใจ อะไรต่อไป จำไม่ได้แล้วอิอิ
28 สิงหาคม 2548 18:28 น. - comment id 509349
เจียมตัว ไม่เจียมใจค่ะ
16 กันยายน 2548 08:34 น. - comment id 515763
สวัสดีครับ คุณกันเอง ใช่ครับบาง...ครับเราก็อาจต้องเจียมตัว เพื่ออะไรก็ไม่รู้เนอะครับ ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
16 กันยายน 2548 08:36 น. - comment id 515765
สวัสดีครับคุณผู้หญิงไร้เงา ขอลคุณที่แวะมาอ่านครับ
16 กันยายน 2548 08:37 น. - comment id 515766
สวัสดีครับ BongNothMaRu ร้องมาเป็นเพลงก็ได้ครับ ไม่ต้องเกรงใจ ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
16 กันยายน 2548 08:38 น. - comment id 515767
สวัสดีครับ น้ำแข็งไส ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
