หน้าส่วนตัว
ไม่รู้ทำไม .. ต้องร้องไห้
ไม่รู้ทำไม .. ต้องอ่อนล้า อ่อนไหว
ไม่รู้ทำไม .. ต้องกอดเข้าร้องไห้คนเดียว ทำไม?
ก็แค่ไม่มีเธออยู่ข้าง-ข้างกาย .. เหมือนอย่างทุกที
ก็คงจะรู้สึก .. โดดเดี่ยวและอ้างว้าง
ฉันต้องปรับตัวกับความว่างเปล่ารอบข้าง .. ตรงนี้
คงอีกนานกว่าฉันจะคุ้นเคยกับความเหงา .. ที่มี
น้ำตาคงไหลรินอย่างนี้ .. ไปอีกนาน
น้ำแข็งไส 24 ส.ค. 2548 08:58 น. - ID 80176 
867
2
0
24 สิงหาคม 2548 10:21 น. - comment id 507962
ร้องไห้ให้พอนะคะ แล้วบอกกับตัวเองว่าต้องอยู่ให้ได้ เริ่มต้นใหม่ เปิดใจไปพบสิ่งใหม่ และทำให้ดีที่สุด ไม่เป็นไรนะคะ พี่เปิ้ลเป็นกำลังใจให้คะ
24 สิงหาคม 2548 13:30 น. - comment id 508068
ไม่รู้ทำไมต้องเสียใจ ยามเธอห่างไกลไปจากฉัน ทั้งที่ก่อนหน้าเราไม่เคยมีกัน ตัวของฉันก็ยังอยู่ได้ดี แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยวเหงา ระลึกถึงคำว่าเราไม่อยากให้ผันหนี เริ่มกันใหม่ได้ไหมคนแสนดี อยากให้กลับมาอยู่ตรงที่มีคำว่าเรากลอนน่ารักดีค่ะ
25 สิงหาคม 2548 10:24 น. - comment id 508301
รู้นะ ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ยังไม่ยอมทำใจจนบัดนี้ นั่งร้องให้กอดเข่ากันตัวเองมาเกือบปี ไม่ใช่เธอคนเดียวที่เป็นแบบนี้ เราก็เหมือนกัน สิ่งที่ควรทำคือต้องทำใจ ร้องให้ไปเท่าไรเราท่านั้นที่เจ็บไป ฝ่ายเดียว
25 สิงหาคม 2548 17:53 น. - comment id 508443
ซึ้งมากเลย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
