อยากจะหนีทิ้งร่างลาจากโลก มีแต่โศกเศร้าใจมาล้นเหลือ มากมายกองโถมทับมาเป็นเบือ กัดก้อนเกลือกลืนน้ำตาเป็นอาจิณ มนุษย์เจ้าที่เรียกตัวว่ามนุษย์ ยังกับหลุดนรกมาออกหากิน เยียดย่ำจมล้มขยีให้จมดิน มนุษย์จินต์สิ้นชาติเป็นอะไร
22 สิงหาคม 2548 16:28 น. - comment id 507153
อย่าเพิ่งเบื่อหน่ายโลกอย่าโศกเศร้า เรายังเป็นเพื่อนเจ้าเสมอหนา ยิ่งกว่านั้นหากจันทร์ดับหรือลับลา พรุ่งนี้มายังพบเจอเสมอเลย จึงขออย่าโศกเศร้าเจ้าสหาย อาจลำบากยากมากมายให้เฉลย แต่สักวันคงหลุดพ้นความจนเคย แล้วเสบยได้สบายทั้งกายใจ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว อย่าคิดมากนะค่ะ ทุกคนมีปัญหา ทุกคนแก้ได้เสมอ ถ้าต้องการจะแก้ เชื่อซิค่ะ
22 สิงหาคม 2548 17:03 น. - comment id 507185
เคยร่ำๆเบื่อๆ อยู่เหมือนกันค่ะ เป็นๆหายๆ อิอิ
22 สิงหาคม 2548 17:48 น. - comment id 507232
เคยคิดเบื่อจนเหลือทน แต่ก็ทน... อย่าเบื่อเลยค่ะ โลกนี้ยังมีสิ่งที่ดีและสดใส อีกตั้งเยอะแยะ เราเองยังค้นหาและจะได้เจออีกตั้งมากมาย...
22 สิงหาคม 2548 21:43 น. - comment id 507353
แวะมาอ่าน และมาเป็นกำลังใจให้นะ อย่าคิดมากคะ
5 กรกฎาคม 2549 13:49 น. - comment id 588737
ไม่เป็นไรน่ะ พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว