ไรไก่

21 สิงหาคม 2548 21:29 น. - comment id 506780

ขอแค่ได้รักรักเธอก็สุขยิ่งนัก
ขอแค่ได้พบพักตร์ยามโหยหา
ขอแค่ฉันได้อยู่เพียงหางตา
และขอมาอยู่แค่ขอบใจเธอ

ความรักยากเกินอธิบาย
ความรักยากเกินจะเข้าใจ
ความรักยากที่จะหาได้ง่ายๆ
ความรักยากพอๆกับรถไฟสายมรณะ

ร้อยฝัน

21 สิงหาคม 2548 21:31 น. - comment id 506781

โดนใจ  งามจริงพี่ปราย 

กีกี้

21 สิงหาคม 2548 21:35 น. - comment id 506786

.. หลายคนเอาชีวิตเข้าแลก .. 
.. มรณะ .. ก็จะเดิน ..

.. แต่บางคน .. .. ใช้ชีวิตคนอื่นแลก .. 
อิอิอิ .. ดีเหมือนกันนะคะ .. ..
ฝันดีนะคะพี่ปราย ..

คุณชายเฉิ่ม

21 สิงหาคม 2548 21:54 น. - comment id 506792

เพียงเห็นรูปนวลอนงค์ก็หลงรัก
กามเทพแผลงศรปักหัวใจฉัน
โฉมพิลาสเกินคำจะรำพัน
ขอนั่งฝันนอนฝันถึงกัลยา

แม้ชายตาเหลียวมองเพียงน้อยนิด
ฉันขอสิทธ์เศษเสี้ยวเสน่หา
เหมือนอิเหนาหมายปองบุษบา
ตราบดินฟ้าไม่เลือนเป็นเพื่อนใจ

อิ อิ ได้โอกาส มาปลอบนางฟ้าสักหน่อย ยื่นใบสมัครพร้อม.. ว่าแต่ปลอดภัยแน่นา..ใครหนอมาทำคนสวยให้เศร้า
เฮ้อ.เหงามาสองคืนแล้ว ลับฝีปาก มาจีบสาวดีกว่า อิ อิ............................

SonyaBeauty

21 สิงหาคม 2548 22:08 น. - comment id 506795

แฮะแฮ่ม กระแอมไอ แคก แคก แคก
เดี๋ยวหนูร้องเพลงให้พี่ปรายฟังนะคะ
1 2 3 อาโหลวว เทส เทส เทส 

 \" ..  หลงรักคนมีเจ้าของ แอบมองอยู่
ทู้กกก วันไปหลงรักแฟนชาวบ้าน...เค้า
ไม่รู้ตัว... เธอน่ารักกก ถู้กกใจน๊ากก ไม่
เป็นอย่าง งี้...ฮี.... \" อะแค่ก แคกๆๆๆ

หนูร้องเพราะป่าวคะพี่ปราย??  

ท่องเมฆา

21 สิงหาคม 2548 22:18 น. - comment id 506801

ขอแอบรัก ซ่อนเร้น คอยเป็นห่วง
แม้นผลพวง ต่อมา น้ำตาไหล
รักที่ฝัน นั้นอยู่ กับผู้ใด
ขอเสี้ยวใจ เหลือบแล  ฉัน..แค่รักเธอ

แม้ต้องแอบซ่อนเร้น..คอยเป็นห่วง
รักอาจลวงให้ฝันใฝ่..ในใจเสมอ
เสี้ยวที่ฝ้นปันเพียงรัก..ฉันรักเธอ
ใจมันเพ้อว่ามีใคร..ใครคอยรอ

แม้จะเป็น..ความรัก..สายมรณะ
ฉันก็จะ..มุ่งมั่นไป..สุดสายหนอ
รักเพื่อรัก..รักที่รัก..รักให้พอ
รักแล้วรอ..ไม่แย่งรัก..ไปจากใคร

มาให้กำลังใจ....พี่กอกก

tiki

21 สิงหาคม 2548 22:38 น. - comment id 506813

ยังไม่เข็ดอีกหรือเพื่อน อิอิ
แวะมาแซวจ้า

ภูตะวัน

21 สิงหาคม 2548 23:11 น. - comment id 506831

รูปสวย...
อิอิ..

แต่งาน...เศร้า..
ขมขื่น...

ขัดกันน่ะพี่...

แฮ่ ๆ..แอบมานั่งอมยิ้ม..

ร้องเพลง..

สุขกันเถอะเรา...
เศร้าไปทำไม...

เน้อพี่เน้อ...

ธรรมาภิวัฏ

21 สิงหาคม 2548 23:16 น. - comment id 506835

เพื่อนร่วมโศก..

พลทหาร

22 สิงหาคม 2548 00:44 น. - comment id 506878

ยอมรับว่า ... ตั้งใจมาอ่าน จ้า...

มาดามมด

22 สิงหาคม 2548 01:13 น. - comment id 506879

....คนแล้ว  คนเล่า  เดินผ่าน
ไม่อยากเป็นคนเคยมีประสมการณ์เร่องความรัก
แต่อยากเป็นคนรักที่ถูกรัก
รอเวลา  ได้รัก  จริง ๆ ซะที

แมงกุ๊ดจี่

22 สิงหาคม 2548 09:06 น. - comment id 506910

ทางเดินอาจอันตรายหมายถึงชีวิต
แต่ลิขิตทุกอย่างมิได้ดังใจหมาย
ถึงแม้อนาคตข้างหน้าคือความตาย
ขอย่างกรายไปตามทางความรัก.

สวัสดีค่ะ  พี่ปราย....

รักษาสุขภาพด้วยค่ะ....ฝนตกทุกวันเลย..

กัลลดาค่ะ...

22 สิงหาคม 2548 09:14 น. - comment id 506914

อยากเป็นดอกลีลาวดีดอกนั้นจัง...อิอิ..

คิดถึงนะค่ะพี่ปรายคนดี...

ปายแระค่า..งานตรึมเลยยยยยยยย

เพียงพลิ้ว

22 สิงหาคม 2548 09:28 น. - comment id 506921

สวัสดีค่ะพี่ปราย นางฟ้าคนสวย

กานต์เคยเลือกแล้วทางเดินสายนี้
มีแต่เจ็บกับเจ็บนะคะ เพราะว่าไม่ได้ใจดีอย่างพี่สาวที่ขอเพียงได้รัก
กานต์ไม่รู้สิคะพี่นางฟ้า อยากให้เขารักตัวเองด้วย 
เฮ้อ คงเห็นแก่ตัวมากไปน่ะค่ะ อิอิ
เอาเป็นว่าเมื่อไรถึงวิวาห์ริมหาด
รับรองว่ากานต์คนนี้จะกลับสดใส สดชื่น
เหมือนหมูน้อยคนเก่าของพี่ๆนะคะ
ตอนนี้กำลังลดหุ่นเพื่องานนี้ด้วยนะคะ
แต่ว่าตอนนี้กานต์ไม่ร้องไห้แล้วนะคะ อิอิ

ดาราจักร..

22 สิงหาคม 2548 09:39 น. - comment id 506930

กลอนสวยมากนะครับ

  มาเป็นกำลังใจให้รักซ่อนเร้น นั้นเป็นจริง...

บินเดี่ยวหมื่นลี้

22 สิงหาคม 2548 10:01 น. - comment id 506942

น่ากลัวแฮะ...อิอิ..ทางสายนี้...

ทำ มะ ชาด

22 สิงหาคม 2548 10:12 น. - comment id 506948

- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -

........... ความรัก.. สายมรณะ 

      พี่ปรายค่ะ  ขอร่วมเดินทางทริปนี้ด้วยคนนะ พี่ปรายจะได้ไม่เหงา....ไงดีป่ะ  พี่ปรายเข้มแข็งนะ อดทนมาก ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เรายังมี....เรานะ.... พี่สาวที่แสนดี....รักพี่ปรายนะ คิดถึงด้วย เจอกันเมื่อไหร่ขอหอมแก้มเหมือนเดิม....ไม่รู้ได้คิวที่เท่าไหร่ รู้แต่ว่าคิวแรกอะ.....ตัวจริง เสียงจริงจองไปแล้ว......  คิดถึงพี่ปรายมาก.... นะ
- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -- ๏ -

ขอโทษครับ...ผมเมา

22 สิงหาคม 2548 10:24 น. - comment id 506957

หลายคนบอกว่า เส้นทางแห่งรักเป็นสิ่งสวยงาม มีรักแล้วมีความสุข 

แต่อีกทางหนึ่ง ที่ใดมีรักที่นั่นมี ทุกข์  

มันก็อยู่ที่ตัวเราเอง ว่าจะเลือกเดินทางเส้นไหน  

สุขที่ได้รัก  หรือ ทุกข์ที่มีรัก  มันขึ้นอยู่กับใจของเราเองนี่แหละ  
ลองทำใจให้มีความสุขกับการที่ได้รักดูสิ  
รักที่ไม่หวังครอบครอง  
รักเพราะใจอยากจะรัก  .............

พระจันทร์เศร้าฯ

22 สิงหาคม 2548 10:59 น. - comment id 506976

รูปนี้สวยดีค่ะ 
แน่ใจนะว่า เป็นส่วนเกินน่ะ
นายเมามันเคยบอกว่า อย่าคิดเรื่องเป็นส่วนเกิน ให้คิดซะว่าเป็นส่วนเติมเต็มน่ะ
จะรู้สึกดีขึ้นนะคะ
วาทะคนขี้เมาน่ะ work นะคุณปราย
เราก็เห็นด้วยนะ

idaho

22 สิงหาคม 2548 12:35 น. - comment id 507014

จะเดินทางนี้  ไม่ต้องไปถึงกาญจนบุรีใช่ไหมพี่ปราย
แค่ไปอยู่ใกล้ๆพี่ปรายเอง  รักสายมรณะ
ทางรถไฟสายมาณะ  เลือกอย่างแรกละกัน 

sodasasa

22 สิงหาคม 2548 12:39 น. - comment id 507018

เห็นชื่อ ค่อนข้างน่ากลัวนะคะ แต่พออ่านแล้ว สัมผัสได้ถึงความสวยงาม แต่ ซ่อนความเจ็บปวดไว้ในความสวยงามนั่นอย่างหนักหนาสาหัสเลยคะ ถ่ายทอดงานออกมาได้ดีมากเลยนะคะ

เรนเอง..

22 สิงหาคม 2548 13:00 น. - comment id 507028

อันนี้เรนโพส.. ที่บ้านพี่ทิกินะคะ....
และเรน .. ก็นำมาให้พี่ปรายอ่าน ..

  เป็นความรู้สึก..ของเรน .. ที่เขียนขึ้นในทันที.. ที่ได้อ่าน..  กระทู้..ของพี่ทิกิ ..

ความคิดเห็นที่ 14 : หมายเลข 510260  
ครั้งนั้น..เรนก็เคยถูกมอง ..ว่าเป็นเด็กร้ายกาจ ..ชอบสร้างเรื่อง   และถูกกล่าวหา ..ว่าเป็นเด็กเจ้าเล่ห์ 
การที่พี่ชาย ออกมาปกป้องเรน..   เค้าบอกว่า เรนเขียนเอง.. ตอบเอง..    ตอนนั้น เรนยอมรับนะคะ ..ว่า เสียใจมากมาย กับการที่ถูกมองแบบนั้น..
  ก็เพราะเรนไม่เข้าใจนะดิคะ ว่า เรนจะทำเพื่อ.. เหตุผลใด..
เรนคงไม่ต้องการที่จะทำแบบนั้น เพียงเพื่อแลก ..ที่จะให้ใครๆ..สนใจเรน .. เพราะนั้น ไม่ใช่เหตุผลที่เรนเข้ามาที่นี่ ..
  ที่บ้านหากไม่มีใครสนใจ ..   เรนก็จะหลบไปร้องไห้ ..    เรนเป็นแบบนั้นจริงๆ ..
และเรน ก็ไม่ใช่เด็กเจ้าเล่ห์ .. ด้วยดิคะ..

  เสียใจ..  มากมาย 
มีเพียงพี่ชาย ที่เข้าใจ และตัวเรนเองที่รู้..   เรนจะไม่ทำเรื่องที่น่าละอาย แบบนั้นเด็ดขาด..

พี่ชายบอกเรนว่า เมื่อเรนนิ่ง ทุกอย่างก็จบ ..  เค้าคนนั้นก็จะไม่รุกรานเรนอีก .. 
และเรนเก๊าะเชื่อในตัวพี่ชาย..
พี่ชายรู้  ..  และพี่บอกเรน   ..เรนไม่ใช่ ..เด็กเจ้าเล่ห์..    
     
  
     เรนเชื่อ..ในตัวพี่ปรายนะคะ..  และเรนก็ขอเป็นกำลังใจ ให้กับพี่ปราย .. ..

  สิ่งที่เรนอยากจะขอร้อง ..กับใครคนนั้น..
สิ่งที่คุณทำ หรือสิ่งที่คุณสื่อ ..  เรนไม่อยากใหคุณทำแบบนั้น ..  ที่นี่บ้านไทโพเอ็ม..  มีเด็กๆมากมายที่คลิกเข้ามาอ่าน..
   
    เรนว่าเด็กๆเหล่านั้น อาจมีคำถามมากมาย ..  ในสิ่งที่ได้เห็น และสัมผัส.. 
มัยร่า? ..  ทุกๆพื้นที่ ที่เด็กๆพบและเจอ..
จะต้องเป็นแบบเดียวกัน .. เช่นนั้นหรือ? ..  โลกที่มีแต่ ความรุนแรง.. เห็นแก่ตัว และวุ่นวาย..  
   
     เรนอยากให้ที่นี่ เป็นความแตกต่าง .. ที่มีการเริ่มต้น..
ด้วยจิตสำนึก.. ที่ดีงาม .. 
  เป็นโลกที่อ่อนโยน ..  และมีความจริงใจ ..  ที่ผู้มอบ..เต็มใจให้ .. และเต็มใจที่จะสอนให้เด็กๆ.. อยากที่จะ เรียนรู้..  
โลกที่ผู้ใหญ่ ต้องเปลี่ยนแปลง และร่วมมือกัน ..  
  กล้าที่จะเริ่ม..  สร้างความรู้สึกดีๆ ร่วมกัน..  


  เรนไม่ได้หวังให้สังคมที่นี่.. เป็นไปตามจินตนาการของเรน ..หรอกนะคะ ..

  แค่เพียง ..  อยากให้เด็กๆ มีความรู้สึก รัก ..  ในการอ่าน ..  และมีสถานที่ที่เค้า ได้แสดงออก และได้ระบาย ..
กล้าที่จะเขียน ..กล้าที่จะแสดงความคิดเห็น.. เพื่อปกปิด ความกลัวของตนเอง.. 

   บางทีเด็กๆ ก็ต้องการเวที..ที่ไม่ต้องเปิดตัวเอง.. เพื่อที่จะได้ระบายและฝึก การเรียนรู้ .. 
และที่แห่งนั้น เรนหวังเพียง ให้มีผู้ใหญ่เมตตา.. พร้อมที่จะเปลี่ยนแปลง ตัวเอง ..จากสังคมภายนอก ที่ต่าง..ก็มุ่งหวังผลประโยชน์.. และเห็นแก่ตัว ..
  
       เรนว่า .. เด็กๆ.. เก๊าะมีสิทธิ์ที่จะหาโลกส่วนตัว.. ที่เค้าต้องการ  มิใช่หรือ ..? 

     หวังเพียง ให้สังคมเล็กๆ ที่นี่ ..  เปิดโอกาส ..  ให้เด็กๆ ได้เข้ามา .. เรียนรู้ ..  และผ่อนคลาย ..  
ไม่ใช่เข้ามาพบกับข้อความ .. ที่หยาบคาย และไม่เหมาะสม.. เพียงแค่การเริ่มต้น .. ก็อาจทำให้เด็กๆเบื่อ..  

    เรนอยากให้ ..  ที่นี่ เป็น ..ความอ่อนโยน ..  ท่ามกลางความรุนแรง ..  ที่เด็กๆสับสน ..
ในสื่อและสิ่งที่เด็กพบ ..  ความรุนแรงได้ทุกวัน..
     
   เรน.. ขอโทษพี่ทิกินะคะ ..
  และเรน..  ก็อยากให้ .. ใครคนนั้นได้..รับรู้ ..
ความรู้สึก... ของเด็กคนหนึ่ง .. 
   แค่เพียง...  เรนอยากสื่อ..  ให้ผู้ใหญ่คนนั้นรู้ .. เท่านั้น ..

    ..เรนยังคง..  ยืนยัน .. และเชื่อมั่นในสิ่งที่พี่ปราย..  จะทำ ..
     เรน ..  เป็นกำลังใจ ..  ให้พี่ปรายนะคะ..
.. 
เรนเอง.. 22 ส.ค. 48 - 12:53  
     ..

ดอกข้าว

22 สิงหาคม 2548 13:45 น. - comment id 507062

..

เจอเด็กหญิงเจ้าเล่ห์คนนั้นอีกแล้ว..

ลำน้ำน่าน

22 สิงหาคม 2548 13:50 น. - comment id 507069

เป็นกำลังใจให้มรสุมร้ายผ่านไปไวๆนะครับ
เ

พุด

22 สิงหาคม 2548 14:31 น. - comment id 507096

ลืมและเมตตาต่อกันค่ะคือยารักษาใจ
อย่างดีที่สุด
ภาวนาให้ทุกอย่างจากร้ายกลายเป็นดี
นะคะ

ด้วยรักห่วงใย

พี่ดอกแก้ว

22 สิงหาคม 2548 16:48 น. - comment id 507180

รักต้องห้ามถามใจอยู่หลายหน
ความสับสนชั่วดีที่สลับ
รักคนมีเจ้าของอยู่ลับลับ
ไม่คิดจับจองเขาเพราะเข้าใจ

ได้แต่เก็บไปฝันเท่านั้นสิทธิ์
สะสมพิษรักมากยากแก้ไข
ชื่นเพียงนิดฤทธิ์ช้ำฉ่ำฤทัย
แต่ก็ยังเต็มใจจะขาดทุน

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะน้องปราย

กุ้งหนามแดง

22 สิงหาคม 2548 17:00 น. - comment id 507184

พี่ปราย..

หลายวันแล้วไม่ได้เข้ามาทักทาย กุ้งขอให้พี่ปรายเข้มแข็ง และรักษาสุขภาพด้วยค่ะ อะไรที่มันเลวร้าย เดี๋ยวมันก็ผ่านพ้นไปค่ะ  

เป็นกำลังใจให้ค่ะ..พี่ปราย..

หนูกุ้งฯ

ปล..เอ่อ..เลยไม่ได้แซวเรื่องกลอนเลย..ผลลัพธ์ของความรักเป็นอย่างไร ก็อยู่ที่เราเลือกค่ะ แต่บทนี้เศร้าค่ะ..

คนเมืองลิง

22 สิงหาคม 2548 17:47 น. - comment id 507230

รู้ว่าสายมรณะ ยังคิดจะเดินเข้าไปหาอีกเหรอคะพี่ปรายเจ้าขา

วันนี้ไม่มีอารมณ์กลอนค่ะ งานยุ่ง ธุระแยะ ชีพจรลงเท้าค่ะ  สงสารน้องบ้างไหมพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรกจังเลยช่วงนี้มีแต่เรื่องเสียตังค์ แงๆๆ

ต้องเตรียมตัวขึ้นศาลค่ะพี่ปราย 

บายค่ะ....

namsai

22 สิงหาคม 2548 18:03 น. - comment id 507242

กอกก

22 สิงหาคม 2548 18:55 น. - comment id 507272

   สวัสดีค่ะน้องไรไก่...

ทางรถไฟสายมรณะเมื่อครั้งนั้น คร่าชีวิตผู้คนไปมากมาย...
การกระทำอันโหดร้ายจากทหารญี่ปุ่น ต่อทหารพันธมิตร นั่นคือเพราะคือสงคราม...
ผลพวงที่เหลือให้เห็นอยู่อย่างเด่นชัดคือ สุสานทหารพันธมิตรที่ตัวจังหวัดกาญจนบุรี...
และ..ทางรถไฟสายมรณะ ในปัจจุบัน...

แต่ความรักสายมรณะแห่งนี้..สิ่งที่เหลืออยู่ คือความรัก น้ำตา และความภูมิใจ...
อยากให้ทุกๆ คน พยายามรักษาความรักที่มีอยู่ให้อย่างดีที่สุด    เพราะคุณๆ โชคดีกว่าคนอื่นมากนัก...

พี่ยากเสนออีกมุมหนึ่งของชีวิตเท่านั้น...
หากปวดหัวก็บอกนะคะ จะส่งยาพร้อมน้ำมาให้...( มีแซวด้วยวุ๊ย )
อ้อ..แถมยิ้มมาให้ด้วยค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้องอ้อย...

โดนใจอ้อยอีกแล้ว...
ตอกย้ำอีกสักครั้งค่ะ ให้มันชาชิน...
หากอยากจะร้องไห้ก็ร้องเถิด แต่เมื่อหยุดร้องแล้ว ต้องหยุดคร่ำครวญ...
สะบัดหน้าแรงๆ 2 ครั้ง สูดหายใจให้ลึก พร้อมบอกกับตัวเองว่า ให้ก้าวเดินต่อไปข้างหน้า...
พี่เป็นกำลังให้อ้อยเสมอนะ...
อกพี่พร้อมให้ป้ายน้ำมูกค่ะ อิ้ อิ้...



   สวัสดีค่ะน้องกี้...

คนเราเลือกที่จะทำดีและไม่ดีได้จ้ะ...
หากคนมีสติ เขาก็จะหลีกเลี่ยง...
พี่ว่าความรัก..ก็มิใช่ต้องจบลงด้วยการได้ครอบครองเสมอไปหรอกนะ...
ถึงว่าสิ...ทุกวันนี้จึงอยู่คนเดียว สบาย สบาย อิ้ อิ้...
แอบหมักผม พอกหน้า ก็มิมีใครมาเห็น...
กี้..นอนดึกน่าดูนะ...ว่างๆ จะย่องมาจ๊ะเอ๋กันอีกนะ บาย...



   สวัสดีค่ะคุณชายเฉิ่ม...

โห..มามุขนี้  นางฟ้ารับมุขไม่ถูกเลยจ้ะ...

อย่าเห็นฉันแค่ลั่นทมที่ตรมหมอง
จึงคิดปองเกี้ยวพาเวลาเหงา
ขอเพียงฉันเป็นเพื่อนแต่เหมือนเงา
ทุกค่ำเช้าให้ห่วงหาอนาทร..***

วรรคสุดท้ายนี่คุณต้องเป็นคนห่วงมานะ เพราะเราเป็นหญิงไง....
ความจริงคุณเป็นคนเขียนกลอนได้งามๆ นะ...
พระสังข์ซ่อนองค์หรือเปล่าคะนี่...
ขอบคุณค่ะ...



   สวัสดีค่ะคุณนู๋ซอนย่า...

โอ!  พระเจ้า  เจ้าร้องเพลงได้ยอดเยี่ยมมากๆ...
มารับพวงมาลัยติดแบ้งค์ม่วงหน่อยเร๊ววว..วว.ว...
พี่ว่าน้องซอนย่าต้องทั้ง dance ,drink และ sing a song เก่งแน่ๆ เชียว...ว๊าว..ปลื้มจัง
ส่วนพี่ถนัดแค่ cry ขี้มูกโป่ง เท่านั้น...บาย จ้ะ...



   สวัสดีค่ะน้องท่องเมฆา...

หวังให้ถึงสุดสายปลายทางรัก
แม้นต้องจักหม่นหมองเพื่อครองฝัน
ความรักสาย มรณะ  ถึงทางตัน
ที่แพ้นั้น เพียงคำคุ้น คือ *คุณธรรม*

คนเราบางครั้งไม่สามารถทำอะไรที่ตามใจเราได้เพียงฝ่ายเดียวหรอก...
การตามใจตนเองโดยไร้ขอบเขต เป็นสิ่งที่ควรกำจัดทิ้งไป...
ยินดีได้รู้จักคุณท่องเมฆา นะคะ...
ขอบคุณค่ะ...



   สวัสดีค่ะคุณคุณทิกิขา...

วันนี้ยังมิได้กินอะไรที่แซบๆ เลย  เพราะกลัวเข็ดฟันเจ้าค่ะ...
แต่ช่วงนี้ดูแลสุขภาพดีอยู่..แข็งแรงเสมอทั้งใจและกาย...
คุณทิกิก็ดูแลตัวเองด้วยนะคะ...  
เมื่อเช้าหนอนผีเสื้อระบาดที่ต่างประเทศ ดู ที วี แล้วขนลุกจัง...
ขอบคุณค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้องภูจ๋า...

นั่นแน่...ไม่รู้ใจพี่สาวคนนี้เลยหรือ...
รู้ไหมว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในรูปนี้...
หน้าของคนสวยที่กำลังยิ้มอยู่ไง เจ้าเล่ห์จะตายไปนะ รู้ไหม...
ระวังให้ดีด้วยล่ะ หากพบหน้าอาจมีกัด...
อยากกัดน้องภูจัง ประมาณว่ามันเขี้ยวแทนใครคนหนึ่ง อิ้ อิ้...



   สวัสดีค่ะคุณธรรมาภิวัฏ...

ชีวิตคนมีทุกอารมณ์ผสมผสานกันแบบกลมเกลียวบ้าง และไม่กลมเกลียวบ้าง...
ยามมีสุขเวลาก็ช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว...
แต่ยามทุกข์ แล้วทุกข์อีก ไม่รู้จักจบจักสิ้น เหมือนโลกหยุดหมุน  นี่แหละที่พี่ว่าไม่กลมเกลียว...
พี่เขียนงานสุขมาแล้วช่วงหนึ่ง ขอทุกข์มาสลับๆ บ้าง จะได้เหมือนชีวิตคนธรรมดาหน่อยนะ...

เดี๋ยวใครๆ จะว่าพี่ทุกข์ไม่เป็น อิ้ อิ้...
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ...



   สวัสดีค่ะคุณพลทหาร...

ยืนยันว่าตั้งใจตอบเช่นกันค่ะ อิ้ อิ้...
พี่อ่านงานของคุณเหมือนกันนะ แต่เวลาที่จำกัด จึงมิได้ลงลายมือชื่อไว้เป็นหลักฐานเลย...
เป็นไงคะ ตอบยาวดีไหม...

เอาแบบสั้นๆ ก็ได้  พี่ก็จะบอกว่า ยินดีที่รู้จักค่ะ...
เตรียมกาแฟดำไว้ได้เลย...ต้องไปเยี่ยมบ้านคุณแน่นอน...
ขอบคุณค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้องมาดามมด...

*แต่อยากเป็นคนรักที่ถูกรัก*...
ดีจังนะคะสำหรับประโยคนี้...
พี่ขอให้น้องสมหวังในเรื่องรักนะคะ...
ขอบคุณค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้องมะกรูด...

ด้วยใจที่มุ่งมั่น...
ขอน้องได้พบความรักที่มั่นคง เพี๊ยง!
เช่นกันค่ะ...ดูแลตัวเองให้ดีด้วย เรื่องอาหาร และการนอนหลับให้เพียงพอ...
ขอบคุณค่ะสำหรับความห่วงใยอันงดงาม...



   สวัสดีค่ะน้องดา...

ดอกลั่นทม ( ชอบเรียกชื่อนี้มากกว่า)...เป็นดอกไม้ที่มีเสน่ห์ในตัวเองนะคะ...
มีความหอมเฉพาะกลิ่น เฉพาะสายพันธ์...
พี่ชอบที่จะเก็บดอกลั่นทมมาดมดอม แล้วก็เก็บไปเรื่อย..จนสองมือหอบไม่หมด...
แล้วจึงหงายหมวกที่ใส่มาใส่ดอกลั่นทมเพิ่ม... 
เมื่อกลับมาถึงห้องพักก็วางไปทั่วห้อง เสียดายนะ ไม่ทันข้ามคืนมันก็เหี่ยวเสียก่อน...

แต่ดอกลั่นทมใดจะหอมเท่าใจงามๆ ของคนน่ารักๆ แถวนี้ได้หนอ..
ใครเอ่ย ติ๊ก ต้อก ติ๊ก ต้อก....
คิดถึงน้องดาจ้า..



   สวัสดีค่ะหมูน้อยเอวกลม...

กานต์จ๋า...ชีวิตหากไม่รู้จักคำว่า ทุกข์ แล้วใยเจ้าจะรู้จักคำว่า สุข...
ทุกครั้งที่ชีวิตรู้สึกเหมือนมีความทุกข์ เราก็คิดว่าเขาส่งแบบทดสอบจิตใจมาให้เราลองประมวลความสามารถของตัวเราจ้ะ..
หากรู้สึกว่าเสียใจ พี่ก็จะบอกว่าร้องไห้ออกมาเถิด เพราะไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน...
แต่หากกำลังจะโกรธ แล้วใช้อารมณ์ พี่ก็จะบอกว่าให้ใจเย็นๆ. เพราะอาจมีใครเสียหายจากการแสดงออกซึ่งการโกรธของเรา...

และเมื่อทุกอย่างมันผ่านไปด้วยตัวของมันเองหรืออะไรก็ตามที เมื่อหันมามองอีกที บางทีเราก็ขำ...
วันนั้นบ้าร้องไห้ บ้าโมโหจนหน้าย่นไปได้อย่างไร..
พี่จึงบอกว่าเวลาจะมองอะไร ขอให้เราอยู่ในมุมสูง แล้วมองลงมา...
เราจะเห็นการเคลื่อนไหวของผู้คน ของรถยนต์ เราจึงเหมือนรู้ถึงทิศทางของปัญหานั้น...

เหนื่อยนักก็พักก่อนนะ  *กระท่อมชายเล* ของพี่ยินดีต้อนรับ...

อ้อ ! ให้เวลาลดหุ่นอีกถึงเดือนพฤศจิกายนนี้ จ้ะ...
คืนเพ็ญเดือนสิบสอง พบกันแน่ที่ ...

เลิกเศร้านะจ้ะคนดี ..บาย...



   สวัสดีค่ะคุณดาราจักร...

พี่ก็ยิ้มค่ะเวลามีใครมาชมว่ากลอนสวย...
ปลื้มไปตามประสาคนหัดเขียนกลอน...
ความจริงงานชิ้นนี้เขียนให้น้องสาวคนหนึ่งค่ะ...
บางคนก็เลือกได้ แต่บางคนก็เลือกไม่ได้นะคะสำหรับความรัก...
เป็นกำลังใจซึ่งกันและกันเสมอกับน้องคนนั้น...
ขอบคุณมากค่ะ...



   สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยว...

ชีวิตคนเรา บางทีก็ไม่มีทางเลือกเหมือนกันนะคะ จึงต้องเศร้า...
อย่ากลัวที่จะเผชิญกับความจริง แม้นจะหวาดหวั่นไปบ้างก็ตาม...
พี่ขอให้คุณพบแต่ความสุขนะคะ...
ขอบคุณค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้องไก่ กุ๊ก กุ๊ก..

อยากให้ความรักสายมรณะนี้ ตั๋วเต็มสักที...
ไม่อยากให้ใครต้องมาร่วมขบวนด้วยเลยสักนิดเดียว...
ไม่รับค่ะ ไม่รับ อิ้ อิ้...

เจอหน้าก็มีแต่จะหอมแก้ม จะหอมแก้ม...ช้ำหมดแล้ว อิ้ อิ้...

ต้องจับไม่สั้นไม้ยาวกับน้องภู  ส่วนตัวจริงเสียงจริง  กำลังมองหาอยู่ มิต้องห่วง ปลอดภัยไร้กังวล...
นับวันถอยหลังแล้วที่จะพบกันวันอาทิตย์...
คิดถึงที่สุด...



   สวัสดีค่ะอ้ายเมา...

o.k. นะ ชื่อนี้ลงตัวเสียที...
อ้ายเชื่อบ่ ว่าพี่ปรายอ่านคอมเม้นท์ของอ้ายตั้งหลายรอบ ขยี้ตาก็ตั้งหลายครั้ง...
หาคำว่าเหล้า สุรา ให้คอมเม้นท์วันนี้ของอ้ายไม่พบเลย เกิดอะไรขึ้น....

หรือว่าเป็นอ้ายเมาตัวปลอมมาคอม์เม้นท์พี่ปรายจ้ะ...
แถมมาพูดเรื่องความรักได้น่าคิดเสียด้วย...
อ้ายพูดถูก...รักที่ไม่หวังครอบครอง
                ....รักเพราะใจอยากรัก

พบหน้าจะให้รางวัล วันเลิกเมาจ้ะ... 



   สวัสดีค่ะคุณจิ๋งจ๋า...

เชื่อวาทะอ้ายเมาเต็มๆ เชียววันนี้.. 
คำพูดจากใจหาได้จากผู้คนมากมายที่รักเราเน๊อะ...
คุณจิ๋งเชื่อไหม ว่าปรายชินกับคนเมา เพราะมีพี่ชายคนหนึ่งที่ขี้เมามากๆ...
เวลาเมาๆ นะ สามารถขึ้นไปยืนขี่รถมอเตอร์ไซด์แบบผู้ชายได้นะ ปรากฎว่าไหปลาร้าหัก งวดนั้นนอนโรงพยาบาลไปหลายวัน...

สุดท้าย...มีอยู่วันหนึ่งหลานชายไปเรียกให้ทานข้าวเย็น ปรากฎว่านอนหลับสิ้นลมไปเสียแล้ว...
พี่ชายกินเหล้ามาแต่วัยรุ่น กินทุกยี่ห้อ หลายพันยันหลายสิบ ...
กินแต่ลืมตามายันหลับ...
เวลาเขากินเหล้า เราก็เข้าไปกินกับแกล้ม แซ่บ...
และปรายก็รักเขามากนะคะ ซึมไปหลายวันเชียว...
ปรายจึงมิเกลียดคนขี้เมา แถมชอบบางคนเสียด้วยซ้ำ ฮะ ฮะ ฮ่า ( ใครหว่า)



   สวัสดีค่ะน้องไอซ์...

นั่นแน่...อยากอยู่ใกล้พี่ล่ะสิ จึงเลือกความรักสายมรณะ อิ้ อิ้..
เอาเถิดจ้ะ อยู่ใกล้พี่ รับรองไม่มีหมอง จะดูทั้งตัวและหัวใจให้อย่างดีเชียว...

เพราะเมื่อก่อนภาคตะวันออกไม่มีรถไฟ พี่จึงไม่มีความรู้เรื่องการนั่งรถไฟเลย...
มีคนชวนนั่งรถไฟสายมรณะอยู่เหมือนกัน  น่าสนใจดีนะ...
อาจได้ไปก็คราวนี้แหละหวา ไปด้วยกันไม๊จ้ะ...



   สวัสดีค่ะน้อง sodasasa...

ยิ้ม..รับคำชมค่ะ พร้อมบอกว่า ขอบคุณค่ะ...
ตั้งชื่อให้สะดุด เพื่อให้ใครๆสนใจอยากอ่าน แต่ต้องขมวดเรื่องให้เข้ากับชื่อให้ได้ด้วย...
พี่ก็คนมาหัดเขียนกลอนเท่านั้นแหละค่ะ  ต้องอาศัยอ่านของคนเก่งๆ ก่อนๆ เป็นตัวอย่างมากๆ...
เมื่อหัดเขียนก็ต้องรับการแนะนำได้จากครูผู้สอนเราด้วย...

เข้ามาที่นี่แค่มีที่ระบายความในใจ เขียนไปเขียนมาหมดมุข ตอนนี้ต้องจินตนาการบ้าง เอาเหตุการณ์คนใกล้ตัวบ้าง มาขีดเขียน...
ผ่านมาแล้วก็ผ่านไปมากมาย มีคนพูดถึงคนเก่าๆ อยู่หลายคน พี่ไม่มีโอกาสสัมผัสช่วงที่ท่านเหล่านั้นอยู่ เสียดายเหมือนกันนะ...

บายค่ะ...



   สวัสดีค่ะเรนน้อย...ของพี่ปราย

น้องเรนรู้ไหมว่าโดยลำดับอาวุโสของการเข้ามาที่บ้านกลอนนี้ น้องเรนต้องเป็นพี่ของพี่ปราย..
แต่สังคมไทย อย่างไรๆ ก็ยังให้เกียรติตามอายุอยู่พอสมควร และพี่ก็ชอบเป็นแม่แก่ชอบสอน จึงทำตัวเป็นพี่แก่ไปโดยปริยาย...
แต่รับรองได้ว่า เป็นคนแก่ที่ทันสมัยมากๆ ค่ะ สามารถแย่งเล่นเกมส์ออนไลน์กับลูกๆ ได้ล่ะ...ขำไหม...
ก็แค่กำลังจะบอกกับน้องเรนว่าพี่เป็นคนที่เข้ากับคนได้ทุกวัย ไม่เต่าล้านปีแน่นอน เชื่อสิ...

พี่เข้ามาทีหลังน้องเรนนานพอสมควร จึงไม่รู้ว่าเวลาที่ผ่านมามีอะไรเกิดขึ้นกับน้องเรนบ้าง..
แต่จากเรื่องราวที่พี่ปรายได้ประสบ จึงพลอยให้ได้รับรู้เรื่องราวของหลายๆ คน ตอนนี้เอง...

พี่ปรายเหมือนน้องเรนจ้ะ ตรงที่เข้ามาเพื่อขีดเขียนระบายความในใจ ไม่ได้หวังความเด่นดังอะไรเลย...
เหมือนที่คุณปีกฟ้าบอกไว้ว่าดอกไม้เมื่อถึงเวลาบาน หอม ไม่นานก็ผ่านเลย ดอกใหม่ๆ ก็มาแทนที่...

ดอกไม้บางชนิด หอมแรง บานแรง และเหี่ยวง่าย...
ดอกไม้บางชนิดกลิ่นระรินอ่อนโยน แต่คงนาน...
แต่ก็ต้องร่วงโรยไป เจ้าของสวนก็นั่งมองดอกใหม่บานต่อไป ทดแทนไปเรื่อยๆ

พี่ใคร่ขอน้องเรนนะคะ...ว่าอย่าห่วงใยพี่  และอย่ากังวลใดๆ ทั้งสิ้น...  
เรื่องแค่นี้หากเปรียบเทียบกับเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมามากมายของพี่ในชีวิตจริง  นับว่าเป็นปัญหาที่เล็กน้อยมาก แต่หากมีความรำคาญมากๆ  ก็จะโต้กลับไปบ้างในกรณีที่จำเป็น...

แต่ตีงู ต้องซัดทีเดียวให้อยู่หมัดค่ะ ขี้เกียจเปลืองแรงรบ...

สบายใจนะคะน้องเรน  อย่าคิดมาก มองข้ามอะไรที่หยาบคายไปเสียหากพบเห็นอีก...

คุณลุงและพี่ปรายต่างก็ห่วงน้องเรนเสมอ...
เด็กน้อยเอ๋ย..น้ำใจเจ้าน่าชื่นชมนัก...

ขอบใจน้องมาก...



   สวัสดีค่ะน้องดอกข้าว...

เอ้า...เด็กหญิงคนนี้ อย่ารังแกเด็กชายคนนั้นสิ...
มาวิ่งเล่นที่บ้านนี้ หากเหนื่อยนักก็พักก่อน แล้วมาทานผลไม้กัน...
มีน้ำส้มคั้นสูตรพิเศษของพี่ปรายด้วย อร่อยมากๆ ค่ะ ขอบอก อิ้ อิ้...



   สวัสดีค่ะคุณลำน้ำน่าน...

น้อมรับกำลังใจที่ให้มา...
ขอคุณพบสิ่งที่ดีงามตลอดไป...
คิดสิ่งใดขอให้สมความปรารถนาทุกประการดังหวัง...

ขอบคุณค่ะ...



   สวัสดีค่ะคุณพี่พุดเจ้าขา...

น้อมรับคำแนะนำจากคุณพี่พุดเสมอทั้งจากงานและคอมเม้นท์ ตลอดเวลาที่ผ่านมา...
เวลาผ่านไป ใจก็คลายร้อนรน ...
อิ่มเอมใจจากทุกๆ กำลังใจ...
ขอบคุณคุณพี่พุดมากๆ ค่ะ...



   สวัสดีค่ะคุณพี่ดอกแก้วเจ้าขา...

แม้นฝืนห้าม หัวใจ นั้นไม่อยู่
ก็มิรู้  ว่าทำไม ใจรักเขา
พรหมลิขิต  ลวงโลก จึงโศกเศร้า
มีเพียงเรา เป็นทาส พิศวาสลวง..***

ขอบคุณคุณพี่ดอกแก้วมากๆ นะคะ...



   สวัสดีค่ะคุณกุ้ง...

ขอบคุณกำลังใจที่ห่วงใยมีให้มา...
พี่จะดูแลสุขภาพตามที่คุณกุ้งห่วงใย...
และขอพรให้คุณกุ้งพบแต่ความสุขและสิ่งที่ดีงามตลอดไปด้วยค่ะ..
โชคดีค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้องอุ๊..เสียงหวาน...

มาถึงก็โอดโอยว่าพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก...
มิรู้เลยว่าเรื่องอะไรกัน...
อย่างไรก็ให้ไปขึ้นศาลด้วยความราบรื่นนะ...
ผ่านเรื่องต่างๆ ไปเสียทีนะ จบๆ เสียทีเถิดจ้ะ เหนื่อยแทน...

เขาบอกว่าวิธีแก้เคล็ดพระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก คือห้ามกินเหล้า 7 วันจ้ะ ทราบบ่...

โชคดีค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้อง namsai...

โถ มาถึงก็หัวใจสลายเชียว...
อย่าเศร้าค่ะ  ชีวิตคนเราก็แค่นี้แหละ สุข ทุกข์ คลุกเคล้ากันไปเรื่อย...
โชคดีค่ะ...

ชัยชนะ

22 สิงหาคม 2548 19:25 น. - comment id 507278

รักติดหล่มล้มล่มขมไม่หอม
พี่ไม่ยอมสยบอยากพบปะ
อันทางรักจักเดินไปสายมรณะ
ผ่านระยะชนะภัยพ้นอันตราย

งดแซวซักวันจ้า

ผู้หญิงไร้เงา

22 สิงหาคม 2548 20:47 น. - comment id 507331

ขอแอบรัก ซ่อนเร้น ขอเป็นห่วง
แม้นเธอควง ใครคนอื่น ฉันขื่นขม
ขอฉันรัก ซ่อนไว้ ใจชิดชม
แม้ระทม  ใจชิด ไม่คิดไกล

ทางสายไหน  น้องสาวขอไปด้วยคนนะค่ะ  อิอิ คิดถึง ๆ จัง

แก้วประเสริฐ

22 สิงหาคม 2548 21:51 น. - comment id 507359

 * ความรักเอ๋ยอยู่ไหนใยมิหวน
สร้างปั่นป่วนรวดร้าวน้าวใจหญิง
ที่งดงามปานเทพีมิเกรงกริ๋ง
จนทุกสิ่งอิงไว้กลายระทม

            ลมเจ้าเอ๋ยเคยพัดระบัดไหว
แต่ทำไมใยนิ่งมิสร้างสม
ทะเลครวญหวนไห้ใจระทม
นางฟ้าตรมลมจะพัดหรืออย่างไร

           เทพเทวัญชั้นฟ้าอย่านิ่งเฉย
ที่ได้เคยสร้างตำนานอันสดใส
เทพความรักด้วยศรรอนจิตใจ
เหตุไฉนใยจึงร้างมาซ่างซา

            ขอเทวีผู้มีสิ่งพิสุทธิ์
ดวงโกมุทบริสุทธิ์สมปราถนา
อย่าซึมเศร้าเหงาหงอยคอยเวลา
ทั้งบนฟ้าแลดินผินหวนคืน.*

          ขอแจมหน่อยนะครับนางฟ้า กาลเวลาย่อมพิสูจน์คนเราเสมอครับ
เป็นกำลังอย่างยิ่งครับ

          แก้วประเสริฐ.

ดาวอังคาs

22 สิงหาคม 2548 22:40 น. - comment id 507377

อ่าพี่ปราย เหนื่อยจังเลย

28 นี้เจอกันนะครับ

ผู้ ห ญิ ง ช่ า ง ฝั น

22 สิงหาคม 2548 22:46 น. - comment id 507378

  ความรัก... สายไหน ๆ  ก็สวยงามค่ะพี่ปราย...  

(โดยเฉพาะสายปากน้ำ.. อิ..อิ..)

มีความสุขนะคะ

ค้างคาวคืนคอน

23 สิงหาคม 2548 00:07 น. - comment id 507428

....แฮะๆๆๆๆ...ผมขอตามความคิดเห็นที่ 32 ด้วยคนครับ...ทางสายไหน น้องชายขอไปด้วยคนนะครับพี่ปราย..จะได้ใกล้ๆน้องสาวอีกนิดนะครับ...(อะ....จ๊าก...ใครเอาไม้หน้าสามมาตีหัวค้างคาว...เจ็บนะจะบอกให้..แต่ทนได้)
                          สวัสดีครับ
                  

กอกก

23 สิงหาคม 2548 00:18 น. - comment id 507431

   สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ...

เหงาจังเลยมิมีคนแซว...
วันหน้าอย่ามาเรียบร้อยแบบนี้อีกนะ มันวังเวงไงไม่รู้จ้ะ...

มีหนึ่งหนุ่มแดนอิสานจำหาญหัก
สู่ห้วงรักที่หวังเหมือนดังหมาย
ด้วยประจักษ์รักนิรันดร์แม้นอันตราย
ฝ่าด้วยกายใจมั่นอันทระนง..***

ฝันดีค่ะคุณชัย...



   สวัสดีค่ะน้องตูนปู๊น ปู๊น...

โอ้น้องสาว คนงาม มาถามว่า
พี่สาวจ๋า ไปไหน จะไปด้วย
หิ้วกระเป๋า  แล้วก้าวย่าง อย่างสำรวย
เห็นหน้าหมวย  นึกอยากพา ไปสำเพ็ง..***

จินตนาการให้ตูนแต่งแบบจีนๆ พี่ว่าน่าจะสวยเหมือนหมวยฮ่องกงนะ...
ไปเมืองจีนเดือนหน้าระวังเขาไม่ให้ออกนอกประเทศนะ...อิ้ อิ้

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ



   สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐเจ้าขา...

อ่านกลอนที่คุณแก้วประเสริฐเขียนให้ ไพเราะและความหมายดีจังเลยค่ะ...
อ่านแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียว...
ปลื้มใจจัง...

กรุณามามากแล้วคุณแก้วจ๋า
ยื่นเมตตาเอ็นดูอยู่เสมอ
ประทับใจในคุณแก้วจนเลิกเก้อ
ได้พบเจอนับเป็นบุญเคยหนุนนำ..***

คุณแก้วเชื่อไหมคะว่ากับการที่ใครๆ มาชื่นชมเรา...
มันทำให้เราต้องดูแลตัวเราทั้งใจ กายและการกระทำให้อยู่ในกรอบที่ดีๆ นั้นต่อไป เพื่อ...
ไม่ให้คนที่ชื่นชมเราต้องผิดหวัง หรือเรียกว่าเสียน้ำใจก็คงได้...

ตั้งแต่เป็นนางฟ้าของคุณแก้ว และน้องๆ อีกหลายๆ คน ปรายก็มีความสุขที่จะทำอะไรที่ดีๆ นั้นต่อไป...
น้ำใจมากมายที่ได้รับ ไม่ทำให้นางฟ้าคนนี้ย่อท้อหรอกค่ะ...

ขอบคุณคุณแก้วผู้จุดประกายความคิดให้เลิกดูถูกตัวเอง ในการยอมตัวตนให้ได้ในสังคมแห่งนี้ค่ะ...
เรียกว่าตอนแรกเขิน จนเลิกเขินไปแล้วค่ะ อิ้ อิ้ ...

ราตรีสวัสดิ์นะคะ



   สวัสดีค่ะหน่อง...

ท่าทางจะเหนื่อยน่าดูนะ...
หนีสาวไหนมา หรืองานหนักกันแน่ ...ยิ้ม
ไว้พบหน้าจะไปตามเอาคำตอบ หากไม่ลืม อิ้ อิ้...
28 พบกันค่ะ คิดถึงทุกๆ คนมากๆ เลย รู้ไหม...
ตื่นเต้นเหมือนกันนะนี่....

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ



   สวัสดีค่ะน้องเหมียว...

พี่อ่านแล้วยิ้มอยู่คนเดียว...
โดยเฉพาะคำที่อยู่ในวงเล็บ  (โดยเฉพาะ สายปากน้ำ... )
ใครจะรู้นัย ระหว่างเราสองคนนี่หรือ เหมียว...
จริงๆ ด้วยสิ สาวแถวๆ ปากน้ำ สวยสะบัดเชียว ฮา...
อย่านินทาพี่ให้ใครฟังนะ ว่าเป็นหมาขี้ยกหาง ฮะ ฮะ ฮ่า...

ราตรีสวัสดิ์จ้ะ



   สวัสดีค่ะคุณหนุ่ย...

งานนี้คุณหนุ่ยต้องเข้ากรุงเทพฯ แล้วล่ะ ...
เพราะเจ้าของคอมเม้นท์ที่ 32 พี่จะพาเธอไปสำเพ็ง ฮะ ฮะ ฮ่า...
เข้าทางพอดีเลย  ตกลงมานะคะ...
หากมีใครเอาไม้หน้าสามมาตี พี่จะเคลียเองค่ะว่าอย่าตี (ทีเดียว)...
พี่กำลังยิ้มอยู่ค่ะ   ตอนนึกถึงว่าอย่าตี อย่าตีทีเดียว...

หลับฝันดีค่ะคืนนี้...บาย 

น้ำแข็งไส

23 สิงหาคม 2548 08:59 น. - comment id 507487

หุ หุ ไม่ค่อยมีเวลามาอ่านเลยค่ะ เนี่ยว่างปุ๊บมาปั๊บเลยนะ  
   .. กลอนเพราะค่ะ .. 

สลักเสลา

23 สิงหาคม 2548 15:17 น. - comment id 507629

ความรักสายมรณะ....เอ !  หลงขึ้นมาแล้ว.....จะโดดลงทันมั๊ยเนี่ย......อิอิ......
มาช้าค่ะ.....แต่คิดถึงทุกวันนะคะ.......

กอกก

23 สิงหาคม 2548 19:31 น. - comment id 507759

   สวัสดีค่ะน้องแนน...

ขอบใจน้องแนนมากที่มาเยี่ยมเยียน...
ทำธุระปรกติให้เรียบร้อยก่อน ว่างๆ หรือมีเวลาค่อยมาอ่าน เขียน จะได้สบาย สบายใจ...

อย่างไรก็ดูแลเรื่องสุขภาพด้วยนะคะ...
พักผ่อนให้เพียงพอ และเลือกทานอาหารที่ดีมีประโยชน์ สุขภาพแข็งแรงทุกอย่างก็โอ เค ไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ...

คิดถึงนะ...
บายค่ะ...



   สวัสดีค่ะน้องหยี...

เป็นอย่างไรบ้าง ซำบายดีหรือเปล่า คิดถึงจัง...

หลงขึ้นมาแล้วก็ต้องไปด้วยกันสิ...
ปลายสถานีที่กลางหัวใจที่จริงจังจ้ะ...

วันอาทิตย์นี้จะหอมแก้มพี่อีกหรือเปล่า..
ได้คิวที่สามจ้ะ...

แล้วพบกันนะคะ...
โชคดีค่ะ...