สายตาฉัน...ที่ส่งผ่านความรู้สึก จ้องมองให้ลึก...จะเห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในตาคู่นี้ ทั้งความอาทร..ห่วงหา...และความปรารถนาดี ยิ่งเพิ่มมากขึ้นทบทวี...ในทุกนาทีที่ใกล้กัน มือของฉัน...อบอุ่นไหมเมื่อได้จับ ริมฝีปากที่ประทับ...บนหลังมือของเธอนั้น สื่อแทนความหมาย...ว่าเธอมากมายความสําคัญ และอยากให้เราสองมีกันและกัน...อย่างนั้นเรื่อยไป คําพูดฉัน...ฟังแล้วซึ้งบ้างหรือเปล่า จะพอช่วยบรรเทา...ความโศกเศร้าของเธอได้ไหม คําบอกเล่าจากปาก...ยังไม่มากเท่าที่รู้สึกภายใน แต่เธอจะรับรู้ได้มากเพียงไหน...เมื่อเธอยังมีเงาของใครในแววตา เพราะฉันไม่มีอิทธิพล...ส่งผลให้เธอลืมเขาได้ เปรียบแล้วคงไม่ต่างอะไร...กับซากไม้ที่ไร้ค่า และคงเป็นเช่นความหลัง...ที่ผุพังตามกาลเวลา ทนมีชีวิตอยู่เพื่อรับรู้ว่า....อีกไม่นานไม่ช้าเธอก็ลืม ** ** ** ** แค่อยากรู้...เรื่องที่ค้างในใจ...อยาก...อยากจะถามเธอ... ถ้าคนอย่างฉันตายจากไป...เธอเศร้าใจหรือเปล่า (อีก) หนึ่งคนที่ข้างเธอยามเหงา...มันมีค่าสักแค่ไหน...สำหรับเธอ โปรดเถอะตอบคำถาม...ช่วยยืนยันให้ฉันฟังก่อน... อยากจะรู้...กับเธอแล้ว...ความรักนี้ของฉัน...มีค่าแค่ไหน
19 สิงหาคม 2548 19:06 น. - comment id 506019
กลอนเพราะค่ะ
19 สิงหาคม 2548 21:50 น. - comment id 506063
ฉันคงไม่มีอิทธิพลใดใดกับเธอ เพราะที่พบเจอเสมอเธอมีเพียงเขา แต่อยากถามให้แน่ใจในคำว่าเรา เธอมีเพียงเขาหรือมีฉันเป็นเงาบางเสี้ยวเวลา แต่งได้ดีค่ะ
19 สิงหาคม 2548 22:21 น. - comment id 506090
แต่งได้ถึงอารมณ์จริงๆคะ ชอบจัง ฉันมีค่าแค่ไหนสำหรับเธอ
20 สิงหาคม 2548 01:44 น. - comment id 506148
เธอคงเฝ้ารอคำตอบจากคุณอยู่นะ .. หัวใจอันมีค่าของเธอ ..
20 สิงหาคม 2548 10:00 น. - comment id 506201
มีค่าแค่ไหน???...อยู่ที่การใส่ใจกันและกัน.... ***แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทายครับผม