มือน้อยน้อยมือหนึ่งฉุดดึงรัก การทอถักสายใยหัวใจแม่ อุ้มตระกองกกกอดอุ่นดวงแด เป็นรักแท้หวงรักประจักใจ มือลูกน้อยจูงมั่นมือคุณแม่ หวาดระแวงเหลียวแลกลัวหลงไหล ตาแวววาวมิเดียงสาต่อสิ่งใด ช่างสดใสพิสุทธิ์วิมุติจินต์ มือหนึ่งนั้นโอบกอดคอคุณแม่ ซุกซนแท้มือเท้าเคล้าไม่สิ้น ขึ้นเอวโอบ-กางแขนออกโผบิน อุ่นชีวินอ้อมกอดยอดดวงแด มือหนึ่งดึงมือแม่ขยับย่าง ของทุกอย่างอยากได้มาซิแม่ โน่นไม่มีนี่ก็อยากเหลียวหลังแล น้ำเหงื่อแปรเป็นของเล่นพะรุงพะรัง มือหนึ่งนั้นเริ่มไกลเกินอ้อมกอด เที่ยวเล็ดลอดเล่นเกมส์ไม่เหลียวหลัง มือห่างมือก้าวเจ้าไกลเกินกำลัง มือจะยั้งแม่จะยุดฉุดไม่ฟัง แล้วมือแม่ถักทอใยอย่างเคว้งคว้าง โลกแสนกว้างเกินอ้อมกอดจะโอบรั้ง แม่และมือถือไม้เรียวเหนี่ยวกำลัง ก่อนลูกพลั้งหลงใหลไปตาม...เกมส์
19 สิงหาคม 2548 08:55 น. - comment id 505770
ความรักของแม่ยิ่งใหญที่สุดหาที่เปรียบมิได้
19 สิงหาคม 2548 09:25 น. - comment id 505782
จำได้ว่าเมื่อตรุษจีนปีที่แล้ว .. ต้องถือไม้เรียวขับรถตะเวนหาหลานชาย วัย ๑๔ ปี ตอนแรกคิดว่าไปโรงเรียน เห็นแม่บอกไว้ อัลมิตราก็ได้แต่ฝากซองอั่งเปาให้ สักพัก ที่โรงเรียนโทรมา .. หายกันไป ประมาณครึ่งห้อง..กระมัง และแล้วอัลมิตราก็เริ่มปฏิบัติการไล่ล่า เจ้าหลานตัวแสบ หาตามร้านเกมส์ แถวบางพลีเมืองใหม่ หาอยู่นาน .. ไม่เจอ จนต้องกลับไปที่โรงเรียน ..ขออนุญาตคุณครูประจำชั้น นำเชลยมาหนึ่งคน เพื่อให้บอกที่ซ่อนตัวของพวกที่เหลือ สุดท้าย กวาดมาได้ทั้งก๊ก ..ในชุดลูกเสืออีกต่างหาก อุตส่าห์ยืนอยู่ข้างหลังตั้งนาน หลานยังไม่รู้สึกตัว ยังคงเมามันกับเกมส์ ..ปิดเครื่องเดี่ยวนี้ แล้วไปขึ้นรถ..ม.3/6 ทุกคนเลย.. เจ้าของร้านเกมส์ไม่กล้าขยับ สายตาของอัลมิตรามองเขาอย่างหมิ่นแคลน ยังดีที่ปิคอัพยัดลูกเสือ ที่ตอนนั้นกลัวหง๋อได้แยะ จับลูกเสือที่ดื้อ ๆ ไปส่งอาจารย์ฝ่ายปกครอง เข็ดไปนานเลย คราวนั้น ไม่รู้ล่ะลูกใครกะลูกใคร .. กวาดขึ้นรถหมด ก่อนกลับ ขู่เจ้าของร้านเกมส์อีกด้วยว่า หากมีอย่างนี้อีก .. จะแจ้งตำรวจมาจับ ฮา.. เรื่องจริงนะเนี่ย ตอนนั้นอัลมิตราเขี้ยวงอกยาวล่ะ
23 สิงหาคม 2548 19:40 น. - comment id 507760
อ่านแล้วคิดถึงแม่จังเลย ....แต่ว่าตอนนี้แม่ไม่อยู่แล้วจ้า แม่ตามพ่อไปเที่ยวในที่ที่แสนไกล ไปแล้วไปลับไม่ย้อนกลับมา...ขอบคุณนะค่ะพี่ส่องหล้าที่นำบทกวีดีมาให้อ่าน (ทำไมส่งเมลล์ไปหาพี่ถูกตีกลับค่ะ)
24 สิงหาคม 2548 07:40 น. - comment id 507914
ขอบคุณ คุณไรไก่ครับ คุณ อัลมิตรา นี่สุดยอดจริง ๆ ครับ ถ้าผู้ปกครองในครอบครัวช่วยกันดูแลอย่างจริงจัง สังคมเราก็จะดีขึ้นครับ สมัยนี้ให้แต่เงินเด็กจึงหาวัตถุมาเป็นที่พึ่งแทน คุณสายธารชีวิตขอบคุณมากครับที่มาเยือน ส่วน thaimail ไม่คอยได้เข้าไปดูครับ ย้ายมา yahoo จะเข้ามาดูบ่อยหน่อยครับ
29 สิงหาคม 2548 13:42 น. - comment id 509526
โหดร้าย ทำอะไรไม่คิดถึงหลานเลยว่าจะโดนเพื่อนๆเล่นซะขนาดไหน ผิดจิงแต่ทำเกินไป ยัยนางยักษ์