เป็นโรคร้ายกระหน่ำซ้ำชีวิต มันเกาะติดกัดกินจนสิ้นหวัง ค่อยคุ้ยแคะแทะโลมโหมให้พัง น่าชิงชังหนักหนาระอาใจ เชื้อเริ่มแรกแทรกซึมเข้าทางหู คำเชิดชูเพราะพริ้งสิ่งสวยใส วจีหวานซ่านซาบอาบหทัย มันทำให้หูบอดต้องวอดวาย แล้วลุกลามตามทางกระแสเลือด ความหวังเหือดแห้งลงคงฉิบหาย เคยใฝ่ฝันสิ่งใดให้มลาย ความสุขกลายเป็นทุกข์โดนรุกราน กว่าจะรู้สึกตัวก็ชั่วนัก เอาความรักบังหน้าพาร้าวฉาน ตั้งไม่ติดคิดไม่ทันมันอันธพาล วางแผนการณ์ทำร้ายทำลายใจ บ่มเพาะเชื้อชั่วช้าสาฤดี เหยียบย่ำยีศรัทธาข้าฯ สิ้นไร้ หยามความรักจริงแท้พ่ายแพ้ไป เข้าชอนไชทะลวงร่างวางกลกาม
นิรา 16 ส.ค. 2548 10:19 น. - ID 79800 
1127
3
0
16 สิงหาคม 2548 11:11 น. - comment id 504200
มะเร็งร้ายหมายปองจ้องขย้ำ พร้อมกับนำความแค้นจุกแน่นอก ตั้งมั่นรับมิหวั่น ให้งันงก ให้มันตกจากบัลลังก์ อหังการ์..*** มาอารมณ์นี้ได้ไงหนอ... ทักทายกันยามเที่ยงจ้ะ... สวัสดีค่ะ
16 สิงหาคม 2548 11:46 น. - comment id 504232
ทรมานจริงๆนะคะมะเร็งหัวใจ มะเร็งอารมณ์ ปวดใจจัง
16 สิงหาคม 2548 21:01 น. - comment id 504430
เราอยากเห็นนิรา เขียนบทกลอนที่งดงาม เพราะเรารู้ว่า นิราซ่อนความไว้มากมาย หากมีใครเคยบอก เช่นเดียวกับเรา เชื่อเถิด .. เขาหวังดีกับนิรา สิ่งนั้นคอยกระหน่ำซ้ำชีวิต ดุจเกาะติดยากสะบัดหรือขัดขวาง สู้จนเหนื่อยหัวใจไม่เห็นทาง มันก็แค่คำอ้างอย่างแล้งลม เพราะทุกอย่างฝึกหัดขจัดได้ เพียงหุ้มเกราะหัวใจให้งามสม อันเชื้อโรคที่ร้ายคล้ายเงื่อนปม ใช้ดาบคมเฉือนทิ้งอย่านิ่งดาย ดาบคมที่อ้างไว้เป็นนัยยะ คือธรรมะปรุงจิตพินิจหมาย สำนึกดีและชั่วก่อนตัวตาย มะเร็งร้ายมิอาจอยู่สิงสู่ตน
17 สิงหาคม 2548 10:50 น. - comment id 504619
ไม่มียารักษาซะด้วยซิ..ทำไงดี...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
