เสียใจ... เมื่อสองมือละมุนละไมมาไร้ค่า ในสัมผัสยิ่งชัดชื่นยิ่ง ขื่น คา ยิ่งใกล้ชิดยิ่งคิดว่ามีแต่ทุกข์ ใจหาย... เมื่อยิ่งชิดสนิทใกล้ยิ่งไร้สุข เป็นเพียงฝันอันงดงามเมื่อยามทุกข์ ผิดที่รุกเร้าเข้าไป ในจินตนา ประหลาดใจ... ให้อุทธรณ์สิ่งใดก็มิกล้า ในทุกความเป็นเธอ จงอิสรา มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ไม่จบจาง ทำใจ... จึงได้ถอยออกไปให้ไกลห่าง ในสัมพันธ์วันหน้าถ้าเลาลาง คงมีบ้าง ระหว่างนั้น วันดีดี หวังใจ... การจากไปไกลกันในวันนี้ ในทุกทุก ปรารถนาบรรดามี คุณคนดี คงได้ปรารถนานั้น ฝากใจ... ต่อนี้ไป หัวใจคงไหวสั่น ทุกคราวคิดถึงคุณคงเงียบงัน อธิษฐานทุกวัน ให้งดงาม ........................................... พระเสาร์ที่ ๑๓ สิงหาค์ ๔๘ / แทนคุณแทนไท
แทนคุณแทนไท 13 ส.ค. 2548 12:41 น. - ID 79704 
1303
13
0
13 สิงหาคม 2548 13:02 น. - comment id 503344
เอมกังวล จนเลิกกังวลแล้วค่ะ .. เพราะเริ่มชิน และก็ทำใจได้แล้ว ... พี่แทนคุณแทนไทเจ้าขา ... โซฟา ตัวนั้นได้เปล่า .. คริ คริ ... แวะมาแซว แจวเรือมาทักทายจ้า ..
13 สิงหาคม 2548 13:14 น. - comment id 503346
น้องแทน...มาแบบเหงาๆอีกแล้ว..กลอนเพราะค่ะเศร้านิดๆ...มาเป็นกำลังใจให้นะคะ...คิดถึงจ๊ะ..หายไปนานนะ..สบายดีมั้ยคะ..
13 สิงหาคม 2548 13:37 น. - comment id 503351
เหมือนเดิม... หนุ่ม..หวาน.. ปน..เหงา.... แวะมาทายทัก...จ้า..
13 สิงหาคม 2548 14:36 น. - comment id 503361
เสียใจ.. ใจหาย... ประหลาดใจ.... ทำใจ..... หวังใจ...... ฝากใจ.......จากใจ...ถึงใจค่ะตอนนี้กำลังเหงาใจค่ะ
13 สิงหาคม 2548 15:26 น. - comment id 503385
เป็นเพียงการจากลาที่ราบเรียบ หากแฝงความเย็นเยียบจนหวั่นไหว เป็นเพียงการจากลาเมื่อคราไกล หากหัวใจไร้หวั่นไหวคงชินชา
13 สิงหาคม 2548 15:55 น. - comment id 503393
หน้าส่วนตัว
..เศร้าจังค่ะ พี่แทน
13 สิงหาคม 2548 19:25 น. - comment id 503450
ไม่ได้เจอกันนานนะครับ รักยังปักอกเหนี่ยวแน่นมิมีเสื่อมคลาย น่าชื่นชมแทนคนนั้นจริงๆ ครับ
13 สิงหาคม 2548 23:05 น. - comment id 503500
* เหน็บหนาว * อ้างว้าง * เดียวดาย....* รัก อ า ร ม ณ์ ในภาพนี้เสียจังค่ะ
14 สิงหาคม 2548 07:58 น. - comment id 503535
..หากเรนรัก ..ใครคนนั้น.... เรนก็คง .. ไม่ยอม ให้เค้าไป .. แบบเรน.. ไม่ยอม..จริงๆนะคะ ..
เรน..มาทักทายพี่ชายแทนไท ..นะคะ ..
14 สิงหาคม 2548 10:03 น. - comment id 503549
ใน*ความเข้มแข็ง* แต่มี*ความอ่อนแอ* ซ่อนอยู่... เมื่อกล่าวคำว่าลาจากเขาแล้ว ก็หันหลังให้แล้วเดินก้าวต่อไปข้างหน้า... แต่ทำไมหนอ ทางที่เท้าก้าวย่างนั้นจึงช่างลางเลือนเสียเหลือเกิน... สายฝนปรายเม็ดจนกระเซ็นมาต้องร่างจนรู้สึกถึงความชื้น... เหนื่อยและล้า จนต้องหยุดเดินแล้วหลับตาลง... จึงรู้ว่าความชื้นนั้นมาจากน้ำตาของเราผู้อ่อนแอ... และน้ำตาก็มาทำให้ภาพทางเดินนั้นพร่ามัวจนเลือนลาง... เราจากเขามาเพียงเพื่อเป็น *ชัยชนะของผู้แพ้* เท่านั้นหนอ... แค่แจมๆ นะคะ คงไม่ว่ากัน... มาทักทายคุณแทนในวันหยุด... ยืนยันความคิดถึงมา ณ ที่นี้ด้วย... สวัสดีค่ะ
14 สิงหาคม 2548 12:57 น. - comment id 503596
หากการ..กล่าวคำลา ทำให้ฟ้า..ต้องร้องไห้ ใบไม้..เคยแกว่งไกว มาหยุดไหว..ไร้แรงลม หากการ..กล่าวคำลา ทำชีวา..ข้าฯ ขื่นขม หัวใจ..เคยรื่นรมย์ มาทุกข์ตรม..เพราะจากกัน หากการ..กล่าวคำลา ฟ้าและข้าฯ..ยากตามฝัน ใบไม้..ล่วงลงพลัน หัวใจฉัน..คงละลาย หากจำ..กล่าวคำลา ข้าฯวอนฟ้า..สื่อความหมาย ลากัน..แค่เพียงกาย รักมิคลาย..ไม่เคยลา .......................................... ..........................................
16 สิงหาคม 2548 16:20 น. - comment id 504322
เมื่อบางสิ่งบางอย่าง .. เลือนลาง .. กลายเป็นสีจางจาง .. ในความรู้สึก .. อีกบางสิ่งกลับเด่นชัดในสำนึก .. แจ้งประจักษ์ .. อยู่เบื้องลึกแห่งหัวใจ ..
17 สิงหาคม 2548 11:46 น. - comment id 504690
การจากลาเป้นเรื่องธรรมดาจริงๆค่ะ มีพบย่อมมีจาก ^_^
18 สิงหาคม 2548 18:14 น. - comment id 505593
เมื่อมีการจากลา ย่อมมีทางที่มรรคาจะมาพบบรรจบกัน ยิ้มไว้หวังว่าสักวัน เธอและฉันคงจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
23 สิงหาคม 2548 11:00 น. - comment id 507523
แวะมาอ่านผลงานด้วยความชื่นชมค่ะ
23 สิงหาคม 2548 21:22 น. - comment id 507842
ชื่มชมด้วยใจจริงๆนะ ว่างๆก้อแวะมาอ่ะนะ อิจฉาคนที่เข้ามาบ่อยๆจางเร้ยยยยยยยยย
26 สิงหาคม 2548 17:30 น. - comment id 508776
แวะมาเยือน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
