นานแล้วหนาที่เราต่างห่างกันอยู่ หยุดรับรู้ทุกเรื่องราวข่าวเธอนั้น มีแววตาสื่อสารความสัมพันธ์ ที่ไร้วันกลับคืนชื่นเช่นเคย มาวันนี้เพื่อยินดีกับเพื่อนเก่า เรื่องของเราเคยมีกันฉันชาเฉย แต่สายตาของเธอใช่ผ่านเลย ทำเฉยเมยแต่สะท้อนยังห่วงใย ฉันคนนี้คงมีเพียงคำอวยพร ความอาทรฉันคงให้เธอนั้นไม่ได้ เพราะวันนี้เธอมีแล้วคนข้างใจ ที่มีให้คงเป็นเพียงรอยยิ้มที่คุ้นตา ความรักของเราจบลงก็เพราะฉัน อย่าให้มันบั่นทอนเขาเลยหนา ดูแลเขาอย่างเช่นดูแลฉันครั้งผ่านมา คนเห็นค่าอยู่ตรงหน้าเธอนะคนดี ยังคงจำภาพเขาได้ติดตา ในวันที่บอกลากัน เธอร้องไห้ มีคำถามว่า เราไม่ดีตรงไหน ทำไมไม่รักเรา คำตอบจากปากตอนนั้น เพราะเธอไม่ใช่ เรามีคนอื่น เธอสะอื้นไห้ จนไม่เหลือภาพผู้ชายที่เข้มแข็งอย่างที่ฉันเคยเห็น มาวันนี้ เธอมีรอยยิ้มให้กับแขกที่มางาน แต่ก็ชะงักลงเหมือนคาดไม่ถึงว่า เราจะไปร่วมงาน เธอเข้ามาหา เชิญเข้าไปในงาน เรามีรอยยิ้มให้เหมือนอย่างที่เคยให้ พร้อมคำอวยพร ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ อ่อ รีบมีหลานไว ๆ ล่ะ ถ้าไม่มีใครเลี้ยง บอกเราก็ได้นะ จะมาเลี้ยงให้ เธอยิ้มพร้อมกับการต้อนรับอย่างดี ก่อนกลับ เธอมีคำพูดที่ทำให้เราแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เอม ดูแลตัวเองให้ดี ๆ นะ อย่างอนมากล่ะ เราไม่อยู่ตามใจเธอแล้วนะ อยากบอกเธอว่า ขอบคุณ นะ ที่ยังจำทุกอย่างของเราได้ แต่ก็คงทำได้แค่ยิ้มให้เท่านั้น ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะ คนของวันวาน
13 สิงหาคม 2548 13:08 น. - comment id 503345
เดี๋ยวร้องเพลงเกลียดห้องเบอร์ห้าให้ฟัง... เพลงโปรดเลย ชอบร้องย่ำหัวใจตัวเองเล่นๆ พอแฟนแต่งงานฉันเลยอกหัก หนีความช้ำหนัก มาพักอยู่ลพบุรี โรงแรมชั้นสอง เข้าจองที่ห้องเบอร์สี่ หลับตานอนทอดถอนฤดี นอนที่นี่สองคืนแล้วเรา พอคืนที่สามสองยามกว่ากว่า ที่ห้องเบอร์ห้า มีเสียงพูดจาเบาเบา นอนฟังน้ำเสียง ใกล้เคียงคล้ายเสียงแฟนเก่า แนบหูฟังข้างฝาเบาเบา เหมือนแฟนเราที่เขาฆ่าฉัน ไม่สัปดน แต่ทนนิ่งอยู่ไม่ไหว ยืนมองลอดช่องลมไป หัวใจฉันมันชักสั่น แสงไฟสว่างเห็นเขานั่งหยอกล้อเล่นกัน เขามาดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ แฟนฉันนั่นเองแหละหนา ปีนลงกลับมาคว้าผ้าเสื้อใส่ ฉันทนไม่ได้ ต้องไปให้ไกลลูกตา จะไปให้พ้น เกลียดคนที่ห้องเบอร์ห้า อยู่ทำไมให้ช้ำอุรา ลาแล้วลาเบอร์ห้าหลอกลวง ปีนลงกลับมาคว้าผ้าเสื้อใส่ ฉันทนไม่ได้ ต้องไปให้ไกลลูกตา จะไปให้พ้น เกลียดคนที่ห้องเบอร์ห้า อยู่ทำไมให้ช้ำอุรา ลาแล้วลาเบอร์ห้าหลอกลวง **การส่งความปรารถนาดีถึงกัน เป็นสิ่งสวยงามครับ... หัวใจดีดี จึงเขียนความรู้สึกดีดีครับ สักวันจะไม่เดียวดาย***
13 สิงหาคม 2548 13:20 น. - comment id 503348
น้องเอม...คิดเสียว่า..เขาไม่ใช่..คนของเรา...หากเป็นเนื้อคู่กัน....อยู่ห่างไกลกันแค่ไหน..ก็ต้องมาพบกันจนได้...เชื่อพี่ตุ้มนะคนดี....ทำจิตใจเราให้ดี...เพื่อต้อนรับ...คนของหัวใจ...ในปัจจุบัน..นะจ๊ะ...
13 สิงหาคม 2548 13:43 น. - comment id 503353
น้องแทนเขาให้เพลง.. เกลียดห้องเบอร์ห้า.. พี่ตะวัน..มาขอแจม... เอาเพลงนี้ไป.. งานแต่งที่ใด.. เป็นได้แค่แขกรับเชิญ.. อยากแต่งกับเขาหรือเกิน 5-5-5... มาปลอบ มาปลอบ.. โอ๋ ๆๆๆ... มา..มีไหล่ไว้ให้ซบ
13 สิงหาคม 2548 14:46 น. - comment id 503364
แค่กิ๊ก อย่าไปซีเรียสเลยน่า ไม่ใช่เนื้อคู่เราก็ปล่อยเขาไปเถิดน้องเอม คิดเสียว่าบุญเขาไม่ถึงเรา เห็นด้วยกับเพลงของพี่ภูนะ แค่แขกรับเชิญของไมค์ ใช่เปล่า ช่างเขาเถอะ แล้วจะรู้ว่านรกมีจริง เป็นโสดแสนสบาย แค่มาเยี่ยมเยือนแล้วก็ไป ยังไม่เห็นน้องเอมอวยพรให้พี่เลย เกี่ยวกันไหมเนี่ย... ขออภัยด้วยนะจ๊ะ น้องรักที่พี่ไม่ได้พาทัวร์เมืองลิงอ่ะ คราวหน้าพาสารถีมาด้วยเด่ะน้อง อิอิ พี่จะได้อาศัยไปด้วยไงล่ะ คริ คริ เลียนแบบดาราว๊อยยย
13 สิงหาคม 2548 16:02 น. - comment id 503394
ดูเหมือนจะเศร้านะคะ ..แต่ก็เป็นเรื่องน่ายินดีไม่ใช่เหรอคะ พี่เอม
13 สิงหาคม 2548 16:32 น. - comment id 503408
....เข้าใจในความรู้สึก...เพราะลึกๆในใจแล้วผมเองก็เจอมาแล้ว...แต่แก้วใบนี้..ไม่ใช่ใบที่คู่ควรเก็บไว้...ไม่ใช่ว่าไม่มีค่าที่ควรเก็บเอาไว้...แต่คนที่อยากเก็บแก้วใบนี้เอาไว้...ไม่คู่ควรกับแก้วใบนี้มากกว่า... สวัสดีครับ
13 สิงหาคม 2548 20:45 น. - comment id 503459
อืมมม อย่างอนมากนักนะ บอกไปเลยว่า ช่วยไม่ได้ว่ะ คนมันยังเอ๊าะ ๆ จะงอนซะอย่าง มีปัญญาก็มาง้อดิ อย่าคิดมากนะเอม ชิว ชิว นะ
14 สิงหาคม 2548 09:46 น. - comment id 503547
น้องเอมจ๋า... การมีความรู้สึกที่ดีๆ ให้แก่คนทุกๆ คน ล้วนเป็นความสุขทางใจจ้ะ... ยินดีที่เขาพบสุข เป็นสิ่งที่ควรทำยิ่ง... ดีใจจังเลยที่มีน้องสาวที่แสนดี... มาเติมใจให้กันในวันอาทิตย์จ้ะ... สวัสดีค่ะ
14 สิงหาคม 2548 13:54 น. - comment id 503623
โอ้น้องสาว คนดี พี่ได้อ่าน กวี ที่น้องเขียน เสมือนภาพ เก่าเก่า เข้ามาเวียน ดั่งรอยเกวียน กดทับทาง ที่ต่างไป
15 สิงหาคม 2548 15:07 น. - comment id 503998
พี่แทน ขอบคุณจ้า .... แต่ขอพิเศษ เกลียดห้องเบอร์ 22 ได้เปล่าคะ อิ อิ ... ปล : ขอนะ ขอลักยิ้ม เผื่อมีใครมารักลักยิ้มม้าง ... พี่ตุ้มจ๋า .... เอมก็มองเค้าแล้วดีใจกับเค้าด้วย เพราะว่าเท่าที่รู้มาคน ๆ นั้นหน้าจะดูแลเค้าได้ดีกว่าเอม และรักเค้าได้มากกว่าที่เอมรัก ดีใจกับคนเคยรู้สึกดี ๆ ด้วย แต่ก็มีบ้างคะกับคำพูดก่อนกลับ เพราะว่าเขาดีทุกอย่าง แต่เสียดาย คนไม่ดีอย่างเอมดันไม่รักซะอย่างนั้น พี่ตะวันจ๋า ... ขอซบอกหน่อยน๊า ( อิ อิ ) งือ ๆ เมื่อไหร่จะเป็นเชิญแขกสักกะทีน๊า ... เราสองคนหน่ะ .. หะ หะ หะ ... พลัดคนล่ะงานนะพี่นะ มีข่าวดีมะไหร่ เอมจะให้พี่เป็นญาติผู้ใหญ่อีกคน 5 5 5 5 คิดถึงพี่ตะวันนะจ๊ะ .. พี่อุ๊ พี่จ๋อจ๋า .. อวยพรแล้วไงคะว่า ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ ไม่ต้องหวงนะเอมจะให้น้องชายเอมดูแลน้องสาวพี่เป็นอย่างดี ... อิ อิ พี่จ๋อจ๋าเอมอยากบอกว่า แค่มีอาหาร ไม่ว่าที่ไหนเอมก็อยู่ได้ทุกที่ค่ะ 5 5 5 ก็อย่างที่บอก หนูชอบกินคะ ทรายจ๋า .. ก็นิด ๆ ค่ะ แต่ว่าดีใจมากกว่า .. ที่เห็นเค้ายิ้มได้ ยังไงซะ เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่ดีค่ะ รอเลี้ยงหลานค่ะ หลานอา คงน่ารัก เพราะว่าคนนี้อ่ะ ขาว ตี๋ แถม มีลักยิ้มด้วย โอ้ย เสียดายจัง พี่หนุ่ยจ๋า ... อื่ม .... เนอะ ... อะไรที่ไม่ใช่ของเรา ยังไงก็ไม่ใช่อขงเราอยู่วันยันค่ำ ถึงจะดีสักแค่ไหนก็เหอะ .. มามะ ๆ กอดคอกันกินเป๊บซี่กันเถอะพี่ หัวอกเดียวกัน เจ้จิ๋ง ... ช่ายค่ะ ช่ายคะ .. มีปัญญาก็มาง้อจิ เอิ๊กส์ ๆ แต่ว่า หนูกลัวขึ้นคานอ่ะจิคะ เอาแต่ใจแบบนี้ใครจะทนได้ แต่ว่าน๊า ... คงจะมีสักคนแหล่ะน่า หลงเขามา อิ อิ พี่ปรายคะ ... ก็คิดว่า ตอบแทนกับสิ่งที่เค้าเคยให้ ด้วยการยินดีกับเค้าในวันที่เค้ามีความสุขที่สุด ถึงจะรู้สึกว่าเค้ายังรู้สึกดี ๆ กับเราอยู่ แต่ก็เดินหน้ามาถึงขนาดนี้ก็เดินหันหลังกลับไปไม่ได้แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ปราย ที่มาเติมใจที่ขาดหายเสมอ พี่ชายพลทหารคะ โอ้พี่ชายจ๋า สิ่งผ่านมาเมื่อวานนี้ เป็นความรู้สึกปราบปลื้มยินดี ที่เค้ามีรอยยิ้มให้กันจ๊ะ