พระแม่ขวัญมิ่งเมือง..

พุด

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html
(บทเพลงพระราชนิพนธ์*รัก*)

ดวงใจ...ของหทัย
ในขณะที่พี่อ่านจดหมายฉบับนี้
พี่คงเหน็บหนาว...
กอดปืนอยู่ที่ไหนสักแห่งในป่าไพร
แถวสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
ที่คงเต็มไปด้วยภัย..ภยันตราย 
ที่พี่เคยกระซิบบอก กับหทัยว่า
ตราบใดที่ลมหายใจพี่ยังมี
พี่คนดี จะพลีแม้นเลือดหยาดสุดท้าย
ที่จะฝากรินรดไว้ให้กับมาตุภูมิทองแผ่นดินแห่งผองเรา


พี่คะ
พี่จำได้ไหม..
คืนที่
กลางชานเรือนไทยของเราหอมด้วยกลิ่นราตรี
และมวลบุปผามาลีฝากหวานเศร้า 
อย่างลีลาวดีที่ดูราวกำลังสยายกลีบร่ำไห้ 
ยามใกล้ถึงเวลา
แห่งการพลัดพรากจากกันไกลตาทว่าใกล้ใจระหว่างเรา


คืนที่
เดือนเคยพูนดวง 
ยามพี่ประคองนวลแนบเนื้อหทัย
ให้ไหวหวาน อิ่มสุขเสมอมา


หากราตรีนั้น
ดูราวกับว่า
เดือนดาวต่างพากันถวิลเทวษ  แสนทุกข์ทนแทน
เป็นคืนแรม
ที่ฟ้าหมองราวรับรู้
คืนที่ฟ้าดิน อินทร์พรหมยมพญา
 คงพากันมาพร่างพรมอวยพรให้เราทั้งคู่ได้รู้ทำใจ
ให้ใสว่าง กระจ่างจิต  อย่างผู้รู้ตน 


ที่จักมีชีวีดำรง ธำรงตน
อย่างงดงาม อย่างสมภาคภูมิ
อย่างมิเสียชาติเกิด
ที่ได้เกิดมาในหล้า
ใต้พระมหาบารมีแห่งเบื้องพระยุคลบาท
แห่งพระบรมมหาราชจักรีวงค์
ใต้ร่มพระเศวตรฉัตร
ที่ดำรงธรรม ดำรงไทย 
ให้สว่างไสวดั่งเพชรกล้าในฟ้าพุทธภูมินี้


ที่เราแสนโชคดีนักนะที่รัก
ได้เกิดมา พบชาติ ศาสนา และพระมหากษัตรย์เจ้า
และ...
สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ
 คู่ขวัญหทัยแห่งพระสยามเกล้าเจ้าแห่งแผ่นดินสยาม
อันสงบสุขแผ่ไพศาล ไปทั่วโลก


ที่ต่างกล่าวขานยกย่องสดุดี
ชื่นชมโสมมนัสในน้ำพระราชหฤทัย
และ
ได้ทูลถวายรางวัล
อันยิ่งใหญ่แด่พระองค์ท่านทั้งสองอย่างมากมาย
ในพระราชกรณีกิจ 
ที่ได้ทรงเพียรอุทิศเสียสละหยาดพระเสโท
ราวหยาดสายพระโลหิต
เพื่อพิชิตความยากไร้


ให้คนไทย ในแผ่นดินธรรม 
ได้คงยังมีผืนดินทอง
ได้ครอบครองเพื่อดำรงชีพ 
ได้พลีชีวิตเพื่อพบน้ำอมฤตธรรม
ได้ฝากฝังงามให้แด่ลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า
อย่างสมค่า คำมนุษย์ ผู้สุดแสนประเสริฐใจเป็นยิ่งนัก


พี่คะ
คืนที่พี่เข้าไปยังหอพระเพื่อกราบลา
และ
บอกให้หทัยเพียรอธิษฐานจิตตาม
คืนที่สองเรางามเศร้าในท่ามเทียนทอง
ที่เราพลีถวายจุดเป็นพุทธประทีปบูชา

พี่คะ
คืนที่เราสองกราบพระนิ่งนาน
และเพียรนั่งสมาธิภาวนา
รักษาจิตให้สงบ 
และ
เพื่อพบว่า 
น้ำตาแห่งปิติเกษมของเราทั้งคู่พร่างพราย
ร่วงรินคล้ายหยาดเพชรร่วง
อย่างที่นานๆที
ที่น้ำตาลูกผู้ชายชาติทหาร..อย่างพี่จะร้องไห้
ในท่ามงามเงียบเฉียบเย็น 
ราวโลกกำลังจะหยุดหมุนรับรู้


สายน้ำตาที่หลั่งริน
มิได้แสดงถึงความสูญสิ้นใดๆ
หาก
พี่เพียงกระซิบริมแก้มหทัยว่า
น้ำตาพี่วันนี้
พี่ขอฝากพลีบูชาแทนความรู้สึกทั้งปวง
ที่ซ่อนซึ้งอยู่ ณ ภายใน


ที่มีผู้หญิงสองคนในดวงใจเท่านั้น ที่จะได้เห็น
หญิงหนึ่งคือ
แม่ ที่พี่แสนรักเทิดทูน
และ
อีกหนึ่งหญิงคือ
*เทวีแห่งหทัยถวิลสวาทเสน่หา 
คู่บุญญาบารมีคู่ธรรมทอง*


และ
น้ำตาพี่...ที่หทัยคิดว่ายิ่งใหญ่ในราตรีนั้น
ราวกับฟ้าร้องไห้ไปพร้อมๆกัน
ที่...
พี่ขอพลีพร้อม
ให้กับชาติบ้านเมืองหากเกิดเหตุการณ์วิกฤต
ที่
พี่บอกว่าทั้งร่างจิต ดวงวิญญาณชีวิตพี่นั้น 
ยอมแลกได้อย่างมิกลัวตายเลย


ขอเพียงให้ร่างได้ตายภายในสนามรบ 
อย่างนักรบคนกล้า
ที่รอท่าให้ปลายดาบ
ได้ลิ้มรสเลือดศัตรูผู้คิดทำลายแผ่นดิน
ให้สิ้นซาก..!
และ
ทุกหยาดเลือดรักภักดี
ได้ใช้ชะโลมหล้าดั่งสายธาราระริน
จนตราบสิ้นหยดสุดท้าย
เพื่อแผ่นดินแม่มาตุภูมิ


และ....
หากจะมีน้ำตา
ในวันเหว่ว้าเดียวดาย
ไร้อ้อมตักอ้อมใจ 
ไร้มือแม่ยอดดวงหฤทัยคอยปิดเปลือกตาให้


ก็ขอเพียงพลีให้กับความปิติเกษม
ยามใกล้นิทรานิรันดร์
ขอให้ได้หลับตาตายอย่างชายชาตินักสู้ผู้กู้ชาติ
ให้ร่างฝากไว้ใต้ผืนธงไตรรงค์
ได้ทำหน้าที่ชายชาติทหารไทย
ผู้มีใจเหี้ยมหาญอย่างสมภาคภูมิ 


คนดี..
หทัยทราบว่า 
นั่นคือนาทีแห่งความยิ่งใหญ่
วันที่พี่ทราบดีว่า เป็นวันที่พี่มากราบลา
ณ..เบื้องหน้าพระพักตร์พระพุทธ
ที่คือที่ยึดเหนี่ยวเกี่ยวใจ
และ...
ลาหทัยซึ่งอาจจะเป็นการจากลาตราบชั่วนิจนิรันดร


และ
ระหว่างเรา..
พี่เคยเพียรสอนเพียรบอกว่า
*ในคืนวันแห่งกาลเวลาที่พี่มิอาจอยู่ชิดใกล้หทัย*
หากให้ดวงใจหทัยจงจำไว้ให้แม่นยำ
ว่า 
แม้นร่างจำห่างหทัยไปไกลสุดหล้าฟ้าดิน...สักเพียงไหน
หากดวงใจพี่...ไม่เคยถวิลอยากพรากไกลไปไหนเลย 
ทุกห้องหัวใจพี่
ได้พลีลั่นดาลรักสลักปิดให้สถิตสนิทเสน่หา
ให้ฝังฝากไว้ณ..กลางใจดวงหทัยแม่ยอดรักแล้ว
จะกี่ภพกี่ภักดิ์ก็จักรักเพียงหทัยเจ้าคนเดียว*


พี่คะ...
หทัยทำตามคำขอพี่
ว่าจงอย่าพลีน้ำตารอ  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตามที
เพราะชีวีชีวิตพี่นั้นแสนอิ่มสุขนัก 
ยามที่พี่ได้พรากเรือนรักเรือนใจจากหทัยไป
เพื่อทำหน้าที่แสนงามยิ่งใหญ่ เกินใดจะประมาณ
ในชั่วลมหายใจหนึ่งนี้ที่แสนสั้นนัก


ในท่ามเกลียวโลกโศกระทม
ที่ผู้คนจักเพียงคอยแย่งชิงประหัตประหาร
อย่างไร้ความเมตตาปรานี
ที่ทุกประวัติศาสตร์สอนใจไม่เคยมีใครจดจำ
และ
เพียรทำโศกนาฏกรรมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อย่างโง่เขลาเบาปัญญา
คอยเข่นฆ่าผู้คนบริสุทธิ์ อย่างไร้ความยุติธรรม
คอยห้ำหั่นอย่าเลือดเย็น ให้แผ่นดินลุกร้อนเป็นไฟ


ทุกสายน้ำใส นาข้าวไสวดั่งรวงทองผ่องพรรณราย
ทุกแมกไม้ชายคาบ้านเรือนที่เคยสุขสงบ
กลับต้องมาพบแต่ความวิโยคโศกเศร้าสะเทือนใจ
ไหนจะต้องพรายพลัดพราก จากกัน
ไหนจะระส่ำระสาย คล้ายไร้รัก สามัคคี 
ไม่รู้ดีชอบประกอบบุญ 
มิรู้คุณแผ่นดินที่ให้ข้าวแดงแกงร้อน
ให้ที่นอนหลบพัก หลับตา 
ให้ได้รู้จักความสุขสงบแสนมากมีค่า
พบความงามเงียบสมถะพอเพียงเพียงพอ


คนดี...
ใจหทัย ไม่มีอะไรจักทุกข์เทวษเท่า
ยามได้ฟังกระแสพระราชเสาวณีย์
ของ*สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ*
ที่...
ทรงเฝ้ารับสั่ง
ด้วยความห่วงใยด้วยน้ำพระทัยล้นพระเมตตา
ที่มิปรารถนาทรงเห็นความเลวร้ายแห่งคนไทยด้วยกัน
ที่ต้องมารบราฆ่าฟันกันเอง
ที่มิหันหน้ามาปรองดองสมานฉันท์กันดั่งน้อง..พี่


อย่างที่เรา
ต่างก็อาศัยใบบุญแห่งร่มพระบารมีพระโพธิคุณ
พระบรมโพธิสมภาร มาอย่างยาวนาน
ให้ลูกหลานได้มีผืนพสุธาหยัดยืน
ได้มีธรรมธาราทองคอยพายพาล่องสู่แดนพระนิพพาน
ให้ได้พบความยิ่งใหญ่แห่งผืนดิน
ที่มิเคยสิ้นสงบสุขมาชั่วลูกหลาน
ได้สร้างบ้านสรรเมือง
ให้เรืองรุ่ง
ด้วยขนบธรรมเนียมประเพณี อย่างแสนมีความสุขสงบเย็น
เป็นแบบอย่างอันแสนร่มเย็นให้ทั่วโลกได้ประจักษ์


พี่คะ...
หทัยจึงภูมิใจ ที่พี่ได้ทำหน้าที่ยิ่งใหญ่
แม้นเราจะเป็นเพียงธุลีหล้าข้าไท
หาก
ได้ทำหน้าที่ 
ปกบ้านป้องเมืองจากการรานรุก
จากทุกอริราชศัตรูผู้มาบุกโหม
มาหยิบยื่นให้แผ่นดินเรานี้ลุกเป็นไฟด้วยใจมืดดำ


และ
เราจักทนนิ่งเฉยมิได้
ในความอยุติธรรมมาทุกยุคทุกสมัย
เสมือนเรา
มีวิญาณนักรบไทยผู้กล้าในดวงใจ
และ
เสมือนดั่งบทเพลงชาติเรา
ที่ฝากบ่มกล้าไว้ในเนื้อใจ
*ให้ไม่รานรุกผู้ใด
แต่ทว่ายามมีศึกสงคราม
ก็จักหาได้ขลาดกลัวไม่
ให้โลกได้รู้ว่า 
หัวใจเราคนไทยนั้นทรนงองอาจ
และมิขาดรักสามัคคี
ที่พร้อมจะพลีชีพเพื่อความถูกต้อง
และ
จักไม่ยอมพ่าย
ให้กับความอำมหิตโหดเหี้ยม
ที่มาเข่นฆ่าเอาชีวิตคนไทยด้วยกันเอง
ที่ฆ่าได้แม้นกระทั่งกับพระสงฆ์องค์เจ้าและผู้บริสุทธิ์..


และ...
พี่คะ...วันนี้ ...
เป็นวันที่
*ดวงพระประทีปจากสายใจไทยทุกดวง*
จะได้ร้อยรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน..นับหกสิบล้าน
ให้ตระการไสวไปทั่วทั้งราวไพรพนา
และ
ราวฟ้าราวเมืองสวรรค์เมืองฟ้าอมร
ให้ทวยเทพเทวาฟ้าดินมาเป็นพยาน
ให้ลูกหลานไทยได้ตระหนักถึงค่าแห่งความจงรักภักดี
และ
ร่วมพลีจิตก้มถวายอัญชุลีศิระกรานแทบเบื้องบาทแห่งพระองค์


ให้พระองค์ ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน
พระผู้งามเลิศงามใจเกินกว่ายอดหญิงใดในปฐพี
งามหทัยเทวีดั่งหยาดฝน 
ดั่งน้ำมนต์ทิพยพร่างกลางหล้าให้ฉ่ำเย็น


ดั่งหยาดฟ้าเลอสรวงสวรรค์
เกินกว่าดาวดวงแห่งห้วงอนันตจักรวาลวรรณพิภพใด
เกินกว่าใจจะสดุดีรำพัน พลีได้หมด
ในทุกอณูแห่งหยาดน้ำพระราชหฤทัยมากพระเมตตา
เปี่ยมท้นท่วมด้วยความเสียสละ
มากพระอัจฉริยะที่ทรงมองเห็นการณ์ไกล
จึงมีพระราชดำริให้มีโครงการต่างๆไว้มากมาย
เพื่อให้คนไทยได้มีที่ทำกินให้อยู่ดีกินดีมีสุข
เช่น
โครงการหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียง
ที่ให้นักวิชาการมาเผยแพร่ให้ราษฎรในสามจังหวัดภาคใต้
ได้รู้วิธีสร้างฟาร์มปลาเลี้ยงสัตว์และเพาะปลูกอย่างถูกต้อง
ไหนจะพระราชเสาวณีย์เกี่ยวกับ
โครงการบ้านเล็กในป่าใหญ่
ที่สอนให้รู้อนุรักษ์ป่าใหญ่ไพรกว้าง
ให้เลิกทำลายต้นน้ำลำธารรู้รักษ์หวงแหน
และ
ถนอมสัตว์ป่านานาพันธุ์อันหายาก
ที่อาจจะจะสูญพันธ์ไปในไม่ช้า
ไม่ว่านกหรือเต่าทะเล


และ
ยังมีโครงการต่างๆที่สำคัญอีกมากมายนัก
เช่น
โครงการศิลปาชีพที่เป็นที่รู้จักกันดีมาอย่างช้านาน
ว่า
ได้สร้างสานฝึกฝน
พัฒนาคนระดับรากหญ้าของประเทศ
ที่แสนมีฝืมือ
ให้ได้เลื่องลือเล่าลือเป็นที่ประจักษ์สายตา
แก่ทั้งชาวโลก และชาวไทย 
ให้คนศิวิไลซ์รู้คุณค่าการสร้างงาน
การอนุรักษ์การทอผ้าพื้นบ้านภูมิปัญญาไทย
โครงการปลูกหม่อนเลี้ยงไหม
 และ
งานมืฝีอไทยทำไทยใช้ไทยเจริญ
ที่ทำจากมันสมองและสองมือทองของชาวนาไทย
และของผองชนคนยากไร้
 ให้ได้มีชีวิตลืมตาอ้าปากได้


และ
ทุกวันเวลานาที 
ที่โลกนี้...
ยังมีดวงดอกไม้ สายน้ำใส
มีหวานหอมตระการแห่งพันธุ์ไพรพง
มีนกในดวงใจรักอิสรา 
มีฟ้าพุทธภูมิให้มุ่งเพียรทำความดี
พลีจิตวิญญาณไปพบฝั่งฝัน
มีดวงตะวัน จันทรายังคงหมุนเวียนมาประดับโลก


ข้าพระบาททุกร่างใจ
ในผืนดินไทยแผ่นดินธรรมแผ่นดินทอง
ขอพลีแซ่ซร้องร่วมน้อมถวายพระพรชัยมงคล
ด้วยชีวิตจิตวิญญาณ
ให้ทรงพระเจริญ
เป็นขวัญเกล้าชาวไทยไปตราบชั่วกาลนานนิรันดร์...เทอญ
.......................................


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
    
ข้าพระพุทธเจ้า พุดพัดชา
สมาชิกเรือนนักกลอนไทย ไทยโพเอ็มด็อทคอม
 วันศุกร์ที่ ๑๒ สิงหาคม พุทธศักราช๒๕๔๘


พระราชประวัติและพระราชกรณียกิจ
http://www.queen6cyclebirthday.in.th/jur_queen1.htm


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song6196.html
รัก...บทเพลงพระราชนิพนธ์
รักทะเล
อันกว้าง ใหญ่ไพศาล
รักท้องฟ้า โอฬาร สีสดใส
รักท้องทุ่ง ท้องนา ดั่งดวงใจ
รักป่าเขา ลำเนาไพร แสนสุนทร
รักพฤกษา รุกขชาติ ที่ดาษป่า
รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร
รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร
รักทั้ง รัตติกร ในนภดล
รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง
รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล
รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล
รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ
รักพฤกษา
รุกขชาติ ที่ดาษป่า
รักปักษา ร้องกู่ บนสิงขร
รักอุทัย สว่าง กลางอัมพร
รักทั้ง รัตติกร ในนภดล
รักดารา ส่องแสง สุกสว่าง
รักน้ำค้าง อย่างมณี มีโภคผล
รักทั้งหมด ทั้งสิ้น ที่ได้ยล
รักนวลนาง รักจน หมดสิ้นใจ...