แม่ไม่มีบ้านอยู่อันฟูเฟื่อง แม่ไม่เชื่องเป็นข่าวอันฉ่าวโฉ แม่ไม่มีรายได้ก้อนโตโต แม่ไม่โก้ไม่ดังเช่นบางคน แม่เช้ามาดูลูกว่าอยู่ไหน แม่อยู่ใกล้เคียงใจไม่หน่ายแหนง แม่ทำได้เพื่อลูกทุกอย่างไม่คลายแคลง แม่เฝ้ารักหวงแหนลูกดั่งชีวา ลูกไม่เคยขายหน้าว่าบ้านเล็ก ตั่งแต่เล็กเดินย่ำตามถนน ลูกไม่เคยใคร่ดีมีรถยนต์ ไม่เคยบ่นเมื่อกินข้าวเคล้าน้ำตา แม่เคยสอนลูกทุกคำยังจำได้ อย่าใจง่ายไฝ่ต่ำทำมิฉา อย่าลดตัวเป็นทาสสิ่งบาดตา สำคัญอย่า.....กินคน...จนช่างมัน ( แด่แม่ของลูกคนนี้)
11 สิงหาคม 2548 10:56 น. - comment id 502548
อ่านแล้วอยากร้องไห้จังคะ ซึ้งจัง รักแม่เหมือนกันคะ ฉันเป็นเพียงหนึ่งมนุษย์ผู้ก่อเกิด จากผู้ให้กำเนิดเกิดเป็นฉัน ฉันเป็นเพียงหนึ่งมนุษย์ผู้มีฝัน คอยสร้างสรรค์คำรำพัน...บทกวี... ฉันเป็นเพียงหนึ่งมนุษย์ผู้มีรัก และประจักษ์ในรักแท้ประเสริฐศรี ฉันจึงเรียงร้อยแต่งถ้อยวจี เป็นกวีเสริมแต่งแทนค่าคุณ แด่สตรี ผู้เลอค่านามว่า...แม่.. สำนึกแน่ความปรานีที่อบอุ่น จากความรักเอื้อเฟื้อแม่เกื้อกูล บริบูรณ์สมค่าว่า...ชนนี... เป็นพระพรหมในใจของลูกลูก แม้ทุกข์สุขผูกพันไปในทุกที่ รักของแม่มีท่วมท้นปฐพี เปรียบฟ้ากว้างไม่อาจที่จะเทียมทัน เป็นดั่งเทียนส่องนำทางชีวิต เป็นดวงจิตสูงค่ากว่ารำพัน เป็นธารทิพย์ที่ส่งมาจากสวรรค์ เป็นทุกสิ่งสารพันจะเปรียบปาน ร้อยลำนำคำบูชาสะท้อนให้ แม้ไม่มีสิ่งยิ่งใหญ่อันไพศาล เพียงบทกลอนจากเด็กน้อยเมื่อวันวาน ขอกราบกรานว่า...รักแม่...ชั่วนิรันดร์
11 สิงหาคม 2548 13:34 น. - comment id 502641
ชื่นชมในน้ำใจของแม่คนนี้ แม่คนดีที่รักลูกหนักหนา ลูกคนนี้ก็แสนจะทำตัวดีดังว่า เป็นลูกที่ดีในวาจาและเชื่อฟัง มาชื่นชมแม่ลูกคู่นี้ค่ะ............ และมาร่วมแสดงความรักต่อแม่ที่น่ารักด้วยจ๊ะ.......ประคำ108........ชื่อคุณชั่งดีจัง......คิดได้ไงเนี้ยยยย.......
11 สิงหาคม 2548 15:46 น. - comment id 502724
แม่เหน็ดเหนื่อยเพียงไหนไม่เคยท้อ แม่ช่วยต่อเติมฝันอันยิ่งใหญ่ แม่ได้มอบความรักปกปักใจ แม่ห่วงใยดูแลมิแปรเปลี่ยน......
11 สิงหาคม 2548 18:42 น. - comment id 502817
มีแม่เลิศประเสริฐศรี ดีกว่ามีเงินมากหลาย มีแม่สอน .อย่างมงาย.. ดีกว่าขาย ความเป็นคน.. ขอกราบเท้าแม่ของหลานด้วยคนเนอะ