รักเอยรักใยเล่าเค้าน้ำตา รักเจ้ามาพลัดพาคลามิหาย รักเจ้านี้สุดแสนจะดับมลาย รักกลับกลายคลายเป็นอื่นชื่นไม่มี รักคือทุกข์รักคือสุขจะหาไม่ รักแล้วไยใช่เจ้าจะเค้าหนี รักของคนนั้นช่างไม่สมฤดี เพราะว่ามีรักเศร้าเคล้ามีวาย ต่อจากนี้จักได้มีรักอีกแล้ว รักน้องแก้วรักขื่นขมระทมหาย จะซาบซึ้งกับเจ้าจนวันวาย มิเสื่อมคลายแล้วมลายคล้ายชีวี อันถนนตรงหน้ายังแสนกว้าง จงมองทางต่อไปอย่างที่เห็น เพราะว่าเจ้านั้นคือผู้จำเป็น อย่าลำเคนต่อไปอีกแสนนาน มองดูผู้ที่ดูตนไว้ไม่หาย อย่าได้วายคลายจากแล้วพรากหนี เพราะตัวเจ้านั้นคงมีค่าแก่ความดี ให้เจ้ามีสติประสมจนตราบไป
10 สิงหาคม 2548 14:21 น. - comment id 502233
เมื่อความรัก....ของฉันต้องมีน้ำตา ควรร้างราเลิกกันนับแต่นี้ ขอจากไปไกลคนรักเหมือนไม่มี ซึ่งคนดีคนนี้เสียจริงๆ เธอมาหลอกปลอกหัวใจให้เราหลง ช่างแสนปลงในความโง่ต้องอับเฉา เธอรักเค้าแล้วกลับกลอกว่ารักเรา โอ้ยต้องเศร้าเพราะว่าคนไม่จริงใจ แสนเจ็บปวดทุกวันคืนให้เหน็บหนาว ให้ใจร้าวรวดระกำแสนสับสน เมื่อไม่รักแล้วมาทำให้วกวน ใจของคนช่างหยั่งยากเสียเหลือเกิน รวมแจมด้วยคนครับ
10 สิงหาคม 2548 17:15 น. - comment id 502287
ความรักกับน้ำตา .. เป็นของคู่กันค่ะ
10 สิงหาคม 2548 22:17 น. - comment id 502365
เมื่อมีรัก น้ำตาก็จะมาเป็นเพื่อน อีกสิ่งที่ไม่บิดเบียนคือความเศร้า ดูเหมือนเข้ามาหาตัวเรา รุมเร้ารอบตัวไม่กลับคืน
10 สิงหาคม 2548 23:27 น. - comment id 502421
เมื่อรักนี้มีน้ำตาไม่ลาจาก จึงลำบากจนเจ็บจำความช้ำไหว เหมือนรางวัลที่ได้รับตอบกลับใจ แถมหทัยหมองไหม้ได้คร่ำครวญ กลอนน่ารักดีคะ