http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3700.html แค่เริ่มต้นบนเส้นทางที่หมายฝัน ไยไหวหวั่นรับดอกโศกโลกสิ้นซึ้ง ดอกบัวงามเพิ่งพ้นน้ำรอรักหนึ่ง หยาดน้ำผึ้งคนรู้ค่ารอท่าใจ.. ตะวันสีไพลโพล้เพล้ดูเหว่ว้า เพียงนำมารื่นรมย์อย่าตรมไหว ทางข้างหน้าของเจ้าทอดยาวไกล เส้นทางใจรอรักหอมในอ้อมดาว เกิดเป็นชายเก็บน้ำตาไว้อย่าพ่ายแพ้ ตามเกมแก้เกมคนทนปวดร้าว ทรนงคงมั่นฝันให้จริงทุกเรื่องราว ทุกย่างก้าวเคล้ากลีบดอกไม้บาน.. เรือลำน้อยคอยคนคู่ควรค่า ช่วยกันพาช่วยกันพายร่ายหวังหวาน ถึงฝั่งฝันพลีใจภักดิ์นิรันดร์กาล อย่าร้าวรานรอรักร้อยสร้อยชีวี.. คำสัญญาแค่ลมลมตรมยึดมั่น ปีกแห่งฝันวันหนึ่งถึง..อยากลี้ ลืมรังน้อยซอมซ่อเสียคนดี รังธุลีรอคืนลับดับสู่ไพร.. ดอกไม้ป่าบานไสวไร้ยึดมั่น หอมห่มขวัญประดับทุ่งรุ่งไสว รักงามเงียบแตะแต้มโลกใช่หลงใด เคียงคู่ไพรเคียงคู่ดินมิสิ้นภักดิ์.. อย่าสัญญาอะไรในวันนี้ โลกยังมีคืนวันผันแปรรัก รักษาใจรักษาขวัญรออ้อมตัก รอยอดรักดอกเยาว์นานเนาว์ใจ.. ไม่มีจุดจบสุดท้ายที่ปลายฟ้า หากทว่าหอมกลางใจน้ำค้างใส ให้ดอกไม้แห่งศรัทธารักนำทางใจ คลี่กลีบไหวน้ำใจงามลงพร่างริน.. แม้นผืนดินกลบหน้าตาซึ้งเศร้า ใจดวงร้าวยังร้าวลึกยากลบสิ้น มันสายเกินกับน้ำคำที่ราดริน เจ็บจนสิ้น..หวังทุกชาติ..ให้คลาดคลา... ตะวันใจของเจ้าเฝ้ารอที่ปลายฟ้า ใช่!ตะวันไพลเหว่ว้าอย่าโหยหา ตะวันตกดินเคียงคู่ใจยามเยาว์มา คือใจดวงล้าดวงน้อยรับรอยกรรม... เส้นทางใจเส้นทางฝันรอเจ้าอยู่ อย่าหลงคู่หลงใครไหวตอกย้ำ รอเชิดหน้า คว้าดาว โลกจดจำ ดวงตาช้ำรอหลั่งน้ำตาจากฟ้าบน... โลกใบนี้เป็นเวทีให้นักสู้ คอยหมุนคู่หมุนใจไม่สับสน อย่าสัญญาให้ใครไร้ค่าคน เก็บกมลฝากนิยามงามเนื้อใจ.. ดวงตาจริงหญิงหนึ่งซึ้งซึ้งเศร้า อาจบอดร้าวลางเลือนสะเทือนไหว มิอาจเห็นมิรับรู้ดูดวงใจ เหลือสายใยผ่านดวงตาสวรรค์..ฝันอาภัพ...!!! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3700.html ม่านไทรย้อย ....อรวรรณ เย็นพูนสุข ลืม ลืมหมดแล้วหรือไร แม้จันทร์ ที่เคยเป็นใจ หลบบัง ร่มไทรย้อยกิ่ง กระซิบรำพัน แฝงจันทร์ เคยแอบเอนอิง หนาวลม แนบอกเธอผิง สุขซึ้งใจจริง หาใดปาน ลืม ลืมหมดแล้วน้ำคำ ซึ้งจำ ติดรอยใจพิมพ์ เคยชิม ว่าเป็นน้ำตาล ยังหวานตรึงใจ รสใด จะเปรียบประมาณ แท้จริง ลมปากเธอหวาน หลอกฉันมานาน ร้อยหมื่นอย่าง กิ่งไทร ย้อยร้อยรักไว้ ลมไหวไทรเอน ใจเต้นคล้ายลาง แอบออดชู้ ชูกิ่งพลาง ไทรเจ้ากางใบบัง งามเหมือนดัง ม่านทอง ลืม ลืมหมดแล้วสายลม แม้ไทรที่เคยชื่นชม รื่นรมย์ แทนเรือนหอห้อง ไทรเอ๋ยเคยเอน พักเป็น แดนสุขเคียงครอง เย้ายวน กันอยู่เพียงสอง ขาดรักไทรมอง หมองวิญญา กิ่งไทร ย้อยร้อยรักไว้ ลมไหวไทรเอน ใจเต้นคล้ายลาง แอบออดชู้ ชูกิ่งพลาง ไทรเจ้ากางใบบัง งามเหมือนดัง ม่านทอง ลืม ลืมหมดแล้วสายลม แม้ไทรที่เคยชื่นชม รื่นรมย์ แทนเรือนหอห้อง ไทรเอ๋ยเคยเอน พักเป็น แดนสุขเคียงครอง เย้ายวน กันอยู่เพียงสอง ขาดรักไทรมอง หมองวิญญา...
พุด 10 ส.ค. 2548 09:47 น. - ID 79580 
1376
7
0
10 สิงหาคม 2548 10:25 น. - comment id 502127
อย่าสัญญาอะไรในวันนี้ โลกยังมีคืนวันผันแปรรัก รักษาใจรักษาขวัญรออ้อมตัก รอยอดรักดอกเยาว์นานเนาว์ใจ.. คำสัญญา ... คำนี้ทำให้คนหลายคนเจ็บปวดเพราะสิ่งที่คนสัญญา .. ไม่ทำตามที่สัญญาไว้ .. แต่เอมก็ชอบคำสัญญาอยู่ดีค่ะ ...แค่สัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดี เท่านี้ เอมก็มีความสุขแล้วค่ะ
10 สิงหาคม 2548 10:58 น. - comment id 502144
ลืนเลือนจนหมดแล้ว..............หรือไร ลืมชื่นเชยชมไป.....................ปล่อยคล้อย ลืมคำพร่ำเอ่ยใจ.....................รักมั่น ลืมฉากม่านไทรย้อย............เมื่อครั้งยังหวาน
10 สิงหาคม 2548 11:21 น. - comment id 502156
ไม่เคยลืมพุดพัดชาว่าตามจริง เธอคือหญิงร่วมฝันนานหนักหนา ทั้งซาบซึ้งตรึงจิตคิดบูชา ให้นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถเรา... อิอิ พาไปวัดน่ะ อิอิ
10 สิงหาคม 2548 18:45 น. - comment id 502303
กำลังใจมอบให้กันนั้นสดใส เขียวใบไม้แกว่งไกวหลายหลากสี ประตูกว้างเปิดทางก้าวย่างมี สิ่งที่ดียังรออย่าท้อใจ
10 สิงหาคม 2548 23:04 น. - comment id 502407
คำสัญญาแค่ลมลมจึงขมขื่น ร่ำสะอื้นโศกตรมไม่สมหวัง เมื่อเขาจากฝากรักให้ในภวังค์ เพียงลำพังเศร้าจริงที่หญิงเป็นกลอนแต่งได้ดีค่ะ
11 สิงหาคม 2548 02:24 น. - comment id 502451
เส้นทางฝันวันนี้มีสีขาว มีดวงดาวห้อมล้อมพร้อมเคียงฝัน มีดอกบัวชูช่อรอใจกัน ไม่ดื้อรั้น...ไม่ฝืนเดิน...ไม่ฝืนใจ หลังฝนตกต้นหญ้าโบกระบัด สายลมพัดผ่านทุ่งหญ้าเอนไหว ดอกไม้หอมบานเต็มทุ่งฟุ้งชื่นใจ สายลมไกวเอนลู่สู่...ดอกศรัทธา ตะวันลับแล้วขึ้นอรุณรุ่ง เส้นทางมุ่งสู่หลักชัยไม่โหยหา ไม่มีแล้วกิเลสเล่ห์มายา หนข้างหน้า...ให้ทางธรรม...นำทางเดิน.... ...มิได้ยอมแพ้......แต่ชนะกิเลส !!!
11 สิงหาคม 2548 09:55 น. - comment id 502532
กาลเวลาเดินทางอย่างเงียบเหงา มีเพียงเราเท่านี้ที่ห่วงหา สรรพสิ่งแตกดับกับกาลเวลา เหลือคุณค่าสิ่งใดใดให้แผ่นดิน มิเสียใจเสียดายในโลกนี้ ได้พบศรีบุญเพรงเร่งงานศิลป์ งามภายใจสมัยเสมอระริน ตราบสุดสิ้นวันวัยในพุทธภูมิ
11 สิงหาคม 2548 13:06 น. - comment id 502618
แวะมาสวัสดีพี่พุดครับ สบายดีนะครับ
13 สิงหาคม 2548 12:36 น. - comment id 503342
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
