...อาจเนิ่นนานผ่านวันอันปวดร้าว แม้นซึมเศร้าเหงาหงอยในรอยฝัน แม้ทุกข์ท้อจนเกินคำพร่ำรำพัน แต่สักวันจักสมใจที่หมายปอง... ...หลายสิ่งหลายอย่างในชีวิต เราลิขิตให้เป็นไป หลายอย่างเป็นไปได้ดั่งใจ แต่อีกมากมายก็ใช่จะเป็นเช่นหวัง ...ผิดหวังบ้างจะเป็นไร หวังใหม่อีกทีก็ยังไม่เห็นจะสาย ก็แค่ผิดหวังเท่านั้นเอง...ไม่เห็นตาย สู้ต่อไปเดี๋ยวคงเป็นวันของเรา...สักวัน ...วาดหวังและใฝ่ฝัน มุ่งมั่นแสวงหา กายและใจร่วมไขว่คว้า สักวัน...สมปรารถนา...แน่นอน... ...น้ำตาไม่อาจช่วยให้หายท้อแท้ การยอมแพ้และหลีกหนีไม่ใช่วิธีแก้ไข ความท้อแท้แก้ด้วยความแข็งแกร่งแห่งหัวใจ ปัญหาทุกอย่างก็แก้ได้ด้วยการขบคิดและกล้าเผชิญ ...หากเหนื่อยล้าจนเกินกำลังจะคิด หยุดสักนิด พักใจเติมพลังแล้วต่อลุกเดิน ก้าวไปอย่างมั่นคงและมุ่งมั่น ใจเธอเท่านั้นที่อยู่เหนือสิ่งอื่นใด ...ทุกข์สุขตัวเธอเองกำหนดเองได้ หากเธอต้องการกำลังใจ มองหาคนข้างเคียง ขอเพียงรอยยิ้มจากคนที่เธอรัก ความฝันและหนทางยาวไกลของเธอ...ไม่อ้างว้างแน่นอน...
แก้ว พิทักษ์ 6 ส.ค. 2548 13:08 น. - ID 79427 
1570
0
0
6 สิงหาคม 2548 13:36 น. - comment id 500470
เพียงแวะ.......... อาวรอารมณ์............
7 สิงหาคม 2548 10:24 น. - comment id 500650
ความต่างของข้อความแต่ละบรรทัดแตกต่างกันเกินไป เนื้อความกลอนใช้ได้
8 สิงหาคม 2548 12:30 น. - comment id 501097
ในวรรคสดับ รับ รอง ส่งก็พอใช้ได้ในตอนแรกๆ เท่านั้น ความหมายในบทต่อๆไปเริ่มเพี้ยนไปจากเดิม ก็ขอเป็นหำลังใจแล้วกันนพครับ พยายามต่อไปนะคร้าบ............
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
