แผ่วแผ่วพลิ้วลมครวญป่วนพุ่มพฤกษ์ เมื่อยามดึกหวั่นไหวใจหวีดหวิว หวาดหวั่นรักปักทรวงล่วงปลิดปลิว เช่นใบไม้ลอยลิ่วลงซบดิน สายลมครางสั่งฟ้าจำลารัก มาทายทักแล้วจากพรากถวิล ทุกข์ประดังฝังจำติดย้ำจินต์ น้ำตารินหล่นพราวร้าวระทม หมองหม่นหมองนองน้ำตาครารักจาก ถึงวันพรากเร่งรุดสุดขื่นขม เตรียมหัวใจไม่ทันอกอั้นตรม ร่างแทบล้มดับดิ้นสิ้นลมปราณ วันพรุ่งนี้มีความหวังเหลือบ้างไหม หรือปล่อยให้เหว่ว้าถูกพร่าผลาญ หัวใจรักเหน็บหนาวแสนร้าวราน ชีพซมซานวอดวายตายทั้งเป็น
พฤหัส กฤษชยรักษ์ 5 ส.ค. 2548 10:03 น. - ID 79394 
1520
14
0
5 สิงหาคม 2548 10:24 น. - comment id 500143
ยิ่งดึกน้ำค้างตกลดใบ ให้เหน็บหนาวสะท้านใจ แสบพร่าน้ำตาจากฟ้าไกล หลั่งลงมารินรดใบหรือไงเออ กลอนเพราะมากจ๊ะ......มาทักทายจ๊ะ.....
5 สิงหาคม 2548 10:26 น. - comment id 500144
เห็นด้วยคะ กลอนพี่ใบไม้เศร้าจัง พรุ่งนี้ยังมีหวังรอเราอยู่เสมอคะ กลอนไพเราะจัง
5 สิงหาคม 2548 11:24 น. - comment id 500191
ท่วงทำนอง....สายลม....ห่มพริ้วแผ่ว ว่าลาแล้ว....ลาลับ.....ไม่กลับหลัง ทิ้งใบไม้...ให้เหว่ว้า....ละล้าละลัง ไร้ริ้วรอย....ความหวัง...ไว้สั่งลา
5 สิงหาคม 2548 11:28 น. - comment id 500193
วันพรุ่งนี้ยังมีแสงแห่งหวัง แม้นวันนี้ฟ้ายังมืดสลัว ฝนไม่ซาเมฆยังหนาดูหม่นมัว จงอย่ากลัว..พรุ่งนี้มีเปลี่ยนปลง แวะมาชื่นชมค่ะ บทกลอนสวยงามและไพเราะมาก..
5 สิงหาคม 2548 11:38 น. - comment id 500197
ฤาเป็นโชคชะตาฟ้าลิขิต ให้ชีวิตต้องผิดหวังพังทุกหน มีเพียงใจใกล้แตกดับกับตัวตน แลทุกข์ทนเป็นเพื่อนอยู่เคียงคู่กัน... หายไปนานนะคะ . . . . . . .
5 สิงหาคม 2548 12:59 น. - comment id 500223
ใบไม้เศร้ากายเดียวที่ไหนเล่า จงอย่าเฝ้าเสียขวัญหวั่นดวงจิต จงผลัดใบเริ่มต้นใหม่ในชีวิต จงลิขิตชะตาอย่าท้อเลย มาด้วยรักทั้งคู่ค่ะ
5 สิงหาคม 2548 15:28 น. - comment id 500288
ลาแล้วหนอ......ใบไม้.......ลอยลับล่วง สายลมห่วง...เหลียวหลัง...หวังลมหวน ใบไม้ซบ........พสุธา........น้ำตาครวญ สายลมป่วน.....พะว้าพะวัง.....ลังเลใจ
5 สิงหาคม 2548 15:36 น. - comment id 500290
5 สิงหาคม 2548 16:01 น. - comment id 500301
แวะมาอ่าน...ผ่านมาเยี่ยมเยียนครับผม
5 สิงหาคม 2548 16:42 น. - comment id 500317
หมองหม่นหมองนองน้ำตาครารักจาก แสนลำบากความร้าวไหวใจอ่อนล้า เหมือนลำพังความเดียวดายในทุกครา จนไม่อาจกำนหนดมาชะตาตนเศร้าจังเลยค่ะ เหมือนอยู่กับความมืดมนในหนทางเลย
6 สิงหาคม 2548 11:36 น. - comment id 500444
กลอนเพราะมากค๋ะแต่เศร้า
6 สิงหาคม 2548 11:42 น. - comment id 500447
ความรัก .. บางทีการจากลาที่สร้างความเจ็บแสนสาหัส แต่ว่ามันก็สร้างความแข็งแกร่งให้กับเราได้เช่นกัน .. หากผ่านมันไปได้ ... กำลังใจค่ะคือสิ่งสำคัญ .. ฝากส่งกำลังใจผ่านคุณพฤหัส .. ไปให้พี่ นางสาวใบไม้ด้วยนะคะ
6 สิงหาคม 2548 12:10 น. - comment id 500457
หากเจ้าหมองเศร้าเร้าดวงจิต จงหยุดคิดทุกอย่างสร้างทางฝัน มองให้ไกลทางข้างหน้ามุ่งฝ่าฟัน ให้ถึงวันมีชัยในใจตน.... อย่าเศร้าเลยคะ มองไปข้างหน้า
6 สิงหาคม 2548 23:16 น. - comment id 500607
ถึงรักจากพรากไปให้ใจเศร้า แต่ตัวเรายังมีเงาของความหวัง วันพรุ่งนี้แม้นเดียวดายสิ้นพลัง ยังคงตั้งความหวังเธอกลับมา
7 สิงหาคม 2548 12:03 น. - comment id 500679
.เรน..มาปลอบ..ใบไม้เศร้า.. นะคะ..ซาแว้ปป..
11 ธันวาคม 2548 16:24 น. - comment id 545417
ขอบคุณทุกท่านที่มาให้กำลังใจ เพิ่งมีโอกาศมาตอบครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
